Alle inzendingen over troost OR verdriet OR littekens

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Je tranen, rode ogen zoveel verdriet.…

Het verdriet de grens heeft bereikt wonden langzaam gaan helen. Littekens achter zullen blijven, die nooit helemaal meer verdwijnen. Dan zal licht het leven weer kleuren warmte en ook liefde gaan schenken.…

Troosten Mag ik je troosten, als je verdriet hebt in een tijd van onzekerheid. Mag ik je troosten met woorden en liefde. Mag ik je troosten, ook al is het op afstand zo ver van elkaar vandaan. Je moet weten: 'elke dag, denk ik aan jou lieve vriendin.' Kon ik maar even bij je zijn om je te omhelzen en met je te praten.…

Kleine kinderen, kleine zorgen je troost ze waar je troosten kan neemt ze op je schoot en kust ze kleine tegenslagen leren ze van Grote kinderen, grote zorgen hun verdriet is mijn verdriet als moeder wil je toch het beste maar oplossen kun je het niet Want grote kinderen of kleine hun tegenslagen treffen ook jou berusting en verdriet gaan…

In een klein, verlaten kamertje: een gezicht met vele littekens. Littekens van een nog kort, maar reeds vervloekt leven. Het wordt weer eens tijd mijn masker af te nemen. Het wordt weer eens tijd nieuwe littekens te kerven.…

ik en mijn littekens zijn nauw met elkaar verbonden, maar ik zal nimmer vergeten waarom ik ze kreeg, de geboren onmacht in de één, werd de gewonde pijn in mij. ik beweeg mij voort met mijn littekens, maar nu zónder scherven!…

Hij heeft de sluier opgetrokken van z'n verleden dat als een knellend koord littekens van verborgen pijn en verdriet op z'n ziel achterliet In z'n laatste interview vertelt hij alles met bevlogenheid dat gaf hem lucht en is nu in z'n zelf gekozen "stilte van het licht" gevlucht…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Je staat tegen over mij je kijkt, je staart je raakt in paniek ik wacht langzaam tot je bedaart Verschrikt vol van angst je ziet mij, mijn web waarin mijn leven mij vangt Genageld aan de grond kijk ik terug, in je ogen ik zie je ziel je bent bedrogen je hebt dezelfde littekens als ik...…

ze flitsen voor mijn ogen komend uit het niets verdwijnen zonder spoor van iets spikkelen als kleine deeltjes mist lichten op in kortstondige weerkaatsing als gevangen schicht het is info zonder beeld vorm en woorden zijn er ooit geweest in deze littekens van de geest…

Een litteken op een hagelwitte huid Schrammen nog zichtbaar Pijn, zo duidelijk aanwezig Over het sprankelend blauw Een grauwe grijze dauw Zwart, ook in jouw bezit Zo contrasterend met het vuur, Het felle rood van passie Weerkaatst Weerspiegelt niet in sprankelend blauw Slechts een paarse stip vaag zichtbaar in de mist De vuurzee raakt het…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

ik wist wel beter dan je mijn hart te laten breken ik hou niet van de slachtofferrol mijn ziel zal ik je nooit meer laten zien en wees hier zeker van er zullen geen littekens zijn…

Vele tranen, een leemte in de ziel en verdoofd elk gevoel. Verbitterd waarbij telkens wordt verdrongen die pijn om jezelf te vergeten... Wonden die eigenlijk niet zijn te helen worden verzacht door de tijd en met veel geduld. Maar het angstgevoel en de afschuw raakt men niet meer kwijt, getekend voor het leven zijn zij.…

dode letters in wanhoop in schaduw van vernietiging gevoed in korrels van rampspoed in golven van verdriet tanende liefde gehoond uit één gereten schoonheid weggetrokken in vensters van gevangenschap littekens in gespierde pijn liefde gekooid in droefheid trillend in blinde vingers aan rakend , maar net niet…

aan hen die zich kwellen met vragen en medelijden ook het kaf, het gras en de mooiste bloem zullen niet eeuwig zijn maar schoonheid keert telkens terug laten we dat voorop stellen een hand, een troost, een eerste herinnering zal u verblijden beseft u nu uw eigen schoonheid en uw pijn dan heeft u straks het grote verdriet achter de…

terwijl jij lachte en mijn hart danste wisten we al dat het een vergissing was…

Ik zoek woorden Woorden die kunnen troosten En kunnen los maken, van jou Niemand kent ze Maar ook niemand weet, hoeveel ik van je hou laten gaan, zijn die woorden het misschien Maar dat zijn nu juist de gene, die ik niet wil zien Voel me verlaten, omdat jij me verliet Zoek in woorden, kom om in verdriet Help me, ik schreeuw het uit…

Het treurlicht strekt zich uit over de dieptes van het verdriet, gesloten ogen onthullen een verborgen hartenleed, handen bedekken het gezicht van een overleden droom.…

nergens plek voor verdriet, nergens is er troost, nergens kan ik mijn verdriet uiten, waarom moet ik dit nu voelen, waarom ben je nu bij me weg, waarom naar die ander, waarom niet naar mij, ik voel verdriet veel verdriet, eenzaam zit ik op een bankje, eenzaam loop ik over de straat, langzaam voel ik de regen naar beneden komen...…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

waarom liet je me in de steek, je weet dat ik van je hou en je vertrouw en je niet zomaar laat gaan, op een dag was je zo maar opeens verdwenen, ik kon je nergens vinden, nergens had ik plek, nergens kon ik m'n verdriet uiten, nergens troost, ik heb verdriet, verdriet om jou…

De tijd gaat door maar ik sta stil Ik heb pijn, verdriet weet niet wat ik wil Troost kan ik niet aan alleen wil ik niet staan En toch duw ik iedereen weg…

Zwart De kleur van het zonet afgereden gras Dat onder de boom met bloesems groeit De zwarte boom Met zwarte bloesems Wonden Littekens Littekens Ontstaan door oude wonden Wonden Bloed Littekens Telkens weer herinnert aan de wonden Wonden Bloed Pijn Angst!…

na vandaag in zoet verdriet naar verlangen op zoek en de dag verschiet in geuren gevoel kleuren alsof ik jou herken in armen die me troosten me liefhebben herinneren aan wie ik ben in zoet verdriet op zoek naar ach lief naar wat niet…

Dat er bijvoorbeeld Altijd iemand mag zijn Die ergens op je wacht Altijd weer klaarte Van een dag die open plooit Na de diepduk van de nacht. Altijd vroege lentes en nazomer in september Binnen de contouren van tijd En herinnering aan iets Voor straks en later. Maar altijd, altijd ook een hand Die door je haren strijkt En zegt:het is…

is gebleken als het verdriet door mij niet wordt herkend en mijn troost te lang op zich laat wachten dan wordt verdriet te zwaar en ongekend en verzwelg je in veel te lange nachten…