Alle inzendingen over tuin OR winter OR rust

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Winter in mijn tuin een roodbaardje op een paal hoe hartverwarmend…

Winter in mijn tuin: witter zonder voetstappen – naast mijn voetstappen.…

Winterheide bloeit het maakt de tuin wat stiller en warmer het oog…

Tussen de schuttingen berijpt je rust, je magerte die pronkt met een tweelingroos lachwekkend verfrommeld. Over je border zijn alleen maar winters gekomen, lijkt het. Schabbig lig je erbij.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Ik laat mijn tuin nu maar met rust, want elke voetstap maakt dit winterse prentje stuk en tuur verstild uit mijn raam bewonderend en bedachtzaam. Alstublieft nu even geen dooi daarvoor is dit veel te mooi.…

zonder verbeelding raak je de winter een handbreedte van mij af er rust geen tuin meer onder je woorden of de enkele bloem die ik van je lippen pluk wendt zich af van het geluid wanneer ik het veld meet, dat doodstil de vlokken telt in onrustige dagen van verweer ik vind nog slechts het zwijgen, rouw tot bloedens…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

De vertaling van de Joodse tekst: Jeruzalem van goud En van koper en van licht Zie, ik ben een viool Voor al je liederen De heldere lucht boven de bergen De geur van cederhout Wordt door de zachte wind gedragen Daar rond die stad van goud De stenen liggen kaal te rusten Zij zien al eeuwen lang Hoe mensen deze stad begeren De pelgrim…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Koning winter slaapt onder zijn witte laken eenzaam in de tuin maar de morgenstond kust hem en hij smelt in haar armen…

We worden door winter -langzamerhand- ingesponnen De tuin... een rijk in tover bomen,struik daar... is het de aloude Vorst -blijkbaar- om begonnen.…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Ze staan al in de tuin en in de perken Blauw geel of wit, groot en klein De winter kan ik dus in mijn gedachten wegwerken Heerlijk, die lente met af en toe die zonneschijn Een vooruitzicht van veel buiten zijn Genieten van de tuin, de vogels en de bloemen Voor mij een natuurlijk medicijn Wat verlang ik toch naar die zonneschijn…

raakte mijn wangen met een rode gloed en voor de eerste keer knielde de winter traag in de eenheid van diep omsloten rust…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

in mijn kale tuin huist een oase van rust bloeit louter stilte…

Sta daar niet te kwijnen zo eenzaam in je vaas laat je kleurige bloemen liever heerlijk bloeien in mijn geurige wilde tuin Vlinder om je heen geniet zolang we bloeien kom in je tuin en proef je de zomer is zo kort Pluk het rijpe fruit met zachte vingers en lik het zoete sap kom in mijn tuin en voel me de winter is zo lang…

is er nooit teveel Een tuin die ‘s winters warmte geeft En ’s zomers altijd koelte biedt Een zacht aanwezig levenslied Voor ieder die een poosje leeft In mijn tuin Ah, de avond valt met vogelzang ’t Is zeker dat ik die brede laan Ooit zal vinden en dan binnengaan In mijn tuin…

Zij gaat de tuin in. Hij is stil, het enige wat ze hoort, is het kraken van haar knoken, wanner zij zich traag buigt, om wat onkruid weg te plukken. Onkruid moet niet denken vrij spel te hebben, hier in haar tuin. Zij is de baas. Deze tuin heeft zij ontworpen, bomen en perkjes met bloemen en haar rust plekje. Dit is haar rijk.…

Na een veel te hete zomer wordt dit wellicht een koude winter, misschien de koudste van deze eeuw. Het stadse van nu is hier nog niet doorgedrongen. Hier heerst nog rust respect en genegenheid. Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Hier, in onze tuin.…

Denken aan winter zowaar een vredige rust in stilte gehuld.…