Alle inzendingen over tuinhek OR teerbeminde OR begraven

Hoog boven in zo ’n kooi is het erg saai En hij mist er zijn teerbeminde kippen, Zodat hij na drie volle dagen sippen Maar overgaat tot langverwacht gekraai: “Fantastisch feestje hoor, dat Kallemooi, Maar wat moet ik nou in zo ‘n malle kooi?”…

Oh ik weet, elk persoon die sterft is teveel net als ik weet, dat steeds de verkeerde als eerste gaat net als ik besef dat we allemaal een keer gaan oh ja, ik weet, elk verlies doet voelbaar pijn. Maar er zijn mensen die sterven waarvan je denkt moet dit nou, er zijn van die geliefde, lieve personen die niet zouden mogen sterven, net als lady…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

het landschap herkent de verte de leeggeschudde stilte van de dood windvlagen vormen losgebroken woorden volgen het uitgeputte zwijgen in gelezen verzen zwart getuigt de hemel de nacht in je ogen de wolken ooit teerbemind ik lees je naakt in de diepte en noem je fluisterend mijn vreemdeling…

Ik ben nog steeds hun lieve, kleine, teerbeminde schat. Toch ben ik een geval apart, want ik ben een mulat. -------------------------------------------------- Een versje over anders (maar niet minder) zijn (en je anders voelen). Geschreven toen ik 13 was. (Zelf ben ik geen mulat).…

Als 3 e oma in de rij, heeft kleindochter er dus eentje bij, niet echt want de eerste twee zijn overleden. Volgens de kleine ligt de eerste " onder de grond", zit de tweede in een pot, want zo zegt ze schrander, ik denk dat die eerst moest worden gekookt! Haar laatste zin is meer dan duidelijk, het maakt niet uit hè oma, want…

Schik de geplisseerde rok om je ronde buik gaap, omdat ik je verveel moe bent of onderweg Het regent hagelstenen in mijn hoofd het onweer is niet ver meer af Jij hebt je rubberlaarzen aan ik ren uit alle macht, omdat ik nog niet vliegen kan, zweven desnoods Als je me inhaalt, mijn teerbeminde markiezin hertogin van Carabas…

, je liep langs rechte paden, links noch rechts kijkend, je had geen benul van slingeren, jouw weg is ijselijk helder voorwaarts, jij en ik daar was geen sprake van, ik verwilderd en het kreupelhout en jij met de snoeischaar in de hand de rozen temmend, wie had ooit gedacht dat wij ons in elkaar zouden verwikkelen als pronkerwten langs het tuinhek…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

waarom de ene wel de dans ontspringt de ander niet? een antwoord is er niet er ís geen reden alleen het Lot dat het heelal bestiert volgens de wetten van de willekeur met een hand die nu eens streelt en daarna slaat om zo de weg te wijzen in de chaos. -------------------------- uit: ' Vuurproef', 2014.…

in het aardse speuren de wandel in een gesluimerde middagzon waarin het ijs zich tot bloemen vormt een verlept boeket op een schuurraam de merel op het tuinhek een poging doet iets lieflijks de stille hof in te zingen daar, waar de kale winterbomen mij links en rechts treurende omringen in die kou zoek ik naar iets waaraan ik mij…

Het tuinhek diende plotseling gesmeerd. De lege plekken op de muur bedekt en vlug vlug de geur van scheerzeep weg. De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende. De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden zij ook hun koffers gepakt, de huisvrienden van de vrije dag? Ik schreef het reeds meer.…

in dit licht gedicht hoort men alleen de zwakke echo van gedoofde klokken lopend over grind, dat hoort bij rouwen, graaf ik het graf van vertrouwen ik kwam zag en verloor ik ga maar, stilaan, weer op mijzelf bouwen…

Laten we de strijdbijl maar begraven ook al zullen we nooit vrienden zijn graaf een gat en gooi die bijl erin de opluchting daarna is fijn 'k weet niet eens meer hoe het gekomen is want zelfs vrienden waren we niet toch vlogen we elkaar steeds in de haren en juist dat geeft toch verdriet en al zullen we nooit vrienden worden wat natuurlijk…

Begraven of cremeren is vrij duur dus deze noodsprong kan ik wel begrijpen. Alleen die vuilcontainer vind ik zwak. Waarom niet netjes in de gróene bak ?…

pas op de zomerdag is de laatste sneeuw rond zijn hart langzaam gesmolten heeft zijn ziel vrijheid gekozen uit een lichaam gedragen door het wit van talloze rozen volwassen zwart naast het speelse licht dat de kinderen dragen als hij wordt begraven pas later komen het besef en de vragen als zijn ogen en lach weer leven in hun…

ik graaf een graf voor het wegstervende woord de doorgestreepte zin een graf voor schots en scheve verlangens en de tranen met tuiten voor het gebrek aan lucide dromen aan taal en het teveel aan menselijk tekort boven het graf laten moed en hoop zich onvermoeibaar horen…

Mijn bruid slurpt blauwe lucht als wijn fladdert eenzaam boven wolken uit Een schaduw gemengd met eeuwige zonneschijn door nevels vliegt een zwaluw In ’t blauw druipen druppels glanzend vocht versmelten in de dauw De wind neemt mee in laatste ademtocht m’n liefste teerbemind De zee fluistert in de schemering een zilte barenswee…

Tot ik door het dwarse tuinhek ga. Dicht is het huis. Ik loop maar om. Stokrozen koppen naar de zon. Een hoge zee spat de maan nat. Hard is het leven en apart. --------------------------- uit: 'Ianus', 1995.…

't Is mij niet om het even of mijn Eva Mijn virtuele dichtkunst minnares Niet voor retraite kiest maar als maîtresse Mijn teerbeminde guardian alter eega Zij is mijn eilandnimf en zeemeermin Mijn raad op dichterspad, beschermgodin Betovering berooft mij van mijn zin Een tinteling stuwt mij het zeegat in Mijn stem is dan wel…

~ voor onze nestor, heer Mostertman ~ Gegroet, u trouwe dierbare gemeente Teerbeminde lezers van 't gedicht Woordenluisteraars en beeldenkijkers Ik weeklaag maar zeg niet 'wee uw gebeente' Beminde lezers van het minnedicht Paardenfluisteraars en pottenkijkers Gedichtenzamelaars en 'zelf'verrijkers Van voedsel voor de geest dat ons…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

De tropen en het vuur nog in zijn zaad Werd ik warmbloedig ernstig kind verwekt Met onderhuids, werd later pas ontdekt De trauma´s van een Hollandse soldaat Het Vaderland was nauwelijks bevrijd Toen hij, net terug van werk in Duits gebied Zijn teerbeminden wederom verliet Om mee te doen aan een verloren strijd Mijn vader was een jonge…

Vreemdeling Kerkgalm Vr. Wie luistren om de vraag eens vreemdelings te horen? K. Oren. Vr. Wie stopt ‘s Lands Voorspraak hier de mond met deze steen? K. Eén. Vr. Mauritius? Wat kon de Landvoogd dus verstoren? K. Toren. Vr. Zo heeft hij om verraad hem ‘t leven afgesneên? K. Neen. Vr. Was ‘t om de vrijheid dan met kracht…