Alle inzendingen over twee OR vader

Eigen- en vrijzinnige compilatie van zestig titels van onze Netgedichten van de afgelopen twee weken...gratis en voor niks!…

dat je de sterkste bent je speelt met ze en af en toe een correctie en zorgt dat je ze niet te veel verwent je geeft ze respect mee voor het leven en nu bezien ben ik trots op hen twee oprechte en eerlijke mensen waarvan ik al 25 jaar de vader ben…

in een huiskamer waar twee muzikanten speelden voor een enthousiast publiek stond ik daar plotseling te huilen op de schouder van mijn lang dode vader wat was hij breekbaar klein wat was ik verdrietig om hem of om mezelf wellicht om allebei…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Mijn vader klemde in zijn vuisten schoot en roer. Gevangen in een cel van hout dwong hij de vrede af. Hij vocht met storm. Opluchting dreigde als een tweede dood. Mijn vader had twee levens: een sloeg zijn brandmerk in het ander en het ander joeg een schaduw over mij.…

Dat ik van mijn vader hou, Doet moeder soms verdriet. En dat ik van mijn moeder hou, Dat weet mijn vader niet. Zo draag ik mijn geheimen mee, En loop van hier naar daar. Nog altijd hou ik van die twee, Die hielden van elkaar. Het fotoalbum van toen ze trouwden, Ze kijken elkaar vriendelijk aan.…

O Heer, er is een kans van twee op drie Dat u bestaat, zo heb ik net gelezen. Maar u bent dacht ik een drievuldig wezen, Vandaar dat ik de vraag wil stellen: Wie? Wie van u drieën, Vader, Zoon of Geest Is er in alle eeuwen nooit geweest?…

Toen de nieuwe vriendin van Vader slechts twee rondjes had gezwommen Verschoof Mamom geërgerd de kom zodat deze viel in duizend stukjes glas En stierf zij naar adem snakkend in een opgedroogde plas…

Geluk dat te groot was om te omarmen met slechts twee armen die julimorgen toen jij voluit voor het leven ging met een glasheldere kreet. Mijn zelfgemaakt cadeau, zo mooi, zo helemaal af dat ik (en waarschijnlijk ook je vader) niet eens meer om de gietende regen gaf.…

Ze breide voor ons allen sokken in twee rechten, twee naadjes onderbroeken en borstrokken van grote tot kleine maatjes. Ze breide jurken en truitjes in twee rechten, twee naadjes de halsrand versierd met ruitjes of Franse ajoursteek met gaatjes. Het ondergoed missen we voor geen meter maar is ónze tijd wel echt beter?…

zijn vader is dood de mijne ook zeg ik, al lang niet dat het dan minder pijnlijk is het slijt zeg ik langzaam zijn moeder leeft nog de mijne niet meer zeg ik hij graaft wortels uit van twee bomen alles wordt omgeploegd binnenkort de zon is fel en hij opent een parasol mijn hond gaat op verkenning achter een struik ik roep haar en ze luistert…

ik vind het elke dag leuker om vader van twee zoons te zijn maar hoe werken hun hersens hoe blijf ik begrijpend bij…

Ik houd die twee maar moeilijk uit elkaar. Maar nu ik hier mijn woorden samenraap, ontbindt zich, vader, moeder, haast uw paar. Kom toch te bed, en slaap en waak in dit gedicht. -------------------------------- uit: In duizend kamers (2006)…

Mijn vader schreit. Tachtig jaar na het ontbranden van de Grote Oorlog ziet hij twee broers de ransels op de rug de uniformknopen blinkend in de augustuszon de straat van het gehucht uitgaan. Kussen wordt hier niet gedaan een handdruk is een vreemd gebaar.…

Ik sta hier aan het graf een graf zonder naam, het is het graf van mijn vader, mijn vader waar ik nooit heb naast mogen staan. U heeft uw eigen keus gemaakt, alleen en doelbewust, van een oneindig gevecht naar oneindige rust.…

Twee lieve kindjes spetteren traantjes van geluk op vader z'n krant.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Mijn vader en mijn moeder. Twee mensen waar ik niet van hou. Maar dat komt nog wel. Als ze dood zijn. Mijn Anima sluipt door het huis. Zij is nog stiller dan een muis. De kleinzoon speelt met haar. Terwijl ik zachtjes naar ze staar. Mijn vader heeft mij nooit verwend. Mijn moeder heeft mij nooit gekend.…

Wit zijn de muren vier keer een wand bruin is het dak als je komt gaan we samen ja op die plek spelen dat ze ons kunnen horen doet er niet toe ze zien ons niet speel met me en samen zijn we een vader en een moeder in ons eigen domein plek voor twee.…

Daar gaapten twee bekjes En gilden als gekjes Van honger met gulzig geschrei; En vader en moeder Die haalden al voeder En hadden een drukke karwei Heel de mei. Daar klauterde een klantje Omhoog op het randje En 't ander deed even als hij; Op eenmaal daar sprongen Het nest uit de jongen, En uit was mijn pret en voorbij Was de mei.…

Jaap leek sprekend op mijn vader, die ook een homofiele dominee was. Ik dacht zelfs even mijn vader ineens zomaar terug te zien. Als twee druppels water leken ze op elkaar. Jammer dat ze elkaar nooit ontmoet hebben. Zelfs het interieur was identiek. De manier van zitten en die alomvattende glimlach.…

Tien vingers twee handen, de knuffels, familiebanden. Een moeder een vader, liefde in elke groeiende ader. Nu al bloedmooi en niet meer weg te denken: de dag dat liefde nieuw leven gaat schenken.…

Ik ken een heel lief meisje Met vaders, ja eigenlijk twee Eentje woont heel ver van hier Zij kent hem ook niet echt Maar feit is wel, hij heeft een mooie dochter Ook al is hij ver van hier Híer heeft zij dus nog een vader Maar ook hij is nu ver weg Niet omdat hij ver weg wóónt Maar koos voor een ander leven hier Het meisje kan toch niet…

bovenal wist dat ik het kind van mijn vader dochter van mijn moeder en ooit een moeder voor het kind dat kind wil zijn ben…

nooit kennen Alleen de brieven zijn een aanwijzing De jongen kan zijn vader niet kennen Want die stierf twee dagen geleden Onbekend…

genoemd naar mijn grootmoeder zowel van vaders als moederskant zo ook mijn ma droeg de naam Corrie en vergeet vooral mijn zus niet zij is daar tevens mee op aarde geland mijn vader heette Cornelis.…

op haar sloffen uit de mode waar dat vuurtje nog in zat en het was steeds Vader Tijd die al haar rondetijden mat…

Vandaag neemt Vader Tijd ons in de maling: Hij heeft voor ons gejakker en gezwoeg Uiteindelijk toch echt geen tijd genoeg, Maar soms gaat hij één uur lang op herhaling. Eén keer per jaar, vannacht van drie tot twee, Gaan wij met onze tijd niet langer mee.…