23 resultaten.
Uitwaaien
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 322 na een eindeloze nacht
van schrijven en van lezen
wacht ik op een morgen
die enkel mist brengt
het miezert
wolken regenen uit
als moest het zo zijn
toch laat ik me niet kisten
ik trek mijn wandelschoenen aan
zet er stevig de stap in
vriezeganzen vliegen over
wind bijt rode wangen
maar als ik thuiskom
sla ik kille handen
om een kop…
Ze lachte weer.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 327 Ze lachte weer, toen ze de zee zag, het zand, waar rupsbanden
hun sporen hadden achtergelaten, wat een aanblik opleverde
alsof we op een vreemde planeet liepen, en de mooie luchten,
boven een messcherp in het heldere blauw getrokken horizon.
Eindelijk, de zee! Ik geef het toe, we zijn er aan verslaafd.
We waren er een poosje niet meer geweest…
Aan de wandel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 118 de hand in eigen boezem
mijn waterbeemd
aan brede stranden gelegd
naar het vasteland gedraaid
westenwind
met tussenpozen, zeearmen
mijn duinen met boombestand
groene bossen
bijnamen, vloed, waterkant
noordkust, afkalvend heden
bruine kiekendief
oostplaat, nest van gebeden
pleisterplaats voor helden
tussen eb
en eiland ligt uitgestrekt…
Uitwaaien
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.647 Zondagmiddag, rust maakt me weemoedig
Even uitwaaien op het stille verlaten strand
Het gemis maakt me zo emotioneel en leeg
Het gevoel wint steeds weer van mijn verstand
Nooit gedacht dat alles zo weinig waarde had
Dat je ooit mijn liefde en vriendschap zou weren
Het vertrouwen dat ik had is zo geschonden
Ik wil mezelf nooit meer zo laten…
Uitwaaien
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 178 Uitwaaiend en genietend van die natuurkrachten.
Weg negativiteit weg nare gedachten.
De wind waait dwars door je hoofd.
Alleen nog positief alsof de wind je verdooft.
Uitwaaien heerlijk bij die ruwe zee.
Die harde wind neemt al je zorgen mee.
Schelpen zoekend aan de waterlijn.
Konden we maar altijd hier op het strand zijn.…
Uitwaaien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 daar waar de wind
een spelletje speelt
met vergeten zinnen
ontstaan opgeworpen heuvels
waarover vogelvoetjes tippelen
stappers dagen het getij uit
meeuwen schommelen op
aanspoelende golven
zachtjes kleurt de hemel grijs…
uitwaaien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 121 dansen op het gemoed
van eb en vloed
wisseling van de wacht
bij westenwind
het steengruis onder je voeten
voelt waterkoud
overal horizon, tijdloos frontaal
maar dunner dan lucht
achter ons de weg
naar alles dat fout ging
heb ik thuis het licht wel uitgedaan
wat eten we op een dag zonder brood
dooradem de aderen
soms is niet…
laat me
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 824 ik kan niet meer nadenken,
ik kan niet meer ademen,
mijn hoofd bonkt
laat me
uitwaaien aan zee,
wegdrijven op de
windgolven
laat me
lopen zo hard ik kan
weg van alles
laat me
loslaten,
laat me
weer vrij,
dus...
laat me…
De zee
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 216 Schuimkoppen drijven op de golven
woest is de zee
een zandstorm verduistert het gezicht
de vuurtoren schijnt met zijn licht
in de verte vaart een boot
daar komt weer een hevige windstoot
heerlijk is het aan de kust
je komt er zo tot rust
uitwaaien aan de zee
het voelt zo tevree!…
onderweg
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 229 weilanden, ze twijfelen
zich groen en geel
laag bij de grondse daken
knikken hoofs
tussen roodachtig roest
op de velden
bolle wolkjes
toeven boven de kust,
wachten met tuiten huilen
moeiteloos loopt een pad
de dijk op,
een vogel staat te wankelen
even uitwaaien…
ode
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 356 dagje op het strand
voeten in het zand
vlieger in de lucht
de wind slaakt een
stille zucht
blauwe hemel
witte strandhutjes
kinderen lopen over de duinen
terwijl verderop mensen
over de dijk struinen
zuivere zeelucht
nog even uitwaaien
vakantiegevoel
ik wil jou
vasthouden
tot volgend jaar…
ER KOMT NIETS ZINNIGS UIT
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 578 Gedachten blijven draaien,
er komt niets zinnigs uit,
misschien moet ik uitwaaien;
ik neem nu mijn besluit...…
Droom mij vandaag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 507 Mij met jou hand in hand
de golven volgende langs het strand
samen lekker uitwaaiende op een pier
in de zon die schijnt op ons plezier
Zo uitgelaten als een kind
waarin ik mezelf en de liefde vind
Het leven belevende zoals het mag
met jou zo samen op deze dag
Dichter bij jou bij eb en vloed
met jou in zee want dat voelt goed…
AL WAT WAS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Dat met een knip van vingers
alles zomaar voorbij is gegaan
niets meer over is te doen en
met de wind is meegereisd
al wat eens was
in alle richtingen uitwaaiend
je kwijnende roep naar
wie er niet meer zijn
alleen hun namen nog
sjokkend over de wegen
die je eens met ze liep
waar je voetstappen zo meervoudig klinken
alsof stemloze onzichtbaren…
gezandstraald
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 lopend door de duinen
de schuimkoppen ruikend
van een steeds woester wordende zee
zie ik de lucht gejaagd kleuren
oorverdovend zwart
gezandstraald weggeblazen
door storm en krijsende meeuwen
kom ik thuis weer langzaam tot rust
alleen m’ n stoppelkoppie
is nog wat zoutig en verward…
De gele kam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 567 De warme adem van het huis
uitwaaiend, licht en grijs gevlekt.
Onder een vleug van poedersneeuw
nieuw leven, wachtend tot het wordt gewekt.
En achterin, tegen ‘t blijvend groen
op donker geroeste stam,
in het wijkend licht zich steeds vernieuwend,
een glazen beeld; "de gele kam".…
Het is herfst
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Lekker uitwaaien op het
strand, genieten van de
herfstkleuren.
Je ogen te kost geven
aan al
het fraaie.
In de herfsttijd blijft het
bijzonder wat er allemaal
vliegt en beweegt.
De dieren in de zee
halen
prachtige capriolen uit,
een waanzinnig mooi
gezicht.
Herfst wel op zijn retour,
want de winter
is in aantocht.…
Zorgen en de zee.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 194 Gewoon een uurtje aan de zee
even uitwaaien, ga je met me mee
laten onze zorgen daar achter in de wind
die dan vanzelf wel een ander plekje vindt.
Gewoon even hoofd omhoog, kijk naar de zee
die neemt met zijn hoge golven
al onze humeurige gedachten mee
zodat ze onder water zijn bedolven.…
Geen speciale plek (I M Chuck Berry)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 191 Jij sprong in de rode Buick
benzinezuiperd van naam en faam
jij ging graag mee naar de zee
of zo maar rijdend door de kleuren
van de geestgronden achter de duinen
van Noordwijkerhout, uitwaaien
met jouw rode, lange, gekrulde haren
Op de radio speelde Chuck Berry
‘No Particular Place To Go’ mee
Wat zong jij vals en ik iets minder
toch werden…
Strand .....
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 409 Een lange wandeling aan het strand
water, zand en niemandsland
Gedachten verdwijnen met de golven
zij worden onder zand en schelpen bedolven
Uitwaaien, de honden rennen om me heen
zij genieten net als ik ook van top tot teen
Het is heel stil in mij, een vreemd soort rust
waarom ben ik niet geboren in 'n plaatsje aan de kust ?…
Een simpele zondagse rit.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 332 Een simpel ritje met de auto,
een simpel uitwaaien langs het water,
de veerpont waar veel mensen gebruik
van maken de zon schijnt.
Een schaterlach als met de wind,
een zakdoek het eeuwige sop kiest,
een sip gezicht als een visser
die beet denkt te hebben,
zijn haakje leeg aan de lijn ziet.…
1969, scènes
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 470 heerlijk licht. zaterdagmiddag
een wemeling van wielen, het haken van pedalen
het wringen naar vrijheid
geen school meer, geen kerk.
11 kilometer uitwaaien huiswaarts
in dulci jubilo. lach mee met zotte kraaien.
spurt aan grensplaatjes van dorpen,
wind op kop, tong bijna tussen voorwiel
toch gewonnen.…
De meeuw
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Even uitwaaien
genieten van het moment
ver weg van drukte.
O onsterfelijke zee, waar het einde nog niet in zicht is
Ik heb heel lang op dit moment gewacht, daarom ben ik hier
heen gekomen om naar jou te kijken, luisteren, proeven tot voelen
Ik kan je niet verlaten, al beweeg ik als trekvogel regelmatig en voldoende.…