Alle inzendingen over uurwerk OR vinder OR meester

wordt gemaakt is een ontdekking in het kleine dat ik raak, in ieder woord leeft het beginsel om zich uit te willen uit te drukken in een neerslachtigheid, de leegte als gewelf, de stilte van gedachten ze zijn ervan doordrongen, het bloed ijlt door de longen om de allerlaatste vezel te verleiden tot de levenshonger, uit de ongeslepen uurwerk…

zo is er nauwelijks een moment voor een pas op de plaats blijkt de tijd een uurwerk met een voorkeur voor haast…

De pinguïn balanceert op een takje rozemarijn bezaaid met blaadjes van cupriet in azijn de kerkuil strijkt neer op het exotisch uurwerk het is nu seizoen voor weergaloos kwatrijn…

En nooit kon het de grote vinder verhinderen. ----------------------------- Uit: 'De eindelozen', 2015.…

Een eenzame kikker in Lelystad Trof ‘n prachtige pad in het modderbad Hij beminde haar zeer En kwaakte heel teer: Jij bent mijn liefste, mijn levenspad…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Jij bent hier meester, ik jouw slaaf. Ik voel de liefde om ons hangen, Je blijft nog even naar me kijken en in jouw ogen zie ik het verlangen dat mij volledig buiten zinnen drijft het zalig einde mag van mij beginnen. Nog even dwalen mijn ogen door onze kamer ik vang jouw blikken op.…

De meester opent mijn gesloten ogen Toont mij zijn woord Verwondering Heb je 't al gezien? Hij legt zijn duim op ver en vinger op de ring. Zonde wonde geen verwondering.…

Op haar billen een teken van de meester wanneer ik haar goed bekijk zijn de borsten perfect ongelijk.…

aan een traan hangt wat van je verdriet je huilt het weg, maar vergeet het niet de pijn is niet voor de vinder je kan het delen, maar het wordt nooit minder voel het aan en voel met een ieder mee als we dan huilen moeten, dan huilen we zeker met z'n twee…

Vlinders die vinders waren, werden zoekers.…

Wij namen ons dit jaar het beste voor maar renden na twaalf slagen van ons uurwerk naar buiten met een kapitaal aan vuurwerk en joegen dat er in een half uur door. Het voornemen, om strakker te begroten is zo de eerste dag al afgeschoten.…

Hij had je in alle staten gebracht, alle uurwerken in je huis stilgezet. Hij zat uw brein te bewerken. Hij liet zelfs niet meer toe dat je ging eten. De voeding werd thuis gebracht, maar hij was zo slim, dat hij jou ertoe bracht het gewoon in de frigo te zetten.…

Dat wat er mag zijn niet meer en niet minder Chambreer de rode wijn als een gelukkige vinder Ik proef de seizoenen Van prachtige jaren Ze is vol van smaak en niet te evenaren Ik had het niet verwacht dit zonnige moment Dat dit was weggelegd voor deze vent Proost op een g(l)oed nieuw jaar…

Nu is de neus van ‘t ruimteschip ontdekt, men roemt de vinder, noemt het speurwerk knap. Dat valt wel mee, ik raak pas opgewonden als Michael Jacksons neus wordt teruggevonden.…

de zilte goesting die op mijn lippen rust prikkelt mijn zinnen, wrijft door lange haren tegen de wind in ochtendblauw schildert de hemel zover het zicht reiken kan scheren gevederden door het palet de deining brengt thuis wat eens verloren was gegaan het is aan de vinder of zij het delen wil…

In de cOsmos waar sterren dansen wOont de Meester, geeft ons kansen. Meester van het Universum, Meester van 't Heelal. Hij één is de beste, Hij regeert het Al.…

Helaas, de tranen blank over mijn wangen vlieten Als ik aan't uurwerk denk dat kwalijk was gesteld. Och Meester, die de tijd met uren af kunt meten, Gistr'avond miste gij en had uw kunst vergeten: Wel vier maal sloeg de klok in min dan een kwartier.…

kwijtgeraakt Vind je hem weer: in de berm van de weg waar je langstrekt, alleen, met zijn tweeën in groepen, waar je je uitstrekt en uitrust… Hé kijk nou, dat was ik kwijt, weet je nog wel en nou hier in deze oude tuin, bij dit oude huis, waar de uitvinder van die zus-en-zoklok werd geboren, uitgerekend hier vind ik mijn slingerloos uurwerk…

toen ook de zon probeerde te schuilen voor zijn eigen schaduw kon ik wel huilen omdat geboorte en dood de cyclus zijn van het leven in ons universum ik weet nog dat zij warmte licht en volop energie scheen die in haar bron leefde zij bleek de gangmaker te zijn die als slinger in het uurwerk van aarde het leven weg tikte tot…

In het uurwerk hangen onverstoorde webben en zittend op een wijzer klaagt de onbewogen nachtegaal geen ochtend aan.…

Mijn moeder is geweest voltooid verleden tijd Zij was in haar uurwerk vrouw van de klok Zij was in haar breiwerk van vest tot en met sok Zij is in m'n hoofd soms in m'n handen Voert nog -onzichtbaar- met mij 'n strijd over tijd, over tijd.…

Onze meester Joop, Heeft zelf niet veel hoop. Hij slaat met een liniaal, En is ook nog bijna kaal. Wat hij heel graag doet. Misschien iets met zijn voet, Het eindigt op bal. En dan hoor je KNAL. De bal is raak. Maar dat is zijn zaak.…

dichtte met dunne draadjes mijn grootste dromen kleinste zeer van duizend vrouwen honderd zonen en één koninkrijk maar wind stak op en losse blaadjes hadden geen verweer verzoek de vinder ze voor altijd dicht te vouwen gooi ze weg of maak een prop en slik het in…

uren tikken voort op een uurwerk zonder rust zelfs de minuten worden stilaan niet gesust. wijzers turen vol afgunst naar de secondes op de klok ze lopen met pure snelheid en plots komt in mij op we zijn gewoon de tijd kwijt.…

'Nu' wordt niet later het uurwerk in de klokkentoren staat zelfs stil Alleen de rivier houdt z'n monoloog deze zondagmorgen geen sterveling op de dijk.…

niets is wat ‘t lijkt de zon cremeert zwevend in kleurige stilte kristalhelder plastisch de natuur lieven en ondanks de werkelijkheid hopen vinders vergeefs want alles werd al gezocht de herinnering aan ‘t verlangen verslindt het leven zingt tussen de scheuren van het onverhoopte. sunset 06-08-2007…

hoorde zacht de krontjong spelen het neuriën uit vele kelen zag het dansen en elkaar beminnen op eenstemmigheid van binnen wist het spel van handen en van vingers buiken draaiden eigen vlinders en de vinders vlogen mee langs palmen en een volle maan nooit ben ik daar weggegaan…