103 resultaten.
Winter (Platbodems in Groningen stad)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 Doelloos wijst hun vaan de winden aan,
terwijl zij wachten tot de zomer hen weer wekt.
Dan halen zij met frisse moed het anker op
en gaan met mensenvracht en proviand geladen
weer vrolijk spelevaren op het ruime sop.…
IN ENE WINTERNACHT
poëzie
3.0 met 2 stemmen 390 Op bergen had de winter hoog
Zijn witte vaan geplant,
En zag met koud en glinsterend oog
Omlaag op 't groene land.
Dáár rustte gouden zonnegloed
Op 't langgepluimde gras;
Dáár toefden warmte en overvloed,
Alsof het zomer was.
Of was de lucht niet blauw en klaar,
Al kromp de blijde dag?…
Kliniek
poëzie
4.0 met 1 stemmen 901 Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
Met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep?…
HERFSTBOS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Schoon sterft het bos, een ridder zonder blaam,
Gedost in geel en hartverheugend rood,
Met helmpluim, die de veed'ren vliegen laat,
En helle lans met wapperende vaan.…
Liefde
poëzie
5.0 met 1 stemmen 587 Vlucht dan dat ene ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
Met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens roep?…
Kliniek
poëzie
3.0 met 25 stemmen 397 Vlucht dan dat éne ook, zo grif geboden,
Schuchter aanvaard - slinkt dan voorgoed haar glans,
als zonk van 't laatste rood de laatste vaan?
Moet ook dat éne - eerst in schroom gemeden
en toen gedeeld en fluisterend beleden -
met het verwonnen leven ondergaan?
Klinkt weer, ontroostbaar diep, verlangens-roep?…
Moeder
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 852 Een nieuwe dag was aangebroken
geen zin om op te staan
Moeder stond weer van woede te koken
ja, ik had het weer gedaan
Iedere dag weer
er was weer wat kapot
Moeder was boos op mij
Keer op keer
Wil een nieuw leven
leven zonder moeder
Ook al is het maar voor even
Nu wil ik alleen maar weg
Waarom heb ik het altijd gedaan?…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
Vier jaargetijden
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 592 klokslag acht, dag in dag uit
schaduwen scheren langs elkaar
schuw als zwaluwen - hij smacht
herfstwind slaat haar ogen neer
waait hem pardoes opzij - even
kijkt ze op, laat hem zweven
glimlacht bij vrieskou - hij stamelt
wat hij haar almaar zeggen wil
ademwolkjes vervliegen samen
een regenpak sloft peinzend voort
de oude route, maar…
Twee golven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 636 Misschien de zee
Een lage maan, een eerste ster
hardvochtig zand, koel en fijn
stap na stap weer uitgewist
alsof wij nimmer ergens zijn
Misschien de zee, waar speelse wind
de leegte vult, haast zinvol lijkt
zelfs zonder jou en al die anderen
door tijd vervaagd en mij gemist
Ja, aan zee heb ik er soms,
twee golven lang
een vleugje…
Te laat
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 685 Dikke biggeltranen
je neusje plat en scheef
een raam met angst beslagen
Hoe diep moet het je raken
dat zelfs ouders wel eens falen
ook wij soms mensen zijn
Hoe groot is je verdriet
dat je mij
nu de juf blij zwaait
pas ziet…
Even
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 750 Tien minuten, mijn vader komt zo terug
- hij fluistert dank en kucht
Hoeveel kan een mens verdragen
traag haar adem, huid en haren grauw
haar volle lippen haast ijzig blauw
Een lichte zucht: dus je bent gekomen
mijn dochter weet ervan - van bijna alles dan
ze zegt nog meer met weinig woorden
hij luistert slechts, herdenkt hun dromen
Plots…
Gil
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 748 en als hij dan
weer wakker werd
en ik hem vroeg
vanwaar die gil
zo hard
zo ijzingwekkend schel
dan keek hij weg
- beslagen ogen
star als glas
alsof zijn droom
te waar
voor woorden was…
Weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 546 We bellen nog
drie woorden
één futiele zin
Maar hoe ik ook wacht en luister
het is alles wat nog tot mij komt
je lach, je geur, de blik in je bezielde ogen
ze lijken nu al eeuwen heen
Men zegt: je sterft als je bent vergeten
ijle lucht – slecht doorbakken bovendien
je bent weg
drie woorden: al wat blijft in ommezien
Toch kan ik jouw…
Pont Neuf
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 399 Traag en troebel
stuwt de Seine nieuwe tijden voort
Ook nu spellen dolverliefden verse dromen
slaapt een brakke zwerver diep en luid
lezen heren nors hun ochtendkrant
laten hondjes mantelpakken uit
Nu mijn blik opnieuw het water raakt
waarin plataanloof diepbruin valt
strijkt een hand plots door mijn haren
zoekt zoete adem speels mijn hals…
Pril
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 437 Zo koud je zweet
ik voel je vechten
Zo klein
zo vrij van schijn en leugens nog
Zoëven keek je rillend op
vroeg me: pappa wat heb ik toch?
Nu slaap je weer, je hijgt wat minder
jouw strijd is straks voorbij
- althans voor deze keer
Ook jij zal het spoedig weten:
geen leven zonder vechten
geen liefde zonder meer
Maar eerst gaan…
Toch
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 882 Soms
denk ik wel eens
één dag
één nacht
en dan een leven lang
om jou te dromen
geen tijd
voor pijn of lauwe sleur
geen kans
voor barsten
je beeld zou zijn
als dagend licht
zacht verstild
in mijn herinnering
en toch
nu ons vlees
de schoot ontvlogen is
wij meer dan ooit
verleden proeven
zie ik plots
die glans
weer in je ogen…
Clochard
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 377 blij kind vervlogen
in stofjas van afvaldamp
- hier ligt niemand meer…
Dageraad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 492 Ik sta op
schuif het gordijn opzij
een ster schijnt mij flauwtjes toe
Het blauwe uur
daarna de zon, de dag, de zaak
ik ben nu al gaar
Bij de wasbak tref ik mijn gezicht
een verse wal is in de maak
ik zie een mens, eiwit belicht
een onsje wil op liters water
Maar ook spiegels zijn gevormd
metaal en zand, meer is het niet
- veredeld…
Man gaat
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 434 grijs voldaan proeft hij
kalm de laatste herfstregen
- hij heeft liefgehad…
Ooghoek
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 373 wie weet was het niks -
twee meter van de vangrail
schoen op de snelweg…
Zeemanspost
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 791 ze wenste een blijk
van absolute liefde
- níet zijn glazen oog…
Geboorte
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 584 ogen ontluiken
uit zoete roes verstoten
zoveel licht valt zwaar…
Overgrootmoeder
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.546 broos verligt ze traag
pakt het kindje stralend aan
weet haar cirkel rond…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 727 Een pijnboom in mei
Op de spaanse vlakte;
Een pijnboom in mij.…
Graf
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 533 ik lees het marmer
vandaag eerst zonder tranen
zie het onkruid - nu…
President
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 542 de oorlog verklaard -
nu eerst een hazenslaapje
in foetushouding…
Samen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 741 zacht zegt ze haar naam -
de rest mag hij vermoeden
deze winternacht…
Nieuw de nacht
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 693 Trillend lekt de maan
zilte melk op je amberhuid
zacht je vingers, los je haar
wind waait lauwe druiven aan
Ik drink je lach, je oogopslag
jaag je tong op drift in mij
hoor de krekel, hoor hem niet
glijd en val in leegte diep
Voor even één, de eerste keer
voor even nergens, niemand meer…
Die man
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 755 Tot dusver was alles nog te doen
- houd moed, zei pappa
wees sterk en lief voor zusje
- huil niet, riep mamma
het komt allemaal weer goed
maar hier
rillend naakt naast zusje
nu die man hem schopt en slaat
zijn rechtervuist ontbalt en
pappa's zakmes pakt
pappa's mes
zijn pappa
moet hij huilen
huilen zoals alleen een wees
soms huilen…