huiverend te kijken
naar de oudste feestverlichting
slaande toonkunst en 't siervuurwerk
tussen mensen en Hemelingen
laten oplichtend concert klinken
bij opgewekt vallende regen
vertellen alle stervelingen
dat meegaan aan Gods sterke hand
onder geneugten en gevaren
tijdens het leven op aarde
een kortstondig voorspel is
van het toeven in 't Vaderhuis…
soms draait er in mijn hoofd een film,
dan zie ik me weer als een zondagskind
huppelend, zonder zorgen
dansend door de tuin van mijn vaderhuis
waar ik toen veilig was geborgen
mijn lange blonde haren
wuivend in de wind.…
Boven uwe rode daken
zie 'k uw hoge toren waken,
die de schaduw van zijn kruis
afwerpt op mijn vaderhuis.
'k Hoor van ver uw klokken galmen,
feestlijk soms als vreugdepsalmen
en soms klagend, naar en droef,
als toen men mijn kind begroef.…
.'
De Man der Smarte
Hangt aan het kruis;
Zijn ziele smacht naar
Het Vaderhuis.
Voor het brekend oge
Wordt 't donkre nacht.
Zijn lippen staamlen:
‘Het is volbracht!’.
Het hoofd nu buigend,
Geeft Hij de geest,
De grote Christus!...
Hij is geweest!...…