Alle inzendingen over vakantie OR dieren

Nu zit ik weer op school te werken Saai te leren en naar leraren te luisteren Goede of slechte cijfers halen En te wachten op de volgende vakantie, daar heb ik tenminste wat aan.…

't weekend een mini-vakantie is genoeg met gelukkig een werkweek voor de boeg…

Ons huis ziet er zo anders uit. Ik was het beeld heel even kwijt. Het lijkt wel nieuw of opgeruimd: terug na de vakantietijd. Ik loop onwennig heen en weer en kijk of alles het nog doet. Het huis was vier weken alleen: ‘t lijkt of het ook wennen moet.…

het overtollige langs de vloedlijn losgelaten tast mijn lijf bij elke stap in golvend zand weer onbevangen naar de einder in het luchtig spel van wolken en wind bevrijd…

De biologische klok geeft het aan tijd voor een welverdiende rust de koffers die gereed staan de familie reeds gedag gekust Mijn dromen nu realiseren visioenen van zon, zee en strand en gewoon heerlijk epibreren in luilekkerland Alle gedichten nog eenmaal bekeken voor u beste lezer wellicht ietsje sneu dus tot over een drietal weken…

Lekker survivalen in de Ardennen Maar ook het belastingklimaat De sfeer en gezelligheid op straat Ja in Belgie kan ik wel wennen Qua geld en belasting het ideale gebied Maar voor mijn kinderen, nou: ik dacht het even niet! ----------------------------------------------------------- (De vermiste Luikse meisjes Stacy Lemmens (7) en Nathalie…

Naargeestige mistflarden trekken langs Zo koud had je het niet gedacht In Duitsland, op een camping Geen warme pyjama voor de nacht Je dochter ziek van kou en nattigheid ’s Avonds wordt ze hoestend wakker Misselijk zeker? Maar uit haar neus Kruipt een bosmier... arme stakker Na vier dagen weer wat opgeknapt De horrormier enigszins vergeten…

En dan denk je je had vakantie en dus heerlijk uitgerust alle boeken die er lagen uitgelezen en gewandeld dat het een lieve lust was.…

liggen voor die drie weken vakantie die je welverdiend te wachten staan.…

ze was plots vertrokken één ticket. heen,...en niet terug! geen tijd om het te beseffen tranen droogden niet tussen de sterren is het goed ziel zweeft hier ergens rond de reis is oneindig. heb nog even geduld. ik kom straks ook nog heen,... en nooit meer terug!…

Vakantie dat 's een pretje, he? Mamaatje zegt: o jongens, nee! En achter 't dagblad duikt papa En doet zo leuk en zegt: wel ja! Mijn grote zus die kijkt mij aan Of 'k heel wat lelijks heb gedaan, En Mie de meid doet ook al dom En bromt: mijn hoofd loopt nou al om.…

Geef mij de sfeer van havens de zoute lucht van zee witgekleden matrozen van wie ik verder niets weet draaiing van geslagen touwen gummi piepend tussen wal en schip opgedroogde wieren op de kade wespen langs een lijn vol vis Ik leng anijsdrank aan met water spuw de deksels van een pit mompel in de zon iets Grieks Geeft niet waar ik…

ze zeiden dat ze van dieren hielden Maar geef me wat te drinken geef me wat vocht voor dat ze terug komen van hun vakantietocht. want zolang zonder, dat red ik niet meer dan leg ik mijn uitgedroogde hoofd eerder neer dan de bedoeling was.…

de strandgraver ze wandelden hand in hand voeten in het warme zand Hij graaft een kuil zo diep! Een graf? Alleen voor wie! Het graven doet zijn lichaam glimmen eindelijk klaar, hij zucht en gaat opnieuw beginnen In elke hand een steen, Hij graaft, en graaft totdat de drang bedaart zeewater zo koel Morgen heeft hij weer een doel 1…

je hebt je blouse uitgedaan en opgehangen aan de deur, de deurknop kijkt je dreigend aan, je wil weg hier, weg, hier vandaan maar je weet niet waar naartoe, waar zou je heen kunnen gaan? de dagen lengen eindeloos lang en versnikkend heet, je draagt je- zelf naar het balkon met een glas melk in je hand, hier zie je beter hoe anderen…

Stop, druk, heb geen tijd Alles moet nog voorbereid We gaan bijna weg Ik moet nog pakken Broeken, shirts en hakken Koffers veel te vol Snel, snel boodschappen En in de auto stappen Ben wat vergeten Geef planten water Ook vlees aan hond en kater Sleutel aan buurvrouw De straat uit draaien Nog één keer even zwaaien Eindelijk, we…

Spanje in ont Spanje Spanje uit…

Elkaar dan nu niet zien of spreken geen praatje,knik of een lach al zal dit denk ik eens verdwijnen jou zal en kan ik nooit vergeten een persoon, die ik echt graag mag een vakantie maar zonder ons beiden…

vakantie weer voorbij herinneringen die blijven geheugenkaart met honderden foto’s souvenirs…

Fijne vakantie allemaal!!!…

Stop, druk, heb geen tijd Alles moet nog voorbereid We gaan bijna weg Ik moet nog pakken Broeken, shirts en hakken Koffers veel te vol Snel, snel boodschappen En weer in auto stappen ben wat vergeten Geef planten water Ook vlees aan hond en kater Sleutel aan buurvrouw De straat uit draaien nog één keer even zwaaien eindelijk,…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

Op vakantie moet men zich ontspannen de boog mag immers niet altijd gespannen maar de ellende van thuis neem je ongewild in je koffer mee ook al heb je een prachtig huisje aan zee maar je bent gewend aan het doen alsof en zo wordt vrije tijd toch nog net geen sof maar het is niet anders dan thuis alleen hoor je hier het zee geruis je kijkt…

In balans Berg, rots, een ravijn de tijd is van steen de stenen zijn tijdloos. De berg, een diep litteken, zonder beweging valt eeuwig het water. Ik word bevangen door onmetelijke rust, steen op steen op lucht. Voor mij de wereld die zich ontvouwt, onbeweeglijke zon. Dan even later...... Balans van duizeling weegt mijn schaduw…

zo uitgesleten zijn de traptreden die je moet beklimmen onder het licht van de brandende zon kijk je omhoog naar een kasteel en daarna omlaag naar een rivier kanootjes en kinderen eeuwenoud landschap waar wij net zijn of niet eens…

Onderweg bedachten we wat we zoal vergeten waren mee te nemen Op de plaats van bestemming verzonnen we wat we achter konden laten Eenmaal terug thuis vroegen we ons af waarom we zoveel dingen niet hadden gemist.…

Een week ben ik ertussenuit gegaan, Van mail, tv en post bleef ik verstoken. Maar verder heeft het mij aan niets ontbroken, Ik raad het iedereen van harte aan. Vandaag ook geen gedichten.nl, Ze redden zich daar zonder mij ook wel.…

Zo’n zestig jaar geleden ongeveer toen kwamen wij als mensen niet zo hoog, je bleef wanneer je met een vliegtuig vloog ten alle tijden in de troposfeer. Maar ja het is de mensen eenmaal eigen om steeds de verste grenzen op te zoeken en ook de ontoegankelijkste hoeken; zij moeten tot het allerhoogste stijgen. En op een dag kreeg men het…

al eeuwen wonen er boeren onder dit dak er werd geboren er werd gestorven het land is gebleven zag alles voorbijgaan er werd gehooid er werd geoogst nog steeds nestelen ooievaars op het brinkje…

Vage rafel strepen wit drijven op waterverf blauw boven verre bergen waas en groene sinaasappelbomen. Zuchtjes zoete geur zweven in de lucht, en een zalig Zen gevoel doordringt me. Onthecht ,onttrokken aan het dagelijks bestaan ben ik. Alleen maar zijn alleen maar nu en zie wat vage witte rafelstrepen op eindeloos blauw en zucht…