Alle inzendingen over vakantie OR school OR jantje

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen. We zwaaien ze uit, wensen ze plezier, kijk je wel uit?…

Zat ik maar weer in mijn boek verscholen voor de wereld, gekluisterd in een hoek. Of liever aan een zwembad, aan de Mediterranee waar Zweedse meisjes zwemmen in de Middellandse Zee. Wat zou ik lekker lezen op het warme, mulle zand, op het ritme van die Zweedsen die flaneren op het strand. Hun Uppsalaans is kruidig, hun blikken familiair…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…

School is saai dat weten we allemaal niemand vind de leraren leuk maar onderling liggen we in een deuk…

Vakantie, even wat anders Even er lekker op uit gaan Even aan de zij lijn staan Zoals veel andere Nederlanders Vakantie, hele mooie tijden Gaan en staan waar je wilt Een tijd boven alles uitgetild Lopen door bossen en weiden.…

Jantje ging een kijkje wagen. O, hij wist niet wat-ie zag! Jantje zag er tieten hangen. Daardoor dacht-ie: 'O mijn God. Kan een man hiernaar verlangen? 't lijkt hier wel een druipsteengrot! - Want daar hangen stalactieten boven 'n staande stalagmiet. Zijn hier ambtenarengrieten?…

De diepste droom van vele heren Is dat men Yolanthes lippen kan beroeren En ondanks dat half Nederland mee zou loeren Gaan echte mannen door met fantaseren Slechts één is het vergund na Jantje Smit: Die kleine balartiest van Real Madrid.…

Vakantie een moment van rust, de klok staat stil aan de kust is niets meer te zien, dan water en rotsen, geen stilte, want de branding vult de gaten in de vakantierust op en toch: is het vakantie, een periode van rust.…

Het kind in mij heet Jantje met knalrood haar En dat kind is aan de veel beterende hand Ik draag het kind veelal met liefde op handen Of we lopen, wandelen hand in hand Over mooie bergen en in diepe dalen Onder ’t motto: ‘Voor 1 betalen en 2 halen’ Het blijft een intense onuitwisbare band Tussen mij Jan Jacob en mijn Jantje van foetus, baby…

Ik weet nog hoe onschuldig en ludiek Het vroeger was, dat mesjepingelen Je mikt en trekt een lijn: omsingelen Maar zonder tyrannieke retoriek Voor macho's met hun opgeblazen ego Is landjepik meer spelen met stratego…

Zwarte wolken hangen boven de snelweg, de tolweg van Frankrijk hangt vol benzine en dieseldampen, van al die mensen en auto’s die vakantie hebben. Maar: we gaan nog niet naar huis, nog lange niet, nog lange niet. Leve de vakantie!…

Er staan in dit gebouw, in elke klas, verzuurde dames en verzakte heren hun lang gestorven wijsheid te dicteren, wakker gehouden door wat pen-gekras. De taak van heel dat traag docentenras ? De vragen van de jeugd te confisqueren, haar creativiteit elimineren totdat zij loopt in eender, trage pas. Nieuwsgierigheid wordt hier beschouwd als…

Voor het eerst naar school het was heel spannend wat was ze trots Kijk haar zitten op haar stoel fier en rechtop haar ogen zoeken mij zoeken houvast maar staan ook blij Ik kijk toe met gemengde gevoelens ik wil haar niet achterlaten maar moet toch gaan een nieuwe levensfase begint voor haar maar ook voor mij ik zucht eigenlijk…

School is samen stapel schriften, boeken angstdroom van een kind is pen, papier en zonder spijt gedroomde brand veel vrije dagen drama echter waarin krijt venijnig krassen school is ik moet plassen ruim voor tijd wat spel is één kwartiertje tot de bel in brons gegoten pijn de bel van dr. Hein…

Ik was streng maar wel rechtvaardig Niet joviaal maar toch wel aardig Werkte in het onderwijs Hij was streng maar wel hulpvaardig Deed zijn plicht Was nog zo jong had nog volop zicht ook in de raad voor allemaal Tot dat moment die dag werd ‘t werken in het onderwijs voor hem fataal…

En achter ieders rug, over de sportvelden klonk het luid, kaatste de jeugd van aangrenzende scholen anders, protestanter dan die van katholieken huize.…

Joran heeft pijn in zijn gedachten hij is moe van alles wat ze zeggen tegen hem Niet naar school nu want daar wachten gemene monden die vals lachen om alweer een nieuwe grap Joran wil slapen en fijn dromen over vriendjes met wie hij heel gewoon spelen kan…

het was een oude school, ramen waren hoog de schaduw van de meester boog zich in een kring voorover in de glinstering van het oude stof wij kinderen zongen in onze Friese taal als herkenning bij het uitzicht van het raam kinderstappen in uitgesleten marmer als kind in een onvoltooide tijd waarin niets is verloren gegaan wat ik leerde…

School is een zure appel waar je doorheen moet bijten, maar misschien wordt hij ooit zo sappig zoet dat ik hem zelfs lekker ga vinden...…

Het was al bijna tijd voor school Ze waren al wat laat driftig liepen ze samen verder in mijn straat.…

De bel geeft het begin aan, Het begin van de mierenhoop. Iedereen loopt door elkaar, Haasten naar de volgende les, Tot de bel weer gaat.…

waarom worden op school geen grappen voorgelezen want larie en apekool moet worden onderwezen zo werden kinderen wijzer als humor echt een vak was en elke onderwijzer op tijd en stond een grapjas waarom niet elke dag een giechelstond inrichten het uurtje van de lach vol vrolijke gezichten we rekenen met woorden we delen door een hoek…

Je zegt het leven is een leerschool maar lieve hemel wat zijn de lessen onwaarschijnlijk ingewikkeld.…

Een oplossing wordt aanbevolen, Het samenvoegen van scholen, Een van de speerpunt symbolen. Maar die oplossing zit toch op slot door het samenscholingsverbod.…

Eentonig bromt de stem der lerares. Het woelig meisje wendt zich om en gluurt naar gindse tuin, waar 't bieke honig puurt en zomerzonne blinkt op bloem en bes. Op de enge schoolbank zwiert de blonde tres. Hoe vaak heeft niet haar blik zich blind getuurd naar 't strookje blauw - de hof is hoog ommuurd -! - ‘Die blijde vogels! hen kwelt boek…

Wie staag op school moet blijven, Die zou, naar alle schijn, Het lezen en het schrijven, Weldra vervelend zijn. De zorg soms te verbannen, Maakt lustig en tevreên. Een boog, te sterk gespannen, Springt lichtelijk vanéén.…

schoolbel luidt, school is uit, lekker naar het bos kijk uit voor de dieren, voor de vlekken van het mos denk erom, niet lopen waar je niet al was niet met vreemden spreken, niet spelen langs de waterplas - en je vraagt je af..…

Mijn vader bracht mij weg en kwam een half uur na het afscheid weer terug want ik vergat mijn zakdoek. Ik was zo blij met zijn komst en met de zoen die ik onverwachts van hem kreeg en ik weet nog dat ik bloosde daar in die voorste bank. Altijd zou ik die kus van Vader onthouden en mijn kinderen vertelde ik ervan. Ook vertelde…

klasgenoten weer mag zien Dat kan binnenkort weer misschien… Mama zegt misschien na eind april Ik kan dan weer naar school… met Gods wil…

Met tienduizenden zijn ze ’s morgens uitgezwermd naar school. Je leert het nooit af, Als ouder, wanneer je je duivenjong kommerloos ziet wegfladderen: die even begrijpelijke als zinloze bezorgdheid - als ze maar heelhuids terugkeren. Want dat het zal gebeuren, dat staat vast.…