Alle inzendingen over van mijn stuk brenge

het was eeuwenlang balen alle andere talen hebben er twee woorden voor een godgelovige zondige een menselijke meer mondige die voor de grote kunst der kunsten het onbezwaarde voluit gaan door de ander aangedaan stapje na stapje liefde adoratie omzetten met volstrekte toewijding in gepaste ambachtelijke verleiding niet gehinderd door…

En wat uit jouw hart voortkomt zal ik brengen naar de dag om daar te leven.…

Om licht te brengen in het duister en schaduw van de laatste dood verscheen een Kind, maar zonder luister, en openbaarde 't morgenrood. Om licht te brengen en wat vrede te midden van de zwartste haat verscheen een Kind vannacht, ja heden, maar in armoedig feestgewaad.…

Wat je toekomst brengen zal, kan ik niet voorspellen, maar dat wat ik voor je wens, wou ik graag vertellen.…

We hebben haast geen tijd meer voor de daad, We willen wel, maar steeds komt er iets tussen, Het blijft bij aaien of een vluchtig kussen, Nee, vrijwel niemand naait zich uit de naad. Maar ga eens kijken in een EO-huis; Daar hebben ze nog passie voor het kruis.…

niet dat ik een lied ten gehore breng zeker het is tussen het dansen door met het kleine zwart en de lange witten alwaar ik de passen kort hou of aanleng zo de melodie mijn koten laat vibreren op tastbare ivoor, waarvan ik een enkele negeer, die zitten, de handen dirigeren, maar nooit het hele koor, mijn armen reiken soms niet al te ver…

breng me terug naar de plek waar ik kon schuilen onder de vleugels van de tijd waar ik speelde met de figuren die de zee achterliet op het strand breng me terug naar de spelonken waar ik leerde hoe het was in het begin waar ik luisterde naar de uitgeholde stenen die hun verhaal vertelden breng me naar de plek waar alles ligt…

in deze intieme tijd brengen niet zo zeer sneeuw den boom of bal hert pool hond ar of slee glitter bel krib mis man herder stol beeb wijze ree hulst mistel stuk ster of stal sfeer drama en romantiek nee juist veeleer de te vroege val van de kerstpiek men krijgt uitgerekend het land aan de te laat opgeruimde middenstand…

Terwijl de wind Met verwoestende Kracht om zich Heen grijpt En al het zijnde De angst van zijn Leven aanjaagt Zie ik midden in Die orkaan dat kleine Veertje liggen, gewoon Op de grond in het gras - En met geen mogelijkheid Is zij van haar stuk Te brengen, terwijl de Storm over haar raast Brengt de zwaarste Stormvlaag…

uit een tijd die nimmer slijt er brandt een kaars ik zing en breng van bovenaf mijn bloemen naar hun graf…

Hij was al honderdduizend jaar vermist, Maar nu is er dan toch een botje van Een oeroude Neanderthalerman Vanaf de Noordzeebodem opgevist. Men noemt hem Krijn, maar dat heeft men mooi mis, Want ik denk dat het Berends botje is.…

In stukken gevallen kan wilskracht ze niet meer samen brengen Verstand versus gevoel in de oorlog van het zijn. Waarbij haar eigen zelf verdwijnt, vlucht. Geen controle is nog mogelijk in de verwarring van het gevecht. Vreemde is zij in deze wereld met niets herkenbaars meer en totale leegte is haar deel.…

ieder spinnend in gemengd kleuren gebruik te gaan breien en zo onze trui naar buiten te brengen wil melker…

mensen vielen uit de hemel engelen die vrede kwamen brengen hoopten we maar ze hadden geen vleugels stukken van mensen regenden neer op onze daken en tuinstoelen in onze velden en akkers tussen gras en graan mensen kwamen tevoorschijn uit de wolken als vogels hoopten we nog dat ze geen doden waren ik heb je zoon gevonden en zijn vrouw…

Als de stromen mij dan van daar brengen tot waar ik de liefde niet versta, ben ik geworden tot een stuk metaal dat de schoonheid van de zon weliswaar weerspiegelt, maar nooit ten volle kennen zal. Weg met de dag waarop ik werd geboren! Ik ken geen rust, geen vrede.…

ik ben hem kwijt mijn grote ruige met sexy wimpers omfloerste blik op vier poten die mijn billen nietig doen lijken de onvervalste bariton blaf als heerlijk welkom voor zijn speelkameraad, de dame niet van haar stuk te brengen door zijn imposante verschijning ging lustig door zijn brokken op te eisen en hij zag en onderging met…

De dagen en de nachten breng ik door met haar te missen. M'n wond wordt niet geheeld door tijd. Ik blijf maar aan het malen, want haar ben ik voor altijd kwijt: ze scheldt me uit voor kale.…

Als ik dood ben, breng een roos mee Een roos staat voor liefde, kleur en vreugde Dus als je van me hield, breng een roos mee Ken je me goed, dan weet je dat hij rood moet zijn Heb ik ooit maar iets betekend, breng een roos mee Kun je om me lachen...dan heb ik het goed gedaan Dus...als ik dood ben, breng een roos mee…

Stuk voor stuk, verdwijnen ze, in het niets, stuk voor stuk zwaaien we ze uit naar, het iets! Iedereen vertrekt, een ieder al dan niet geboekt naar een vakantieplek we zwaaien ze uit! Stuk voor stuk, verlaten ze huis en haard om bij te komen van de dagelijkse beslommeringen.…

te brengen de menselijkheid is echter zoek Zie daar de manager genoegzaam staan De klus heeft hij geklaard De aanbeveling is aanvaard Zijn cv is opgepoetst Zijn rekening weer bijgevuld Zijn fouten goed verhuld Zo kan hij verder gaan Om elders weer zijn slag te slaan…

Stap voor stap Voelen mijn tenen Het koele Van de spiegel Waarover ik droom Terwijl ik mijn teen stoot Aan een druppel water Breekt de spiegel In ontelbare cirkels Omringt door het voelbare Vloeibare Laat ik me zakken in een kolk van Liefde Tot op de bodem…

dus kies ik de graskant en trap kleine bloemen stuk af en toe passeert een auto die ik in mijn jongensjaren grif thuis had kunnen brengen op merk, jaartal en benzineverbruik vreemd dat-ie leeg is of beter?…

Ontmoedigingen doen pijn brengen je van je stuk en zetten je aan het denken Wat heb je fout gedaan wat kan je beter doen ben je nou echt zo slecht Eindelijk komt er iemand die zegt dat je het prima doet ze spreekt je moed in laat je je goed voelen Als je denkt dat alles goed gaat word je hard de grond in getrapt Je zelfvertrouwen is…

Hij dacht: ' 't Is het stuk van m'n keuze.' Hij wist, dat ze spoot en was weg van de stoot, die d'r werk deed als narcotiseuse.…

Ze deden het bijzonder vaak en telkenmale was het raak; hij had voor haar het trefwoord 'stuk' en baadde weken in geluk. Ze zei, dat ondanks alle pret, beleefd met hem in 't huw'lijksbed gebrek aan eten haar ontriefde. Ze kon niet leven van de liefde. Zo diende zich een wanklank aan. Het geld was op. Hij had geen baan.…

heel de wijde wereld met al haar zeven schone wonderen vervaagden… verdwenen plots naar de achtergrond op het moment dat hij aan kwam lopen… niet bewust van de hapering van mijn gedachten wierp hij een terloopse blik deze kant op groter maakte ik mijzelf om die blik te vangen kleiner…

zomaar, zomaar was jij daar ik knipperde met mijn ogen jij gaf mij een gebaar zomaar, zomaar een moment uit het niets geslopen ik heb je nooit gekend zomaar, zomaar levenslang als vrienden door het leven nu ben ik nooit meer bang zomaar zomaar vond ik het geluk nooit meer op gerekend maar dit kan niet meer stuk…

Een bloederig stuk vlees dat, als een Japanse visser in Russisch water, ten dode was opgeschreven. 'Help mij', was in mijn ogen te lezen. Maar dat leek niet te lukken. 'Neem mijn hart', hoorde je me smeken. Maar je brak het slechts in stukken.…

Ik heb een taart en ga hem verdelen, alles krijgt een stuk zonder vooroordelen...., dus.... één stuk is voor tolerantie één voor liefde en begrip één voor mijn zomervakantie één voor het snorretje op m’n lip één is voor tweede kansen één voor bloemen in het groen één voor alle exotische dansen één voor..…

Dit gedicht is getiteld twee woorden per regel Hij gooide de vaas in ze ven stukken En nu vermoed ik dat u denkt: "Dit gedicht klopt niet! Dat woord is zeven en niet ze ven. En hoezo twee woorden per regel? Je wijkt nu al af! Wat is dit voor een snertgedicht? Dit flutgedicht gaat helemaal nergens over!…