Alle inzendingen over veluwe

In regen op de klinkerstenen ritselen hun jassen tesamen met vallende bladeren en wanneer hun flessen stukvallen op stoeptegels zijn hun lippen gebarsten met rode ogen vragen zij om meer totdat een zondvloed van tranen losbarst door de goten en de nacht valt over metroroosters.…

De urgente klanken vallen door akkoorden uit het elektronisch brein van James Marshall H. Hij zag teveel manen en drie planeten te ver van de zon onrust rochelde na uit snoeren van gitaren versplinterd Een paarse nevel en een vergeten ring op de grond maken ogen rood de dood valt in een flits hij grijnsde.…

Luister, meisje de glans van hun gouden gelaat is gereflekteerd licht door anderen gestuurd…

Als de regen is gevallen en de voeten, bloot waden door slippend zand verdwaalt mijn geest ongrijpbaar voor de klauwen van de dagelijkse orde wanorde grijpt naar de macht en ogen vallen in donker romantiek van kaarsen die gifgroen branden aan iedere zijde vals licht geven aan zwambegroeide muren waarin de echo van het onweer schuilt…

In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar klinkt ergens een trompet en zacht een saxofoon de klarinet de xylofoon met zijn allen dringen zij zich door de ijle winterse lucht over slapende dorpen over sluimerende steden In de nacht als engelen dansen gouden draden breekbaar gaat een tinkelende lach voorzichtig langs de maan…

Ze zwemt in water schitterende kleuren vermengen zich met piekend haar slangachtig beweegt zij zich zo soepel in troebel water van gevaar zich onbewust ze spreidt haar benen maar staat geen penis toe neemt dan een duik de ogen toegeknepen ik zoek stenen aan wal toon ze haar en ze zegt "mooi" ze neemt een nieuwe sprong water omgeeft…

Heel licht ben ik doorzichtig loop ik leven in en uit Eindeloos blank kijk ik door vensters laaf mij aan het licht dat soms naar buiten schijnt Men ziet mij niet ik ben stil aanwezig omarm gevoelens ongemerkt Verwerk hun kleuren geef ze een nieuwe dag Ooit was ik één van hen…

In jouw stad braakt hout waterzacht het einde toe klinken klanken hol maar gaat men door ; iedere gracht ligt vol met dromen…

De groene jungle en roepende vogels branden vlees op de vlammen van napalm Terwijl beneden hen het landschap helder openbreekt druipen wonden en een kind loopt in vellen van vlees de weg af De mitrailleurpost waakt het is de hele dag te stil geweest geratel verschrikt slangen en de tropenregen sist over verschroeide aarde.…

en de ouderen zingen we zijn altijd we zijn altijd over de hemel vliegen vogels we zijn altijd altijd altijd buigen de hoofden en zij en zij en zij daar priemen vingers en wij wij zijn altijd altijd en zij planten de zaden kijken naar vogels en zij en zij en zij wij verschudden het kussen en priemen onze vingers maar zij en zij zijn lui…

Gebruik dan mijn hout Voor stoelen met een leuning Een bed om te slapen Een dak boven het hoofd Dan heb ik niet voor niets gestaan En een ander krijgt zijn rust Of, dat kan ook Steek mij in brand Met wat rook Ontstijg ik het land Geef vruchtbaarheid aan Akkerland voor korte duur Maar later ook het zuur Tien jaar. Geef mij tien jaar…

Ik sprak met Dino hij is wijs niets is eeuwig zei hij mij Over onontgonnen landschap waaide het nogal hevig mijn geliefde en ik ontdekten zijn voetstap op de hoogste heuvel Urenlange schoonheid maakte stormachtige indruk We reden terug naar de kampplaats keerden samen nooit terug.…

Te weten dat ergens een student een nekschot krijgt en op datzelfde moment op een andere plaats iemand vogels op een terrasruit schildert.…

Waar ik vandaan kom waren het niet de Tropen die mijn vader meebracht met verachte ornamenten geronnen uit de strijd Hij sloot zich op met mij in zijn schedel mij of ieder ander kind wiens hoofd was gespleten Een briefwisseling bracht mij op aarde had zij hem niet geschreven had hij niet geantwoord waren zij nooit geweest "Een…

REQUIEM VOOR ROSE Ook zij leeft niet meer In Hilversum woonden haar laatste woorden Ze proefde de vrijheid Ging uit deze stad Deze wereld vandaan Gevuld met geesten die bleven, beschuldigden en soms bezongen En lieve Rose; jij wist allang muziek kent geen rassenwaan het leven zoekt zijn melodie, Auschwitzorkest een levensweg een…

Ergens op de Veluwe Door het rulle zand Loopt een vader met een kind Samen hand in hand De avondzon glinstert stralend Door het groene bladerdek Nog even en de zon Wordt door de maan opzij gezet Beiden genieten zwijgend Op dit late uur Van het mooie en het tere De schoonheid der natuur Dan staan ze roerloos stil Want op een open plek…

opstekende storm wilde luchten windstoten teisteren de bomen angstig vlucht het veluws volk in schaam’le hutten bijeen ineengedoken bij het vuur luisterend naar het woeden kolkende wolkenhemelen zijn vol razen en flitsen donar heerst daarboven zijn hamer flitst blauwe slangen zijn bokkenwagen rateldondert het primitieve volk huivert…

van zijn zoon of de kastanjebomen rijk gekroond langs lanen prijken waar een wandelaar zijn hond fluit omdat er een tractor snort de uiterwaarden zacht vanaf de bosrand glooien zich aan oevers vlijen van de beken en de Nederrijn beelden die aaneen geweven mijn geschetste vrijheid vormen die ik liefheb als het leven op mijn Veluwse…

Nu werd hij gezien in de Veluwe en ook in de buurt van Namen. Het gaat om solitaire wolven die de Franse of Duitse grens overstaken. Natuurvrienden zijn in hun nopjes. Anderen vinden dan weer dat de wolf geen plaats verdient in onze druk bewoonde contreien. De herders tellen elke dag hun schapen. De predator is na een eeuw terug.…

we brallen wat en we laten het gewoon staan kennen is een groot woord er was een hand die ene keer het was duister in die kisten veluwe dient als militair gebied vingers spreken niet over streken je weet wel van die persoonlijke dingen riemen spraken wel boekdelen daar mee was het gezegd over die dingen die plaats vinden tussen anderen…

Denkend aan Holland zie ik slome rivieren relaxed door oneindig laagland gaan de wolken daarboven stukken sneller hoog op de Veluwe in dorpen tussen bomen die helemaal niet eens zo oud zijn gaat het leven eigenlijk net zo snel voorbij daarom koop ik hier in de straat het nationaal produkt gekweekt in ruimtes met afgeplakte ramen waarachter…

In Veluwse krochten Waar het einden sjouwen is Daar waar herten vochten Eikenbos een sieraad van wildernis Je hoort er ’s nachts bosuilen krijsen Donkere wolken die op onraad wijzen Geesten en duvels vind je er Bewoning is er ver In de struiken hoor je "zwartkielen" snurken Ga er ook niet op je hurken De duvel jaagt er, het is er niet…

De tijden van weleer Heidezegge en Kleine schorseneer Je hebt ze zien groeien en bloeien Een landschap mocht boeien Het droge schrale grasland Het heidepad met zand De relaties die je legt Zoals Armando het schilderend heeft vastgelegd Braamsveldje Je hebt er Heideblauwtjes geteld Het uitzicht inzichtelijk gemaakt De Veluwe die je raakt…

zie je er telkens meer De nootjes in het bos zijn aan het op raken En pinda’s uit de tuin die ook lekker smaken Ze komen weer nestkastjes inspecteren En jij ziet ze vrolijk jongleren Ze weten je te raken Zorgt voor voer wat extra zal smaken Het zangseizoen dat al vroeg weer begint Winterse vrolijkheid altijd wordt bemind Vogels uit Veluwse…

Bij Loenen is een wolf gesignaleerd De vorige was ruim een eeuw geleden Omdat de waarneming wel was omstreden Leek eigen onderzoek mij niet verkeerd En yes..., ik vorderde beslist een stapje: Ik zag al wél de geitjes én Roodkapje…

Nog scheurde wijdjagende valk met schaars Geroep uw stilte, mijn Veluwse grond!…

Mijn hospita is weduwe Van Duitse middenstand, - Zij zellef komt uit Schwabenland, Haar man kwam van de Veluwe. Mijn hospita heeft twee spruitjes: Het meisje dat is blond, Het jongetje is ongezond En heeft twee blote kuitjes.…

Verburg, verantwoordelijk als ze is begint hierop haar hersencellen bij elkaar te sprokkelen Die beesten horen daar niet en lang nadenken leek Verburg niet nodig Ze gaf opdracht om de herten af te schieten Maar zeg me: Wie is er dan overbodig: Een minister die dit soort oplossingen verzint of een edelhert dat op eigen kracht de weg naar de Veluwe…

Sneeuw Witte vlokken over Veluws land Menig vlokje op de woeste gronden beland Kou en mistroostige sferen Siberië zullen we leren Sneeuwvlokken door ijzige wind voortgedreven Rode wangen tijdens het landschap beleven Snijdende wind voelt aan als striemen Wildsporen die in de sneeuw ontkiemen Sporen volgen van een vos Z’n pootafdrukken…

In een aardig Veluws dorpje In een landelijke streek Baadde 't klein formaat der dorpsjeugd 's Zomers in d' ondiepe beek. Klein formaat, dus dat wil zeggen Kleuters van een jaar of vijf Met een ouderwetse zwembroek à la Adam om hun lijf.…