720 resultaten.
Aan het venster te Ulm
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.036 Ik zat aan 't venster waar de Donau vloot
En op mij aankwam aan mijn rechterhand
En onder mij verdween.…
Mijn laatste venster
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 237 bewust
de dood de achterkamer binnen
waar de nacht is blijven steken
achter de half gesloten gordijnen
waar naakte schimmen vrijen
en de wereld ligt te vergeten
in het opdrogende zaad, wellicht
zijn engelen de nakomelingen van god
ik kan ze niets verbieden
want mijn brieven staan nog
ongeschreven in het spiegelschrift
aan mijn laatste venster…
Gebogen venster
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 130 Je vraagt je af wat is het
doel te zwemmen in kom,het
geeft niet in welke richting
die ik zwom, mijn kunstjes
voor een gebogen ruit, las hoe
vertekend de wereld was, na
meerdere borrels in dat glas,
verscholen onder de schubben
van een vis,die niet meer
weet hoe laat het is.
Uit: "De wijzer slaat door" (pama)…
Gekuiste vensters
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 190 Dan
komt de twijfel aangeslopen,
en zet jij de vensters open,
te voren maar ook aan de
achterkant, en een andere wind
kan binnenlopen, tenminste als
de poorten niet met nieuwe
sleutels zijn bemand, gesmeed
met blikken van dat ene moment,
hou ze maar weid open, anders
voelt het of ik stik.…
Vingerafdrukken op het venster
gedicht
2.0 met 386 stemmen 43.226 Ik denk dat poëzie iets is als vingerafdrukken
op het venster, waarachter een kind dat niet kan slapen
te wachten staat op de dag. Uit aarde komt nevel,
uit verdriet een soort ach. Wolken
zorgen voor vijfentwintig soorten licht.
Eigenlijk houden ze het tegen. Tegenlicht.
Het is nog te vroeg om nu te zijn.…
Tranen op het venster
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 710 TRANEN OP HET VENSTER
Tranen druppen op het vensterglas
het weer heeft alweer zo’n verdriet
Het mist zoals ik het levenskompas
mijn tranen, die vloeien echter niet
Kleine beekjes vormen zich aldaar
ach wat huilt ‘t weer toch vreselijk
Net als ik, heeft het weer het zwaar
mijn pijn is nochtans..ongeneeslijk
Grote druppels roffelen…
Bij 't venster
poëzie
5.0 met 3 stemmen 2.200 Het windje, zoel van bloemengeuren, streek
Mij langs de warme wangen, zwaar en loom,
De bijen gonsden om de lindeboom,
Vlak bij mijn open venster, en ik keek
Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg
Aan de andere zijde van de eikenlaan,
Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan,
En toeven zag en uitzien langs de weg.…
venster op de wereld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 221 onder de kastanjeboom
temidden van dezelfde
grijze flats zingt een man
met gebroken stem
traag als kruiend ijs
liederen over het verlangen
om er niet te zijn
te verdwijnen in de zwarte
golven van de nachtelijke zee
uren onder die kastanjeboom
niemand staat stil bij dit
venster op de wereld
gesloten gordijnen sluiten
zonlicht en…
Aan het venster, bij maneschijn.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.261 Nacht en stil is 't, om mij heen
Al 't gewoel des daags verdween.
Slechts de lieve maan beschijnt
Mij, door zorgen afgepijnd.
Duizend tranen zijn gestort,
Duizend zorgen afgekort:
En, mij arme, die hier lij,
Is de middernacht zelf blij!
Zachtkens juich ik in mijn deel,
Mij is alles evenveel.
Niets van 't geen het oog bekoort
Is er,…
DE VROUW AAN HET VENSTER
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.422 Nooit opent zich de poort. 't Raam is zo hoog
Dat zij eerst de aarde ziet in wijde verte:
De stroom omarmt het bos in blauwe boog;
Door 't groen gaan rode vogels, ranke herten.
Niets weet zij van het levensspel daartussen;
Maar het moet schoon zijn, want zij mist het zeer.
Zij wil omhelzen, vindt niets om te kussen
Dan de eigen schouder…
Stukjes van het venster
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 93 Ik Ares moedige zoon van Zeus en Hera
god van oorlog en geweld
iemand moest het zijn
ik spuw vuur als mijn paarden.
Dit is de arena waarin jullie en ik hetzelfde
van mijzelf zien en weten
De Anderen zeggen: hij is impulsief
ontembaar wild zijn naam draagt
de geur van bloed. Hij vindt iets anders
van zichzelf dan wij.
Dit is mijn blinde…
Nodigende hagioscoop
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 371 is een opening die lager is geplaatst dan de overige vensters in een kerk of kathedraal.…
Kwatrijntje
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 794 Kinderpasjes in verse sneeuw
Kriskrassend over het tapijt
Aan het venster een schrille geeuw
Met gepeins: waar is toch die tijd?…
Daar verdronk hij
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 407 Blik door het venster
regen op het platte dak
asgrauw daarboven
zij luisterde niet
maar het blauw van haar ogen
daar verdronk hij in…
de aanschouwer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 277 zo
in het schemer schuifel
ik langs ramen
zie de mensen voor
het pratende oog
waar
kranten worden gevouwen
flessen leeg geschonken
een lied wordt gezongen
‘hij leve hoog, leve hoog’
daar
ben ik de eeuwige aanschouwer
de genieter van het raamkozijn
die vanzelf zal verdwijnen
bij het sluiten van het gordijn…
Voorbij
poëzie
2.0 met 43 stemmen 4.127 Ik deed mijn venster dicht,
En beî mijn ogen dicht,
En al mijn vingers dicht -
Of ik het had.
Ik keek mijn venster uit,
Zag naar de verte uit,
Hoog naar de hemel uit -
Of het daar stond.
Ik liep naar buiten toe,
Heel naar de verte toe,
Zo naar de hemel toe -
Of ik het vond.…
MACHTELD
poëzie
4.0 met 31 stemmen 3.088 Als zij 't venster nu ging sluiten,
zou de minnezanger buiten
Haar in de onderkeurs bespiên;
En dies zocht zij, schaamrood, schuchter,
Met de vingers om den luchter,
Achter 't saai gordijn te vliên.…
DE MISBRUIKTE VRIJHEID
poëzie
3.0 met 32 stemmen 4.112 .'
'k Ging mistroostig naar het venster,
en zag zuchtend in de vliet.
Nu heb ik geen and're boeken,
dan die hij nog liggen liet.…
Voor jou en mij
poëzie
3.0 met 20 stemmen 4.597 Zie ginder die twee gouden vensters,
Daar wonen wij -
Daar wachten twee lichtende vensters
Op jou en mij.
Zie, die duizenden sterretjes stralen
Al naderbij - -
Kind! kind! ál die sterretjes stralen
Voor jou en mij!…
Roman in twee vensters (1)
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.295 1
Mijn lief zat voor het open raam,
een zon, die langzaam viel,
omlijstte met verzachte schijn,
in een bleekgouden, tere lijn,
haar hoogvoornaam
profiel.
Toen schoof mijn lief de blinden dicht,
verveeld, een beetje boos,
maar binnen drong één scherpe straal
en op haar mooie mond, brutaal,
danste het licht
een poos.
Als eens mijn lief…
Roman in twee vensters (2)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.391 2
‘k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
‘k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.…
Wachten
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.783 Ik stond voor een verlicht papieren venster.
Mijn nagel gleed langs het doorschenen vlies,
En daadlijk viel een grote duisternis.
Het kraalgordijn heeft even zich bewogen.
Daar achter hoopt en luistert een, snel ademend.
Ik luister, en ik houd mijn adem in.…
Ruitenheer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 368 De ruitenheer kwam in het nauw
hij viel niet op de schoppenvrouw
maar door haar resoluut besluit
ging toch een venster naar haar uit
nu heet zij mevrouw Ruit.…
gordijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 685 je hangt hier, stil
er is niemand die
jou opzij schuift
en nog kijken wil
geplooid voor het venster
maar wie wenst er
te kijken door glas
naar wat er niet meer was
je mocht er zijn…
Stadsgezichten II
poëzie
2.0 met 3 stemmen 678 De vensters, de luiken open,
wijd op de straat,
o, dat het leven opslaat
tegen het bloedloos gelaat,
tegen mijn lege ogen!
'k Wil zien de jagende, vluchtende mensen, tussen
de auto's en bussen
die snorrend en dreunend jagen
en levende drommen dragen
in hun glanzende vierkante buiken.
Open de vensters wijd
op het leven!…
overgeplant
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 173 en weer
was het lente
toen ik haar
zag staan
voor je raam
boom met kale
uitgestrekte
armen
overgeplant
in vreemde
aarde
geen blaadje
groeit er ooit
de zon schijnt
door jouw venster
schaduwen op
het behang…
Mijmering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 559 Wanneer ik aan mijn venster zit,
zo in het vroege morgenlicht,
Zie ik weer overal in heg en struik
de zilveren draden glanzen.
Weerspiegelend in het eerste zonnelicht.
De spin weeft weer met fijne draden
in heg en struik haar fijne web van rag
Bedruppelt als met kleine parels
door zachte nevel in de morgendauw.…
Morgen bemin ik
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 553 Welk venster deed mijn blik afdwalen?
Was het jaloezie of egoïsme, dat mij verblindde?
Was het verlangen niet groter en sterker?
Welke kracht doet zichzelf teniet?
Heb ik het pad verlaten, haar afgedaan als valse hoop?
Of was ze teveel buiten mijn gezichtsveld?
Wat bezielt mij toch, om wat goed is los te laten?…
ROMAN IN TWEE VENSTERS
poëzie
4.0 met 3 stemmen 961 'k Sta aan mijn venster. Het is laat.
Ik kijk neer op de stille straat.
In duisternis, waar niemand gaat.
Van nergens komt meer één geluid.
'k Sta met mijn hoofd tegen een ruit.
Wanneer gaat die lantaren uit?
Eén lichtkring op wat vunzigheid.
Die gloor is met dat goor in strijd.
Daar gaat zelfs geen verloren meid.…
uitzicht
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 121 uitzicht
klim uit je kerker
luister naar het licht
kom in mijn erker
kijk door mijn gedicht
zie meer dan je denkt
voel in je levensvonk
de wereld open gaan
denk meer dan je ziet
dat het groene lover
jouw open venster is
laat dat niet betimmeren
pak je kans, spring erdoor
bouw je eigen beelden
zing je eigen zinnen
schilder je…