Hoor mijn mens-tot-inkeer manend
vers dat aanspoort en dat tevens
tot een 'Ken u zelve' oproept
Geen loze maatschappijkritiek
maar wereldwijde waarschuwing
als noodoproep tegen verdwazing
der megalomaniakale
stikstofproducerende
verstikkende productprocessen
Die zonder eind of nooduitgang
volstrekt tegennatuurlijke
broeikaseffectverhogende…
Zonder jou zou het zwarte nog zwarter
onze zinnen, onze geesten, verdwazen,
vermolmen als onbruikbaar hout,
jij bent de lichtgevende starter,
die heel de wereld doet verbazen,
onze Isis, onze Sophia, zo vertrouwd.…
petticoats
en kruizenlief, zonder pardon
de trompettistenpolonaise valt in bier
rom pom pom pom
Fanfareblazers keren om
lopen nog dronken, staan wat krom
opnieuw ontwaakt in ironie
om glad zichzelf te plamuren
tot diegene die ze waren
die ze zijn om te verduren
lege hoofden, lege glazen
weten dat het even kon
als musketiers van de verdwazing…
ontmoeting
laat ons ook zingen en dansen
op de terrassen of in de cafés
maak een uitje of trip mogelijk
zodat wij weer reizen kunnen
onbeperkt naar en met elkaar
laat oma en opa dat knuffelen
wat doorgegeven liefde oogst
in het geschenk van het leven
zo smekend hardop biddend
klinkt onze roep om redding
luider dan regerend de angst
die verdwazend…
geluiden blijft me boeien
‘k herkende plots niet meer de kleuren van het blad
‘k vergat ook de gore geur van resten rottend hout
‘k zocht tevergeefs naar sporen van een platgelopen pad
waardoor mijn geest vertroebelde in ’t woeste woud
waar zal uiteindelijk de dolende rit mij brengen
welk vreemd gevoel maakt mij zo vragend wakker
verbazing en verdwazing…
102
Bezig met laden