4548 resultaten.
De liefde wachtte geduldig af
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 300 De liefde wachtte geduldig af
geschopt en afgewezen, dood gevroren
weer ontdooid en weer verrezen
en altijd nog een beetje bang
ze wachtte, maar al lang niet meer
op eeuwigheid, haar dromen kwijt
zag zij in winterse seizoenen
de schoonheid zelfs in het vergaan
maar plots zou zij er toch weer staan
rijzig, reikend en ontdaan
van alle pek…
Synergie,
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 21 Wespenlarve wentelt
zich in de palm van een
espenblad, de energie
laaft zich uit de palmen
van het hart, tonen van
een groene synergie van
stilte, van niets te leven
dan van de lucht en van
de zwijgende schoonheid
in de molen van de aarde
om tot humus te vergaan
bevestigd de waarde waaruit
de purperen zon hem baarde,
het…
Fel Blonde Margriet
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 185 Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme.
Haar naam?
Die felle blonde? Voor zeker Margriet.
’t Kan me echt niet schelen, verdomme.
Zo’n lichaam?
Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied.
Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme.
Wat ’n blaam?
Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet.
Mijn stoer imago wankelt naar…
Spiegeltje
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 192 Vandaag waarlijk veel gras gevreten
Heden zo spijtig, wel een must.
Men mag alles slikken en bovenop nog pikken
Ons land wordt nooit meer wat het was, die dikke klasse.
Aanvaarden wat je niet kan veranderen; knappe slagzin
Nooit zal ik zowat vijftig sjaaltjes om mijn hals knopen hoor.
Partner en ik werkten tal van jaren wel voltijds
Bruto…
Late guldenroede
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 98 ik liep niet zomaar voorbij
want ik keek en zag
schoonheid in natuur
waaraan ik niet voorbij kon.…
Marmer aftakeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Waar eens overvloed trappen klom
Zich etste in glas-in-lood panelen
Waar haute cuisine door kelen zwom
Men lucht verbouwde tot kastelen
Werd schoonheid in Renoir gekocht
En pleister in bombastisch barok
Met prieel en vroomheid werd gepocht
En schulden rezen tot de nok
Die huisden zijn door de tijd genomen
Met ziel in zalig armoe vergaan…
vragen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 212 ondanks het besluit te zwijgen
- geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in de prille zachte voorjaarswind…
vragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 310 ondanks het besluit te zwijgen
-geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in prille zachte voorjaarswind…
Kracht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 De natuur in al haar schoonheid,
zij die mij heeft voortgebracht...…
Sterfelijk?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 Wespen larven wentelen
zich in de palm van een
espenblad, de synthese
laaft zich uit de palmen
van het kleinste hart
stromen van groene synergie
door de nerven van stilte
Van niets te leven dan
van de zucht naar die
waarachtige schoonheid
om in het tijdswiel van
de geaarde ziel tot
humus voor de toekomst
te vergaan
waaruit een…
Het werkelijke bestaan?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 28 Van niets te leven dan
van de zucht naar die
waarachtige schoonheid
in het tijdswiel van
de geaarde ziel tot
humus voor de
toekomst te vergaan
waaruit een
purperen maan
hem uit het verleden
baarde in een
sacrale metafoor en in
het daglicht vergaarde
in de fluistering
van stemmenrijk en
vanuit het bladerdak,
van eigenwaarde…
Bellis perennis *)
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.971 De dochter van de onbekende rots
verdraagt vijftien graden vorst
en steekt bij dooi de kop weer op
Dit witte sterretje, dit eenzaam
godsbewijs door vaders gele klomp
elk voorjaar aangewezen
-------------------------------------
uit: 'Binnen de wildroosters', 2012.…
Wrakhout in schuim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 197 Geronde stenen
met wrakhout in schuim
zeewier, plastic, kwallen
Meeuwen op jacht
eeuwig en altijd slechts
ontevreden kijkend
Zon als ploert, hitte
terwijl golven blijven
ronden, smelt ik plotseling…
Anonieme vlinders
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 98 Ach waren wij
geen twintigste
maar middeleeuwse
dichters
zouden wij
als vlinders
mooie woorden
laten dansen
Van aangezicht
tot aangezicht
met elk van bei
de schoonste maagd
de liefste deern
van stad en streek
aan onze zij
Helaas, wij leven
en zij zweven
niet, in deze tijd
zijn 't anonieme
vlinders waar
ons woord…
Verblindende schoonheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 608 was vergankelijk en dat werd je dood, maar op
Jersey zal je schoonheid nooit echt vergaan.…
Erbarme Dich
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 hij rookt een sigaar
het dagelijkse leven
sluipt zacht naar de nacht
luisteren naar Bach
het lijden en het sterven
het gewicht van spijt
het hart loopt over
Bach brengt veel in hem teweeg
hij dooft de sigaar
een drukke dag wacht
aankomst van volle wagons
stille mensenzee
ongezien dichtbij
ongehoorde smeekbeden
Bach’s erbarme…
Wegdromen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 101 Kijk over de stilte van het water,
de zon tegenmoet
Zie een kerk, haar klok, het is weer later,
maar hetgeen ik voel dat doet me goed.
Luister naar het fluisteren van de wind,
gedrapeerd liggen bloemen in een kleurig lint.
Steek mijn hand op voor een laatste groet,
denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…
Sporensneeuw
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 59 prent
die niet meer de franje en schoonheid had
van toen ze nog in voorjaar en zomer lag
de sporen in het land waren verkend
en zag je af en toe tussen hout en blad
de mist loste op deze winterdag…
Die wilde bloemen zeiste
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 spoedig vergaan…
sterker
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 882 Jaren die vergaan
Met geluk en verdriet
Maar het verdriet goed verborgen
Zodat een ander die niet ziet
Jaren vergaan
Geleerd van het verleden
Maakt het mij sterker
Om mijn geluk met iedereen te delen…
Onbereikbare bestanden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 218 Wil zo graag
Nog even die
Jongen zijn van
Zo'n jaar of acht
Spelen in opa's
Tuin, schaatsen
Op de gracht,
Wil zo graag
Nog even weten
Wat ik toen dacht
Mezelf kortdurend
Verliezen in mijn
Gedachtengoed van toen -
Maar 't zijn, ontdek ik nu,
Onbereikbare bestanden
Opgeslagen in de hersenen
Van toen - 'k moet leven
Met…
Paardenbloem
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 In een spleet tussen de stenen op ons terras
groeide je op in de maand april
op een onooglijke plek dicht bij de muur
achteloos liet ik je er staan
Nu in mei besloot ik het onkruid te wieden
ik kwam je tegen als een steel
met een pluizige bol erop
een ronde vorm met punten en draden
Een fijn weefsel glinsterend in het licht
ik keek in dit…
PRINCESSENMUMMIE.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 697 Zij was een schoonheid in haar gloriedagen,
Want waarom anders in haar tombe lagen
Het spiegeltje, de kam, het verfpalet?
Nu moet zij eeuwig in het duister wonen,
De trotse dochter van de Pharaonen ... .
Of is haar ziel als ster bij Ré gezet?…
Vergane weelde
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 893 Mijn huid is strak gebleven,
een rekbaar vlies
maar het geheugen drijft haar zin door.
Krampachtig speel ik nog onder haar rok
In het begin was zij een sidderend standbeeld,
de laatste storm die mij omhelsde
met tentakels van tropenwind.
Een matroos in het kraaienest
kon niet zwijgen over haar wijkende lippen
met zijn zwijmelziek gezang…
ZUIDERBEGRAAFPLAATS
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.896 Langs de knusse Burgemeester Wuiteweg
waait koelte van dichte beukenkronen,
die zich, statig als hechte groep, tonen,
omgeven door een hoge, waakzame heg.
Uit de bomen zakt reine adem weg
op lager lover, verfraait de tonen
van 't gevederde koor dat hier mag wonen,
vol liefde zingend, of zwijgend _ aan de leg!
Luchtig gras geeft alle zerken…
OPLEVEND EN RUSTEND GETIJ
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 94 Uit de eikenstomp
ontspruit nieuw en teer leven:
een berkenboompje.
De dode boomstam
is vol levendige galm:
het spechtennest roept.
De maïs bloeit hoog,
ofschoon vast omslingerd door
dichte haagwinde.
De kale akker
is vol damp, die zacht voort schuift
naar natte bomen.
De kastanje valt...
Zal hij wintervoorraad zijn
of een nieuwe…
EN OOK DES MORGENS
gedicht
2.0 met 191 stemmen 22.419 En ook des morgens in het nieuwe licht
Voel 'k mij zo los, als ik met open ogen
Mijzelf verrast vind naar de plek gebogen
Waarop gij eertijds laagt met uw gezicht.
Als ik dan zie, dat gij er nergens zijt,
Maar met een snelle vleugelslag ontkomen
Uit de bosschages van mijn nachtlijk dromen,
Dan stroomt mijn lichaam vol van lege spijt.
Dan…
RUSTPLAATS VOOR BROEDSEL
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 194 Een diepzeevis
priemt met gloeiende ogen
het drukkende waterduister
in de kamer vol wier
waar ze haar eitjes legt
vertrouwt komend leven
aan vergane weelde toe
't nest tussen oud roest
staat onder bescherming
van 't onsterfelijke
maar gezonken schip TITANIC.…
nooit vergaan
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 293 ik heb een zonnebloem onthoofd
gekromd in een doorzichtig uur
de wonde met mijn vinger verdoofd
geluidloos het leven weggeschuurd
gekromd in een doorzichtig uur
heb ik jou en mezelf gevonden
geluidloos het leven weggeschuurd
nog dieper met de dood verbonden
heb ik jou en mezelf gevonden
't is de lege plek die mij zo raakt
nog dieper met…
NIEUW BEGIN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Uit de eikenstronk
groeit nietig, met levenskracht,
een berkenboompje,…