Alle inzendingen over vergeten OR kwaad OR genegenheid

Gil tegen me Scheld me uit Zeg dat je kwaad bent Geef me wat ik verdien Wees kwaad En reageer je af Maar je kijkt me aan Geeft me een kus En vergeet het weer Vertel me wat je denkt Je woede, verdriet en nachtmerries Laat het gaan Maar het is niet zo Dat ik vraag Want ik ben degene die zwijgt…

Berusting zucht uit de geur van bemeste grond, het houdt het groenste hart omhoog, onophoudelijk stroomt ververst bloed door de navelstreng van genegenheid, nooit vergeten het verdriet dat in mij een kinderbrand ontstak, vonken blijven springen in wind, as en regen, z’n broedplaats vindt, veel te lang verzwegen aan ieder…

Langzaam drijft het kwaad naar boven Als de geest naar de bodem zakt Ik loop met mijn hoofd gebogen Door kwaadheid gepakt Het drukt tegen mijn schedel Het loopt tegen de schedelmuur Het kwaad is soms de hemel Slechts bitterheid smaakt zuur Ik spuug wilde frustratie Schiet de pijlen van mijn boog Kwaad verdwijnt in concentratie…

alsof er geen leven meer is zonder leugens, of haat stil… volkomen roerloos maar bij bewustzijn lig ik daar in het land van het kwaad…

Me fiets is gejat ben zo kwaad ben het zo zat want Ze hebben me fiets gejat Wanneer blijven ze eens met hun poten van mijn spullen af Nee, Kom als een dief in de nacht.. da's pas laf Den Haag klote stad ben het zo moe ben het zo zat want Ze hebben voor de 2x mijn fiets gejat…

de aandacht die wordt opgevreten door je alleenstaande en zielige bestaan trappend naar alles van kritiek veeg je alles met slijm weer schoon ach waar de woorden sussen kussen druipt alles dat je haat weer langszij zij spelen met je verleden en angsten die jij ziet als weerspiegeling van zielen je blik immer naar beneden gericht want de…

Het Kwaad brandt in mij Als een kaars in mijn hart Als een brandmerk op mijn hoofd Ik ben de zoveelste in de rij Ik wil het weghalen Uit mijn hart En uit mijn leven Maar het blijft door mijn hoofd malen Het zit vast in mij Net als in alle mensen Ik haal het niet weg ik ga verder met een vieze lei…

maar het verbergt zich in mijn merg in stramme kaken ik haat degene die haat maar het bestaat, het kwaad ook in mij het kwaad bestaat…

Niet Bush, maar Miss World bleek bij machte de as van het kwaad te ontkrachten de macht van weleer heeft geen oorlogstuig meer, aangezien ze ontwapenend lachte.…

als je lichaam af en toe weigert in je hoofd het steigert dan word je soms wel eens kwaad en hoop je dat het morgen beter gaat en heb je dan een goede dag straalt je gezicht met een brede lach iedereen mag dat dan ook zien deze dag krijgt van mij een tien.…

Het is inderdaad erger geworden sinds gisteren en zeker erger dan eergisteren, veel erger nog Ik weet niet of het kwaad kan maar het gaat maar door en maar door, dat houden van jou Ik vind het in ieder geval niet erg, helemaal niet, ik vind het zelfs…

zuig het kwaad uit nieuwe wonden waarmee wij zwichtend in het leven stonden om te zoeken naar een klinkend rijm in de vaste kaders van het zwelgend zijn…

Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

Ik vrees geen kwaad, ik vertrouw op U Want ik weet, U laat mij nooit alleen U blijft dag en nacht om mij heen Elke ogenblik bent U bij mij, ook nu. U bewaakt mij steeds, dag en nacht Daarom hoef ik geen kwaad te vrezen U hebt Uw trouw en liefde bewezen O God, houd altijd over mij de wacht. (Woorden uit Psalm 23)…

Ik heb geen kennis van goed of kwaad of van liefde en haat Bij jou schaam ik mij niet al ben ik naakt Wij zijn het hoogste lied dat niet mag bestaan want ik weet wel ik mag niet van je eten Ik was het even vergeten…

Wanneer voelt 'n mens zich zo verloren, dat hij denkt, dat iedereen 'm vergeet? Eenzaam zijn, is 't ergste wat er is, te weten dat er niemand op je wacht we zijn teveel op onzelf gericht, vergeten soms aan anderen te denken. Kan geen kwaad toch, om je aandacht ook aan de "eenzamen" te schenken?…

Een leuk behaatje geven kan geen kwaad. Helaas, de cupmaat is meneer vergeten. Hij mag nu aan de muur alsnog gaan meten Aan namaakborsten voor de juiste maat.…

ik zie je plotseling op een schimmel maanvriend in niet te vergeten bezwaren op het grasland om aan mijn zwijgen te tornen in de nacht.…

een kleine bloemetjesrand getekend langs de oeverkant in het vochtige zand genegenheid uit mijn hand ik fluister in het riet: “Vergeet mij niet” zucht een wens door het lied van de kleine karekiet ik zie hoe planten uiteendrijven of dicht bij elkaar blijven hier is niets wat me kan beklijven mijn hart nog doet verstijven ja, knikken…

vrijgevochten tanden bijten zich vast in de nek van de vijand het vlees smaakt nergens naar toch spat het bloed op mijn witte blouse het vuur spat uit je ogen en brandt mij geheel terziele dood aan de liefde van mijn woorden want jij hebt mij nooit gehoord…

twijfel het klinkt zo vaag Uit beleefdheid of omdat het moet Ik weet het antwoord van mijzelf heel goed Maar als ik zeg hoe het gaat Zie ik aan hun gezicht het resultaat En het antwoord wat je krijgt Het is beter dat je zwijgt En dat meen ik oprecht Maar mijn pijn is echt Daarom zeg ik niet meer hoe het gaat Het maakt mij verdrietig en kwaad…

Haar leeggezogen pen trilt in haar hand uit haar woorden kermt het lijden van al het kwade in het land.…

zachte wind streelt gedachten die uitzien over zee waar palmen mee bewegen fluistert de zon je bent niet alleen…

Ik blijf Ik schrijf Genegenheid Eigengereid Al word ik honderd keer niet erkend Mooi toch, dat jij er bent !…

uit "jezelf" geven, om niet, kan genegenheid worden geboren en zelden voor even nog sterker kan ik het zeggen -dat je er bent- is genoeg het behoeft geen duizend woorden om zo iets uit te leggen het was ook niet zo dat je er om vroeg…

mijn handen steek ik uit gedragen door vragende armen kom maar, fluistert mijn stem ik til je naar mijn rozenbed zal je tere huid verwarmen ik strijk langs je kwetsbaar lijf mijn ogen op je gericht verlegen zie je naar binnen dat verraadt je glimlachend gezicht kom maar, fluistert mijn stem voel de stilte in ons dalen kijk ook naar…

als ik jou of jou zie zoals ik denk die je bent je toelach en spreek over je mooie zijden bedreig ik je dan of vertel ik dat wat je hart verwent voel je dan wel dat ik slechts aardig wil zijn maar enig bezit wil vermijden als ik jou of jou even op een troon zet aan mijn hof wees dan niet bevreesd ik bewierook je ziel soms gewoon…

Maar ik herken ook gevoel en warmte mijn genegenheid voor de medemens.…

Ik hou van verandering Van jaargetijden De opkomst en ondergang Van al dat licht De natuur en haar bizarre vormen Van zwaar ontspoord Tot evenwicht Ik hou van het leven In al zijn facetten Niet van geluk Ik heb meer met pech Het slechte, de pijn Dat gevoel dat bruist Wanneer het goed komt Die terugkeer Op de juiste weg Ik hou van…

er ligt een kind op de bank te slapen en te dromen stoor haar maar niet gister is haar oma overleden ze legt bloemen op de kist zingt het lievelingswijsje leest een gedicht voor van bloesems aan de bomen een mooi gezicht heeft zij dat rust op een kussen ze was er niet bij toen oma zich verzoende met de eeuwigheid…