Alle inzendingen over vergeven en vergeten

Als reactie op een gedichtje van Egbert Jan: Ik ben KLAAR met vergeven Ook ben ik KLAAR met vergeten Ben net iets te hard getrapt. Men zegt: vergeven en vergeten Maar ik ben er KLAAR mee en daarom Blijft mijn hart en deur gesloten!…

Vergeten, een geweten. Gespleten in tweeën. Vergeven is daar maar wat is er waar. Wie zal het weten. Vergeven en vergeten. Het leven gaat door. Tijd voor 't avondeten...…

Sprakeloos is onze mond De samenleving is gewond Vertrouwen in de kiem gesmoord Vergeving een vergeten woord Als een agent een kind vermoordt Bij de dood van Milly 17-3-2010…

de yank verliet in grote haast de boel gelijk destijds in Zuid-Vietnam Saigon we weten allemaal hoe dit begon: de taliban veroverde zijn doel maar niemand wil op dit momentum weten: na jaren wordt vergeven én vergeten…

Wat heeft vergiffenis voor waarde zolang men de daad niet vergeet en zich herinnert tot in kille aarde wat men ooit elkander deed. Nee, ons vergeven is gebrekkig en vergeten kunnen wij nooit ook al lijkt het zo eenvoudig het werkelijk vergeven én vergeten wordt alleen door God voltooid.…

Toch vergeet ik niet wat je mij hebt aangedaan...... Zoveel pijn en verdriet........ Vergeven en vergeten kan ik daarom niet!…

Een zoentje op mijn wang Een kneepje in mijn zij Ik was niet meer bang Want jij, was er voor mij Voor elke fout een streel Een klap die kreeg je terug Ik snap niet dat je nog wil Na wat ik zei achter je rug Maar jij, jij bent verliefd Zie het verlangen in je ogen Ik heb van alles door gebriefd Bedrogen en voorgelogen Vergeven is vergeten…

Maar nu, nu alles is vergeven en vergeten kijk ik je aan hier ben ik mijn lief in al mijn verloren dromen bleven mijn hart en geest voor jou altijd openstaan. ------------------------------------------------------------------- uit: "Voorbij de horizon" ontboezemingen van een psychotherapeut…

Niet meer kunnen vergeven en vergeten, louter vergelden en laten boeten. Is het leven voorgoed vergald?…

Wat ligt dit eng dicht bij elkaar met liefde is alles toch gestart de kleine hummel genoot er van veel liefde werd geschonken hij groeide op, de kleuter in liefde werd groter gegroeid kreeg stem en ideeen de liefde werd een klankbord ach jongeman, wat was je lief ondeugend kon je ook wel zijn maar vergeven en vergeten was op ons lijf…

stukje oude krant van tweeledig 1 juli vergeten want waarom willen wij niet tezamen als Nederlander schande schamen met paplepel en schoolboekentaboe jammer zonde zwarte vel waar toe smet geslikt in het geniep der slavernij uiteindelijk toch nog wij zwarten vrij uw zonde zijn vergeven niet vergeten honderd vier en vijftig jaar geleden…

* Hellás, vergeet onze centen niet en leid ons niet in bekoring * Uw pot verwijt hier de Japanse ketel maar verlos ons van het kwade * Uw aardbevingen, tsunami's en pedopaters Amen…

Wil ik gedenken, vergeten, vergeven, of -- vergeven worden?…

orde ik hef het zwaard het loopt dood de steeg de straat redenen in overvloed vloedgolf van herinneringen herinneringen aan slechte dingen maar ook wel goeie ik voel wat groeien vergeten en vergeven leven…

om te vergeten vergeten om te vergeven schijngestalten schijnen hun tweeledig dwaallicht…

Door het gewetenloze loop ik nu krom; Ik kan het vergeten, maar niet vergeven.…

het over was en hopend dat ik jou nooit meer zag jij bent de enige die ik wens te vergeten jij bent de enige die ik wens niet te vergeven…

'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten, komt dat wel? Want wonden worden wondjes.…

kennen is weten bekennen is vergeven ontkennen is nooit vergeten…

Vergeten hoeft niet maar voor je eigen welzijn maakt vergeven blij…

Door tederheid vergeten vergeven de pijn dan het verdriet zo zinloos allemaal Door vergeten tederheid nostalgie op menu de zorgzaamheid kwijt nu verder…

Wat is het moeilijk om te vergeven Als een ander je pijn heeft gedaan Door woorden, gebaar of te slaan Als iemand kwaad heeft bedreven. Vergeven is een erg moeilijke zaak En toch zouden we het moeten doen Als we aan Gods wil zullen voldoen Maar dat vergeten wij mensen vaak.…

Starend naar deze blauwe lucht strelende warmte langs m'n huid, zweven gedachten mijlenver. Drijvend op dat donzige wolkje dat nèt traag mijn bewustzijn in schuift terwijl jij er langzaam uit verdwijnt. Eindelijk serene rust in mijn hoofd, ondanks spelende buurkinderen onder deze blauwe lucht.…

Als ik op een nacht verdwijn, Vergeet mij niet te vergeven, En denk aan mij slechts zo even Voor de zonneschijn.…

Het zal zijn in mijn liefdevol vergeven, waarin de intentie van elk mens in mijn diepe gedachten het leven op aarde doet opleven. Ieder vergeven brengt nieuw en mooi, schoon leven.…

Hij draagt je moeizaam pogen en wil je graag vergeven waar je telkens faalt en niet vergeven kan, nog niet. Vergeet je grote zorgen en je klein verdriet.…

Hij wil haar vergeten zal haar vergeven Veinst haar te haten zal van haar houden Hoopt morgen te zien kijkt in een spiegel draait zich vol verlangen om wil vooruit maar zal weer teruggaan…

verloren in gedachten vergeten in de tijd vermoeid van al het wachten verslagen zonder strijd verdreven uit jouw leven verpletterd zonder pijn verdwaald in het vergeven verbaasd in … “het niet zijn”…

drink, op gedode tijd en brekend licht op een vleugje blindheid als mantel der liefde, vergeet en bewaar, immers in termen van bitterzoet is het laatste glas vergeven…

je mag naar verre verten, waar leven eeuwig is waar zielenpijn langzaam vergeten is... vergeven is nieuw leven is.…