13 resultaten.
Een ditje of een datje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.006 -
Faalde er nu geen spijker neven,
Zo verhinge ik mij terstond!
Ja, ja, ja,
Faalde er nu geen spijker neven,
Ha, ha, ha!
Zo verhinge ik mij terstond!
Hier! ik zal 'nen spijker geven,
Al wat gij verlangen kont! -
Faalde nu de lust niet even,
Zo verhinge ik mij terstond!
Ja, ja, ja,
Faalde nu de lust niet even.…
Levenslied
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 309 Geboren ben je in een hut van plaggen
Waar je moeder altijd jammerde
Waar je vader zich verhing
Waar het altijd stonk
(naar je debiele broertje)
Broos zijn je botten
Schuw is de blik in je ogen
Maar eens zal ook jij liefde kennen…
Transformatorhuisje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 178 Spreken verhing zich hier
in de eigen lussen.
Slechts een taal
waar geen mond zich tussen plaatst
ziet zich overal weerkaatst
en heeft zichzelf verplicht
steeds onverricht
weer te keren
tot dezelfde spanning
stil en blauw.…
In een vlaag
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 785 verdomme, waarom verhing jij je
niet op de galgenberg bij nacht?
nu moest je eigen vrouw
je vinden in het fietsenschuurtje
die afscheidsbrief legde je
op het kussen van het bed,
waar je nacht na nacht
zal willen komen spoken
de rafels aan haar ziel
blijven een leven lang…
Bestand tegen schaal negen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 167 zag een kinderhand
nog wuiven naar de flats
zij zwaaien terug
uitbundiger dan ooit
en braken later
een voor een hun rug
een brug verhing
zich aan zijn pijlers
maar verdronk in de rivier
was bestand
tegen schaal negen
helaas slechts op papier
paniek en chaos in het
langgerekte land de tsunamie
kwam pas later onverwacht op strand…
takken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 de kraaiennesten waren slechts gevuld
met wind en water
hun navelstreng werd onverhoopt
naar later weggewuifd
er bleef niets anders achter dan
het sloophout
van een oude boom
zijn droom verhing zich aan zijn kruin
het puin bewaard in ruwe schors
en hoop
lag op de grond
gewond maar nimmer koud
een crucifix in duizendtallen
liet zich…
een vaste burcht (nieuwe versie)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 894 men verhing de bordjes
en nog pronkt hier het voormalige
wapens en namen
wachters bestaan niet meer
ik kan de berg bestijgen
door wijd open poorten binnen gaan
het ongedekt rondeel
waar soms de ommegangen stokken
en men beschroomd de zuil van stilte ziet
het hoog vertrek
de open schrijn
voor wie hier hoort
zonneleen 33 zie…
Heimwee naar Indië?
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 633 Kassian
Gaat het ooit voorbij
tjitjaks vangen
de staartjes braken af
ongrijpbaar groeiden
nieuwe aan
de jeugdherinnering
het ritmisch klappen
van pa`s zwepend
ceintuurgeluid
katjong luisterde niet
vandaar de striemen
op zijn ziel
door heimwee overmand
verhing hij compassie
aan de was-lijn
Indië als baboe
de bakermat van…
show-off
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 112 Hij kreeg geen aandacht
tot hij van de ladder stapte
en zich in
het helle neonlicht
verhing.
Toen had hij alle aandacht
die hij wou.
Jaloers
stond ik te kijken:
hij stal de show,
waar ik slechts van
durf dromen.…
Binnenstebuiten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 286 zo rustig en bescheiden
Er stroomt een rivier
van tranen door mijn hoofd
maar naar buiten ben ik een zon
zo vrolijk zonder lijden
Ik probeer een mantra
te herhalen in mijn hoofd
dat soms lijkt te werken
om uit het denken te verglijden
Maar wie kent zichzelf
zoals hij wel zou willen
zelfs de clown bleek zo down
dat hij zich zelf verhing…
Auto-inbraak
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 155 zeker de immateriële waarde
welke weerloos is, blijft en zal blijven
Als er bij je auto wordt ingebroken
laat de materie zich weerloos gaan
zonder verzet vernielen en meenemen
geen haan die er om kraait
maar als er getoornd wordt aan je
menselijke immateriële waarde
zoals bij 'de persoon van Jezus'
moest de haan wel kraaien
de dader verhing…
Kruisvaart
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.372 Ik luister zonder omhalen direct
naar woorden waar jij jezelf aan
verhing -let it go, I need adrenaline
Hungry for love- al even opgewekt
zoete inval valt er niet te winnen
want alles klinkt als jij gebekt naar
groene velden bent gelekt.…
Kraaiennest
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 738 Lak brak laag na laag
Haar weerkaatsend beeld stevende over mijn ranke schuit
tot zij zich aan spriet verhing, mij huwde in de schildering.
ik wist niet dat we zo magistraal in lijn konden verglijden.…