1288 resultaten.
Mood swings, just like the weather
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 599 Het komt misschien door het weer
Dan schijnt de zon, dan weer niet
Zo ook met mijn gevoelens elke keer
Dan ben ik happy, dan weer niet.
Als ik happy ben, dan zou ik willen schreeuwen
De wereld laten weten hoe blij ik ben
En al het moois in de wereld willen omarmen
Ben ik dat niet, dan zou ik willen huilen
dicht tegen je aan willen kruipen…
December
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 462 De dagen gaan
van kort naar korter
de zon landt niet meer
in mijn tuin
moet ik verhuizen…
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
En dan nog iets (5)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 414 nooit meer verhuizen
Nooit meer ...…
Onderzoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De enquêtes zijn verdwenen tijdens een computercrash en een verhuizing.…
Het nieuwe wonen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100)
Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…
Mijn eigen huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Ik denk
aan verhuizen
Voel me
ver van huis
Eerst
maar
eens
mijn eigen
huisje
binnen
bekijken…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
kanjer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 785 klimop kruipt klampt
klimt kruist in kransen
trekt zijn plant
over ruw of zacht
verwarrend vergroeid
doet wat ik
nooit nabootsen kan…
Kamerplant
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 302 Niet veel later zullen ze van de stronk loskomen
sterven
en neervallen op de grond
in de modder waar de plant haar wortels in heeft genest
door tijd
langzaam verrotten,
om een te worden met de grond.…
ELIMINATIE
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 640 Kluwen planten
haken zich
- ze valt -
grijpen, klauwen zich, verslingeren,
overwoekeren wurgend,
- het net sluit zich -
verstikken het vlees.
Wormen en bloedzuigers verslinden
maken het af.
Weer is iemand verdwenen.
Zonder spoor en haan die kraait...…
Kaaps viooltje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 223 In de supermarkt
stond je met je soortgenoten
de koude grond zo op te fleuren
dat ik wel stil naar je kijken moest.
Bijna de donkerpaarse tulpen naast je,
afgeprijsd, gekocht,
hun droge kopjes hingen net teveel.
Twee dagen later
was jij afgeprijsd,
je violet nog steeds zo fel,
jouw knopjes klein en teer
hingen nu gebogen neer.
‘k Nam…
Witte lelies
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 453 Als er iemand zuiver wilde zijn,
dan was ik het wel.
Als er iemand zich inzette
voor de mensheid: gedurende mijn tijd.
Als er iemand wist wat verlies is,
had ik het niet meer mis.
Witte lelies zijn oorspronkelijk
een teken van zuiverheid.
Laat ik, me hier in schikken...
tot in eeuwigheid.…
Vitaliteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 220 Mooie sterke plant,
je blad sierlijk gevlamd,
gebruik ik in boeket,
en als ik me zwak of treurig voel,
kijk ik naar je drang
om eindeloos maar door te gaan.…
Krokusje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 212 Ik pakte mijn fiets uit de schuur
keek terloops naar de grond
iets schreeuwde luid
als met wit open mond
paars randje, oranje de tong
'wij zijn hier weer en kijken je aan
zijn door de donkere winter gegaan
wij zijn de stralende sterren
in zwarte aarde,
tussen beschut droog en dor blad,
nu zijn we sterk
en onze bruine beschermheren…
Binnen willen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 216 Toen ik het keukenraam opende
om een spin uit te laten,
het raam weer wilde sluiten,
zat haar hoofd ertussen
ongegeneerd naar binnen te kijken,
niet willen wijken
deinsde niet terug,
integendeel, leek me persé
erin te willen.
Bij de voordeur heb ik er nog zo één
een lange slungel
van een naar voren leunende lavendel.…
Deze dagen 4
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Je hoopt iets
je weet niet precies wat
iets van je geliefde horen,
je kind, iets fijns,
een opgewekte stem van hen
je hoopt niet eens op zonneschijn,
denk je
nee. ..miezer mag allemaal
zij zouden daardoor heen stralen
en als dat uitblijft
of voor jou niet gauw genoeg
verbaas je je dat je nog steeds blij
al weet je niet zo hoe.
In het…
Solanum Dulcamara
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Paarse bloemblaadjes
dragen trots gele kroontjes
bitterzoet van smaak.…
´Ontluikende lelies´
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 30 Ze staan in het water, stil en sierlijk
Wachtend op het licht, dat hen wekt
Dan openen ze langzaam hun kelken
En tonen hun schoonheid, puur en perfect
Ze geuren zoet, als een zachte bries
Ze kleuren het meer, met wit en roze
Ze dansen zacht, op de golven mee
Ze stralen vreugde, uit elke pose
Ze zijn een symbool, van zuiverheid en liefde
Ze…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Het oude huis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.233 Verstandig is 't van tijd tot tijd,
Een teedre, sterke band,
Die 't arme harte bindt en vleit,
Te schudden van de hand:
Te scheiden van een dierbre plek,
Vol weemoed en genot,
Te wennen maar aan elk vertrek -
Verhuizen is ons lot.…
Dág huis...
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 7.984 Dag huis...
Dag huis, we gaan je nu verlaten,
noodgedwongen, niet van harte, ik
kén je, ál je hoeken, ook de gaten
als m'n broekzak.
Nooit liet je me in de steek, de
warme deken van 'k ben thuis,
overviel me immer bij 't omdraaien
van de sleutel...
Heel wat momenten heb je meegemaakt,
leuke, saaie, lieve, speelse,
't bonken op de…
Verhuizen en stress
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 8.048 Maar de stress van een verhuizing is een
kleine ramp op zich
nog een paar weekjes en als de dozen leeg
zijn de kasten gevuld, is het huis in rust
weer gehuld,
Dan kun je zeggen: welkom thuis.…
Rommelkamer.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.166 koekoeksklok
in hondenhok
doos met bestek
in druiprek
aktetas
op matras
plastic zwaard
in hobbelpaard
veel snuisterijen
donkere schilderijen
lampenkap
op doedelzak
ansichtkaarten
bontstaarten
tafelvoetbalspel
oude tafelbel
sentimenten loslaten geeft gemak
alles kan in de vuilnis stortbak
1977.…
Toch maar niet
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 4.096 Ik ga toch maar niet
Daarvan heb ik wel wat verdriet
Niet heel erg groot hoor
Wel een schuldgevoel daardoor
Zou eerst gaan, maar heb me bedacht
Hier een zucht en daar een klacht
Toch niet zo mooi daar in dat land
Voel me er niet meer thuis in dat zand
Stiekem hoor ik nu hier
Al 10 jaar een gewoontedier
Een vreemde eend in de bijt
Is…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.068 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
Het witte huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 353 Achter een vrolijke glimlach
ligt er toch angst,
voor later.
Een lichaam stijf,
traag, en zwaar,
mijn rechterarm beeft,
voelt niet als deel van mijn lijf.
Een lach vervaagt
in een mimiekloos gelaat.
Ik alleen
kan hier doorheen.
«Kom meid, accepteren.»
Iedereen wordt oud en
moet dat leren.
Soms huil ik van binnen,
om het…
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Mensen geven me geld.
Mensen beloven mij de wereld.
Mensen proberen me liefde te geven.
Maar mensen, geef mij:
een huis.
Geef me een huis om in te wonen.
Geef mij een huis om me eindelijk
veilig en geborgen te voelen.
Geef mij een huis om in te blijven,
schrijvend dichten.
Geef me een woning om te delen
met velen: mijn wereld.
Een…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…