Alle inzendingen over verlangen OR sleutel

ren zo hard als ik kan achter gevoelens aan die er ooit waren Er nog zijn maar niet konden Geluk staat voor de deur, maar ik kies iets anders ik kies te rennen naar onzekerheid De kans op iets wat al niet werkte voorheen als een soort adrenaline rush naar afwijzing maar het vechten maakt het zo mooi de kans die geen kans is en ik geef de sleutel…

En zo verdwijnen de sleutels weer terug in de la.…

Als het hart zich opent; er altijd de juiste sleutels bestaan.…

nog altijd dicht naast elkaar en heel innig verbonden met grijs en dun geworden haar in hun broosheid, met veel zorgen zo werden zij hoogbejaard man en vrouw de handen verstrengeld ‘s winters heel dicht bij de haard hun dagen eenzaam in deuren vergrendeld de ogen ver weggezonken brillen en sleutels vaak zoek toch bleef een geborgen…

eenzaamheid door aan je te denken vergeet ik dat Het hart sterk en kwetsbaar is Kon ik maar weer iemand aanraken Die verliefd op mij is en waardeert zoals ik ben Die het slot van mijn hart kan openmaken of moet ik zelf de zeeën trotseren Door eigen liefde te creëren En niet meer wachten totdat een ander dat doet Soms moet ik maar zelf de sleutel…

op mijn hoofd mijn verlangen wordt verhoord opgelucht ga ik weer heen en beloof : ik kom spoedig weer!…

leegheid laat het rode bankje zien het verlokkend rood is zinloos niemand wil mee diep in die grote blauwe zee de sleutel van de grote klemmende rode deur ligt op de bodem wie goed zoekt zal niets vinden de sleutel wacht…

Mijn sleutel past niet in de voordeur van mijn huis -- Mijn vorige thuis.…

zit ik in het Zelf zijn mijn tranen de sleutel pijn los te laten…

mijn wereld is dicht ook al doe je de sleutel in het slot, openbreken zal nooit lukken mijn wereld bestaat uit verdriet, vreugde en liefde hij staat alleen open voor mensen met liefde, verdriet en vreugde toon mij jouw angst dan gaat de sleutel in het juiste slot…

en als ik verlangeloos gelukkig was en kon 'voelen' dat liefde werklijk bestaat, dan groeiden dromen als logische sleutels.. groter als aangereikte bomen, vergelijkbaar in mijn filosofisch verlangen..naar jou.…

Eerlijk, wees gewoon spontaan dan weer wél en dan opeens weer géén contact Jouw sleutel van mijn hart is altijd passend.…

donkermetalige wolkenbanden als kaarten van dokter Hollerith ratelden dwingend rollend over ons sloegen je voordeur dicht doofden de kaarsen in de gang ik hou de verkeerde sleutel het verlangen naar een kind dat altijd weer geboren wordt er waait een raam open het gordijn gelig en rafelig als het kleed van een oude bruid ergens klinken…

Amsterdam, zondagmorgen "The day after" Het is stil in de straten van Amsterdam het is extra stil waar je maar loopt weinig toeristen wat kerkgangers een enkel baasje met een loslopende hond Tolerant Amsterdam rust uit een verdiende rust na een geslaagde 'Gay Canel Pride' Een stad om trots op te zijn een voorbeeld voor…

Onverlaten hebben De sleutel van mijn Leven weggegooid, Het op slot gezet En daarna de sleutel In de ruigte Van belendende bosjes Onvindbaar weggeslingerd - Wat nog heel goed Bruikbaar was, Staat nu voorgoed op slot, Er is geen redden meer aan - Hoogstens nog is het wachten Op een goedaardige smid Die wat opzettelijk…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

de sleutel naar mijn hart ligt diep begraven onder de littekens van de liefde…

De sleutel van mijn hart is al vergeven Die heeft mijn kind van me gekregen Wil je in mijn leven komen Dan zal je de sleutel met mijn kind moeten delen Maar mijn kind zal altijd de hoofdsleutel dragen Pas je in ons leven dan kan je na je proeftijd een reservesleutel vragen Als mijn kind het goed vindt mag je die om je nek dragen Mensen komen…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Leg mijn rode loper uit sleutel aan het genot dat dalen van twijfel toppen van wellust geeft. Laat mij dralen op de weg die alle paden verenigt zich in banen voegt die alleen de jouwe zijn. Pijl mijn verlangen in dromen die ik reis om steeds bij jou te zijn hoe ver dat ook schrijnt.…

Die ene sleutel opent ook de laatste deur waar taal toegang heeft…

jij bent gesloten ik probeer duizend sleutels krijg je niet open…

dat wij hier zitten met lompen bedekt groezelige verbanden om onze koppen samen hier zitten elkaar nog net in de ogen kunnen kijken en dat we dan lachen lachen om de sleutel van ons weggeblazen huis dat wij hier zitten samen met de sleutel bedekt met lompen groezelige verbanden met stromende tranen de diepte van het ravijn…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Omdat mensen verlangen, bang zijn en vechten om het kwaadaardige te beslechten. Waarom dan geen totale opheffing? Omdat wij mensen samen met de haviken en de duiven iets mogen wegwuiven, totdat enorm veel kracht zal zorgen voor een vrede van morgen. Voor ieder leven. Een compleet nieuw gegeven.…

mijn toegevoegde waarde is mij onbekend en onbekend maakt onbemind de sleutel opgevreten, maar ik heb hem nodig.. wat nu?…

ik heb mijn hart op slot gezet en met jou er in, de sleutel? geen idee! de sleutel zal niemand meer vinden. schatje, ik hou van jou voor altijd.…

De sleutel naar mijn hart is niet verloren al dacht men dat wel de sterren staan gunstig de straal van licht tot het oog aan toe vermeld. Draai om de as heen we gaan niet ter been vliegen met de vleugels der liefde sla ze open. Zoek de sleutel naar het hart we zwemmen door de lucht nog lang niet verzopen.…