Alle inzendingen over verlangen OR tijd OR rekken

Als terreur ver weg is, kun je blijven zitten -- op je stokpaardje.…

Het museum heet Ministerie van de Zee -- Er is geen kust meer.…

de rivier weet van lopen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet het water draagt de weemoed wat ze wiegt weet ze niet het verlangen herhaalt zich in het stromen voor wie het ziet…

Mijn verlangen gaat uit naar de lente, met al zijn geuren, gezang en kleuren, terwijl de winter hier voorbij glijdt.…

Geef mij één middag één middag in de zomer in de schaduw onder de bomen waar alles langzaam is en loom waaronder een blauwe hemel de uren lijken stil te staan met de wolken en de vlinders de geuren van jasmijn waar alles wacht in stilte op de avond op de schemering één middag één middag in de zomer…

Op gezette tijden heb jij slechts tijd voor mij! Door jouw leven te leiden onbekommerd en vrij Reken er dan ook op dat ik dat zo doe Want alleen op je wachten daarvan word ik zo moe Gewoon een beetje aandacht voor elkaar Ja natuurlijk dat weet je als het moet sta ik voor je klaar!…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

stralen dit hervonden geluk laat ontwaken in tijd…

ik zwaaide mijn handen al zwart van de aarde uit het graf dat ik aan het graven was zij liepen nog in stilte hun rondes tot ook zij de tekenen waarnamen dat ook hun tijd gekomen was vertraagden hun passen in besluiteloosheid om alles te rekken wisten uit ervaring dat bewegen nog leven was…

Eindloos lange dagen rekken zich uit als onze poes. Vandaag staat de buurman onder de douche. Hopenlijk is het morgen anders. Verlangen naar over 30 jaar. Niet meer te denken of zelf te doen. Zuster geef me eens een zoen. Nee, ik breng u naar de bingo toe. Koffiedrinken met de club. In bed gestopt. Het licht gaat uit.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Langzaam Héél subtiel Opbouwen Genieten Intens ervaren Opwinden "Teasen" Laten wachten Smeken Tijd rekken Opzwepen Gek worden Kronkelen En dan... Vol overgave Alles loslaten Samen Met jou.…

het zoeken naar toekomst verliest men vandaag de lokroep naar morgen momenten vergaan de weg naar ooit kronkelt in tijd ik wandel door dromen verlies mij in spijt en zacht is de pijn stil mijn verdriet in het zoeken naar morgen vind ik vandaag…

Ik probeer de tijd te meten een seconde, zo verdwenen een minuut, een kort geweten maar dagen te kort voor stenen weken zwijgen voor planeten een maand zoekt naar fenomenen jaren tellen in het weten zoals eeuwen tijdloos schenen De tijd is nog nooit gevangen In momenten en gedachten Tijd bestaat voor jammerklachten Tijdloos is ook zielsverlangen…

in het vuur ziet een mens hoe het leven vlam vat en woedend hitte verteert in as legt wat gloeiend rood aan vuisten murw sloeg en verlangen smeedde de rook geeft signalen van rijk vergiste tijden de geuren verdampen in de weidse lucht uitspansel van beloftes dromen die daden wekken…

Zowel mijn hoofd als mijn hart zijn mij dierbaar daar de ene niet zonder de ander en die ander niet zonder die ene kan Overeenkomst zit in de eerste letter 't Verschil in klinkers en het slot Een goed verregend interieur zet zeilen bij 'k Verlang naar de tijd van een parelend hoofd op zoek naar exquise diepte Haar en mijn tijd weten…

Heel veel wegen hebben wij bewandeld Heel veel hebben wij doorstaan We kennen elkaars kanten En willen er voor gaan Het verleden de pijn het verdriet de wanhoop de onmacht Gaat plaatsmaken voor een toekomst met nieuwe hoop liefde en kracht Twee zielen een gedachte verlangen naar elkaar De echte liefde komt er wel reken maar…

Nog eenmaal rekken we de laatste stralen uit de herfst. Berijmd schrijven we verzen in melkletters en wijzen reikhalzend. Laat het nog eens winter zijn met barsten van verlangen. Languit rillen en knoppen dragen waaruit wilde bomen groeien. We scheuren loten van het jaar en planten in verse grond. Straks lopen we uit.…

De melancholie dat de aarde wel klein is -- maar onze ziel niet.…

Het valt me zwaar mijn tijd goed te verdelen, Voor ik het weet is weer een dag verknald. Ik wou dus wel eens zien hoe het bevalt Mij nou maar eens een dagje te vervelen Nou, reken maar dat dat verrekt veel scheelt: Die dag heb ik me kostelijk verveeld.…

rek me strek me na de nacht armen warmen lijven blijven diep van binnen knuffelzacht rek me strek me in een lach naar de schoonheid van de dag…

Er waren tijden waarin ik zei "ik hou van jou" Er waren plaatsen....daar bestond geen kou. Er is een tijd geweest van veel verdriet, Ik heb pijn gehad,omdat jij me verliet.…

in mijn kop ben ik nog jong maar mijn handen verraden groeven, aderen, vlekken een kille wind waait waar ooit de lente bloeide een warme mantel dient mij met liefde te bedekken nu weet ik de tijd nog even, dan ben ik er geweest valt er niets meer te rekken…

Als de jaren zich aaneen gaan rijgen tot een schier oneindige reeks dan verliezen de dagen hun eigen kleur en vergrijzen tot eentonigheid. Als ook het wereldgebeuren vervaagt in de schimmigheid der dagen, dan sterft de tijd in eenzaamheid, komen herinneringen steeds meer tot leven.…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

eeuwig naar u eeuwig, eeuwig - vlucht niet te vlug - achter uw rug rek ik de armen van verlangen, van verlangen rek ik de armen, vlucht niet te vlug.…

Wat is het leven meer Dan een oefening In tijdrekken - als vanaf Je geboortedag duidelijk Is dat je deze wedstrijd Als je dat zo noemen mag Hoe dan ook verliezen gaat - Leven dat slechts invulling Krijgt in de tussentijd En nooit meer kan zijn Dan onschuldig tijdverdrijf…