Alle inzendingen over verlangen OR zoeken OR ontmoeten

Ongebonden verbonden vindt onze warmte elkaar in een verlegen ontmoeten van intens tedere verwachting ademloos raken zachte vingertoppen vertrouwen, zoeken vochtige lippen de weg naar elkaar zachte vleugels van talrijke vlinders raken, even tintelend, soms fluisterend, verlangen vliegen op toppen van opzwepende hartstocht, hoger…

(Zoek niet, maar wil gevonden worden...in wie je bent)…

Dit is mijn eigen route Ik wilde jou ontmoeten Al besefte ik meteen Deze weg loop ik alleen Soms eenzaam waar ik sta Langs de weg die ik nu ga Maar ik breek en vecht me vrij Want deze route is van mij Wat ik zoek kan ik niet vinden Niet in liefde niet in vrienden Niet in wie of wat ik ken Wat ik zoek is wie ik ben…

Als u hem eens wil ontmoetten, Zoek naar een “a-gent” met blauwe voeten.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het verlangen daar iets nieuws te ontmoeten spiegelt zich in het heldere water; integer en in een transparante ontmoeting met elkaar. Een transparante verbondenheid in een ontmoeting met een verbeelde toekomstige tijd. Die de grijsheid van een ver verleden op een gewenste verjonging voorbereidt.…

Altijd ben ik rusteloos op zoek, maar na een handdruk of een knuffel, want dan pas is sprake van ontmoeting. Mensen lezen is mooier dan een boek.…

Gewoon een verlangen naar een gebaar, een zachte streling over mijn haar, een ontmoeten van twee begrijpende ogen, ooit heb ik mezelf in jou verloren. Mijn nachten sterven stilletjes in het licht, jouw armen dragen geen enkel gewicht, mijn lichaam legt zich moedeloos neer. Nee, voor mij geen dromen meer.…

als het zoeken naar een lach ontaard in tranen het verlangen naar woorden in de stilte verstomd de hunkering naar liefde ondraaglijk wordt uitgesproken wensen niet worden gehoord sterft een verlangen in eenzaamheid zoek ik mijn tranen in een lach hoor ik woorden de stilte verstoren vind ik mijzelf in verloren dromen…

Vriendelijke ogen spiegelen zee woorden ontsnappen bewegende lippen bepalen spaties in zinnen Verlangende gedachten, nu al naar een volgende ontmoeting een lachende mond warm, hierbinnen…

haar handen bevangen door stilte zij wijst geen weg richt zich op aarde waar voetsporen ontstaan, zacht en onzichtbaar haar ogen bevangen door kilte zij ziet transparant verkijkt zich op zijn gelaat nabij haar mond onbevangen blaast schelphuis van verlangen voorzichtig opzij…

Mijn boot was schroot. Tot ik de zon op de vistrap zag – brak in duizend manen. ‘Ik tentakel je wel op. Nu ben je mijn mantel en mijn kraai, jij babbelaar maar verliefd zijn en gelijkertijd ook koken – neen.’ Ik: ‘Groot veulen knikte goedendag naar de trein daar tussen Luik en Leuven. Nar op een beer. Wolkengloed als goud op blauw. Vuurbal…

ze woonde daar alleen in een kast van een kasteel ik kon haar niet bereiken ze sloot zich alle dagen op ze had krullen in haar geest en niemand om haar heen niemand had de toegang tot het slot van haar vervallen deur verfrommeld blik, kapotte krik gescheurde houten planken ik zag haar nooit, mijn hart doorboord door pen en schroef…

En moest er plotseling niet meer ontmoet? Wij waren jong die zomer aan het strand en niemand wilde weg, maar ieder zou terug. WIj trokken langs een huis waar iemand pas iets nietigs had verwekt. Geen donder wist hij van het kind in haar en ook het kind nog niets van hem.…

Wakend zoek ik mijn gedicht. De stilte zal me volgen met elke gedachte die ik wens. Gezichten zwijgen en zoeken een ontmoeting zonder een vreemdeling. Ik ben op weg naar het einde. Ik begin met het einde. En alleen mijn schaduw weet waarom ik levenslang slaapwandel zonder één verlossende herinnering.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

alles wat ik nodig heb doe jij in mij ontkiemen alles wat ik nodig heb zoek ik bij jou alles wat ik nodig heb ontkiemt uit jouw handen alles wat ik nodig heb vind ik bij jou nu jij in mijn leven bent alles waar ik naar verlang doe jij in mij ontstaan alles waar ik naar verlang zoek in jou alles waar ik naar verlang ontluikt uit…

Zoeken naar nieuws. Verlangen naar verbinding. Zoeken naar ervaring. Vissen achter het net. Het is stil in Amsterdam. Ik zou willen dat ik, iemand tegenkwam.…

Denk ik terug aan die ontmoeting…

In jou wil ik verdrinken, met jou wil ik verder gaan. Ik hoor mooie melodieën klinken, kan niet wachten, blijf niet staan. In jou heb ik mij verloren, mijn dromen en al mijn zorgen. Met jou gaat het me weer lukken, om elke dag het leven opnieuw te plukken.…

Aan de volle groene rokken verscholen in de zandse zoom van het trotste Veluws land ligt lieflijk aan de waterkant het leven van mijn droom. Waarin ik heldere beken waad die monden in de Neder Rijn en uiterwaarden doelloos dwaal geen tel minuut of uur bepaal, bewust ben van mijn eigen zijn. Vervuild van afwijzend onbegrip -…

Want onvervuld blijft het verlangen levend, de tijd draait door, de vragen staan in al hun hevigheid gebeiteld. Want onvervuld blijft het verlangen levend, de leegte zoekt een vorm, ongrijpbaar anders, verbindend tot grotere gehelen.…

Mensen komen, mensen gaan, zo kort slechts zijn we hier, verlangen blijft, het onvoltooide, het hunkeren naar volheid en licht, dat delen we met allen. Zo kort slechts zijn we hier, onvoldaan, op zoek naar geborgenheid, naar tederheid en begrip, aanvaarding en bevestiging, dat delen we met allen.…

Dolende zielen blijven zoeken naar wegen, waarlangs geen zoekend mens kan gaan. Op zoek naar innerlijke rust. Naar ware liefde en naar vrede. Rusteloos zoeken en op zoek. Naar het geheim van ons bestaan. Bestaat vinden zonder zoeken?…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

waar intens verlangen zichzelf zoekt in tranen een nacht vol dromen geen voldoening schenkt is liefde verloren zoek in verdriet zal een ster niet bekoren door de wens die zij biedt verdwijnt hoop in gevallen tranen het diepste verlangen op zoek naar een roos die bloeit voor een leven samen met mij gevoed door tranen tranen van…

't Is steeds weer zoeken, heel even vinden maar niet vast te houden, net zomin als je water in een vuist kan sluiten. 't Is steeds weer zoeken, even ontmoeten maar ook weer stoten op verschillen. Niet echt kunnen willen maar verder gaan.…