Alle inzendingen over verlangens OR leven OR poezie

We willen de gratie beheersen van de ballerina in het meer van de nacht duiken en met ogen dicht de maan beklimmen. We willen meedeinen met de lakens in de wind om te verdwijnen als het stof dat schittert in het licht. We willen de verbeelding bezingen en ontwaken op de tonen van de regen geurend onder bomen liggen tot de aarde naar…

In deze luwte van het late seizoen wil ik leven, nu ik mijn verlangens en angsten in milde, lichte, getemperde tinten kan mengen op het palet van mijn innerlijk en nu ik ze kan schilderen op het schilderij van mijn leven, nu er schemerlicht binnenvalt in de kerker van mijn hart.....…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Niet veel is dit, dit mager leven zonder magie en tja, wat doe je d'r aan? ja, zo te leven, als ik er nog poëzie van kan maken, ja poëzie poëzie! Het leven is een feest, dat kan ik werkelijk me- nen, al is t op papier.-…

Poëzie. Ritme. Heelal. Schepper. God. Leven. Liefde. Routine. weer Poëzie. weer God. werkwoorden, werkuren, werkelozen, werklustigen... Adem. In ademen. Uit ademen. Proces. Levensproces - Poëzieproces.…

verbaas mij over vloed van treurnis in poëzie alsof levensvreugde is vergaan kan het soms niet rijmen of is poëzie daaruit ontstaan? alhoewel mijn leven zich gekerfd heeft in de huid behoor ik soms tot de minderheid die zich met humor omarmen uit pure zelfbehoud?…

als er een God is dan is hij dichter een dichter naar mijn hart dan weet hij dat in de poëzie die het leven is rijmen geen gegeven is…

bruist De kroonbladen bezield met levenszin ontspruiten hun schild van bescherming en tonen de wereld in vol ornaat hun diepste kern De levensdraad Die fleur, odeur Die euforie Die zuivere schoonheid Poëzie…

Wat heb je me al vaak Te vriend proberen te houden Met weer een belofte die Op zich al niet toereikend Was voor wat we samen hadden Afgesproken - en iedere keer Weer lukte het je om me te lijmen Daar waar ik diep in mezelf Wel beter wist - 't is beter om Er nu maar mee op te houden, Ook al was het wel ' t proberen waard, Uit…

Daar ga je dan Als op de vlucht Met Je verlangens en je dromen Waarvoor Mijn God Ben jij beducht Wat heeft het leven Je ontnomen Wees open Eerlijk Spreek je uit Laat je hart je leiden Dat moet Eenvoudigweg te doen zijn En Tracht niet steeds Mij Te vermijden…

Over je liefde, verlangens, leven en dood, verliefd en geliefd. Over het bospad is ieder bij mij welkom voor een gesprekje.…

het jongetje loopt stil weg de geluiden rond hem vervagen en alleen het beeld van zijn betraande moeder blijft hem bij het jongetje loopt stil weg een schriftje onder de arm geklemd want hij moet leven van poëzie het jongetje droomde dat hij wegliep telkens opnieuw tot de dag dat ook poëzie verboden werd…

Het een na het ander verbleekt, De man, de vrouw, het kind, Hun dromen, wensen, Daden en verlangens Verbleken, net als De maan en de zon - Het enige dat blijft Is een restje hoop In het licht van De ondergaande zon - Zo leven man, vrouw en kind Alsof elke dag het leven Overnieuw begon…

Er is geen poëzie in een te helder leven, in zuivere spiegels is geen gat waardoor men in de afgrond stapt en in het woord valt, woest en ledig. --------------------------------- uit: 'In inkt gewassen', 2006.…

Grijze winterdag verlangens naar de lente zijn ondergesneeuwd.…

Waar zou ik mij aan houden in gedichten als schone poëzie niet klinken mag of ‘t fraaie metrisch ritme zeek’re dag voor toonloos hersenspinsel zou zwichten. De glans van “t leven zou in sleur vervlakken geen zangen zouden nog te horen zijn gesprek eentonig strak en stijf van lijn het hele leven zou verveeld verstrakken.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest?…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

in mij is geen poëzie verrezen ‘k ben slechts wat as en steeds op reis door het vuur dat mij niet doodt zie hier, ik draag de dag voorhenen nog in mijn hand ‘k laat niet los al zou dat me wel verheven, verheven bovenal in de zocht van elk gewoontedier neen, laat mij maar mijn eigen piraat wezen die zijn bonte kleuren schouwt zoals…

Je kruiste je armen, afstotend, een streep door mijn verlangens. Je lag als een sfinx in de woestijn : peilen naar jouw gevoelens ontweek je onberoerd en de tijd trotserend, overstromingen van het leven negerend. Piramidale ontzag had ik !…

Niets haast in Dit leven lijkt Houvast te bieden - Maar de poëzie - Zij bewijst dagelijks Dat ik besta En legt verslag Van waar ik ga of sta…

Als ik het leven Niet gevierd heb, Laat me dan In ieder geval Mijn einde vieren Met veel bloemen, Mooie muziek met Krachtige refreinen En eindeloos veel poëzie…

gestorven tranen van ontdooide verlangens bevriezen langzaam…

verlangens vlammen als dansende vuurvliegjes lichtjes in de buik…

denk dat ik maar eens ga douchen onder de uiteengespatte zeepbellen van mijn verlangens…

Als herfstbladeren waaien onze verlangens – steeds op in de wind.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…