eenvoudig
ik wilde weer ademen zo-
als vroeger ik dat deed,
vrij als een kind in de zomer
al kies ik liever voor de lente.
ik wil niet voor me zelf spreken,
maak het wat algemener.
ik ben goed in verbloemen,
de warme inborst klopt
doods in mij, als ik mag
zeggen dit zo. Wat is dit
voor ongerijmdheid, de mens
is toch gemaakt om te
blazen en piepen of mis-
schien zelfs te zingen?
Niet veel is dit, dit mager
leven zonder magie en
tja, wat doe je d'r aan?
ja, zo te leven, als ik er
nog poëzie van kan
maken, ja poëzie poëzie!
Het leven is een feest,
dat kan ik werkelijk me-
nen, al is t op papier.-
Geplaatst in de categorie: tijd