Alle inzendingen over vermaard OR schoenen

vorm Aannemen, één die elke storm Hielp te doorstaan totdat gedoofd Het vreselijke woeden was De mens zijn veerkracht weer hervond Kon verder leven met de wond Dat Jezus hem verliet zopas Die maakte Zijn Belofte waar Tien dagen na de Hemelvaart Gelovigen bijeen, verblijd Onaards gedruis, hoe wonderbaar Gods rol als Trooster werd vermaard…

Solidariteit werkt pas door wezenlijke eenheid maar daar wringt de schoen want alle mensen zijn anders, pluriform, en divers afwijkend: ieder mens, een uniek potje genen die knellende schoenen snel weggooien!…

Haar zucht was grenzeloos Doorgezakt na al haar dragen Vermaard zoals zij was geweest Had zij warm alle emoties gedragen Maar nu vertoonde zich het schraal Toonde naakt haar bladderend oppervlak Vermoeid kreunde zij nu bij elke beroering Wetend weldra was haar mooie tijd geleden En mijmerend over die luisterrijke tijden van weleer Gefluisterde…

resten van geluk in het profiel van mijn schoen ben er ingetrapt…

Halflege kasten Onder het bed geen schoenen Je bent er niet meer…

hij zag de chaos in het puin vond hij een schoen die niet van hem was…

Soms denk je wel eens dat de kranten liegen Wanneer je leest wat mensen zoal doen; Bijvoorbeeld dat je zomaar met een schoen Een vliegtuig in de lucht kunt laten vliegen En dat je zo'n soort schoen kunt laten maken In een der Amsterdamse schoenenzaken.…

Met het lood in de schoenen stap ik de deur binnen, ben aan de beurt , met nog steeds datzelfde lood stap ik in de stoel en gek hè? Maar zelfs in ligstand voel ik kijkend naar de grote lamp boven me, nog steeds het lood zwaar wegend in mijn schoenen.…

De Jonge trok de stoute schoenen aan Gaf aan het CDA te willen leiden Misschien komt Keijzer toch nog tussenbeide Maar wij zien eerder Hugo in die baan Als hij het wordt straks moeten we maar hopen Dat hij niet naast zijn schoenen zal gaan lopen…

(voor Chia Lin) Tijdens een enerverende week in Bergen, Noorwegen, waar ik de stamkroeg van de vermaarde Karl Ove Knausgard bezocht, maakte ik kennis met de lieftallige Chia Lin, die Noors studeert. Zij nam mij mee naar haar riante appartement bij de haven. Daar zat zij mij met haar ogen te tergen en was ik meteen verkocht.…

Vandaag ben ik ergens ingetrapt dat gebeurt mij niet zo gauw ik kwam er ook niet achter men wees mij op mijn schoenen als je het dan weet, dan gaat het stinken je denkt dan waar ben ik geweest het schoonmaken is ook niet zo leuk komt nog bij, dat ik het haat schoenen poetsen is niet mijn sterkste kant in dienst moest het voor het vaderland…

coronagedrocht jaagt allen in een harnas - spinnen in mijn schoen…

relaxation een vrouw duttend in de zon schoenen in het gras…

Doe je schoenen aan, de mensen denken zo gauw – dat je afluistert.…

Je weet wel, die zo hard gillen kon dat vader vloekend zijn bed uit schoot en dampend onder haar balkon die vermaarde serenade ten gehore bracht -Dat zij van adel leek in klederdracht maar satan bleek in nachtjapon.- steevast begeleid door die kat z’n viool…

Dit zuivel (naar ik zie) wordt dikmaals niet geprezen, Maar haar vermaarde lof is nu te hoog gerezen: De boter die althans in Holland wordt gemaakt, Is als een honingdauw, die al de wereld smaakt. Ik laat op dit geval de Griekse meesters twisten, Mij dunkt, dat die niet veel van onze boter wisten; Dank God, o Hollands volk!…

Dauw op de velden een deken vol pareltjes doorweekte schoenen.…

wie weet was het niks - twee meter van de vangrail schoen op de snelweg…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

We moeten praten, over schoenen en schepen -- en lekkere trek.…

Voetje voor voetje Stoep is ijsbaan geworden Sokken om schoenen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Er was iets om met Lood in de schoenen Te betreden - Hemelse oneindigheid Zo licht, zo mooi, Zo vol klanken van De schoonste muziek En ik die angstig Schuif'lend hier Binnenkom in het Voorportaal van de Eeuwigheid, met lood In schoenen en gedachten Bang om toch ook Hier weer gewogen Te worden en daarna Te licht bevonden…

Ze doet de roodgloeiende schoenen aan haar voeten en ze danst, danst, danst met alles wat ze heeft, met gloeiende schoenen blijft ze dansen alsof ze sneeuw wil vertrappen.…

Allebei de schoenen? Een schoen doe je uit als een vrouw bij je op bezoek komt en je niet met haar wilt trouwen. Eerst stilte, dan uitleg; eerst duidelijk, dan verbazend; eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen, dan de linkersok, dan de rechtersok. Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?…

Vandaag schrijf ik een gedicht voor mijn schoenen ze hebben al zoveel stappen met mij gemaakt zijn mij altijd trouw en gaan ongevraagd mee op elke reis ze verdienen een gedicht dan zie je de dingen ook eens in een ander licht mijn schoenen blijven mij dienstbaar tijdens mijn dolen en verwachten niets anders van mij dan dat ik hen op tijd…

altijd gaat alles verloren dus we moeten iets bedenken waardoor het anders lijkt iets van eeuwigheid of op z'n minst wat ons verbindt, neem de veters van een schoen en wat die doen terwijl de avond valt over het glorieuze continent en oude geesten aan de poorten rammelen denk ik aan de rafelige veters van de schoenen aan…

Nu is weer Frits van Turenhout gestorven Bij steeds meer van mijn grote/kleine helden Moet ik de dag van hun verscheiden gaan vermelden Als laatste heldendaad door hen verworven Buiten beeld leest hij zijn sterfjaar van papier De uitslag is tweeduizend null null vier…

zeker voelde te weten aan die persoon kan ik ze stellen en geen enkele vraag werd vergeten geschreven onderaan mijn schoen helaas zijn de schoenen versleten en de vragen ongemerkt beantwoord of vergeten de antwoorden onbewust opgelopen stilletjes verwerkt en waarschijnlijk staat er nog slechts eentje open want niemand kan het antwoord daarop…

Het is de zéér vermaarde detective: Petrarca Hermanus, die vooral èlk te hard kloppend hart onderzoekt... wegens verliefdheid! Er moet enkel de perfecte hulp komen, om haar bij te staan in haar taak, die zij zeer toegewijd op zich neemt. Dan zal werkelijk alles opgelost worden en helder blijken te zijn. Wordt vervolgd.…