17039 resultaten.
Woestijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 327 Verdwaalde tranen
doorkruisen uitgedroogd zand,
vermoeid en eenzaam…
uitgevloerd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 155 werd vermoeid wakker
in een uitputtende droom
en viel weer in slaap…
half oktober (in Psychro)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 348 de ezeltjes
bij de geboortegrot
van Zeus
maken een zeer
vermoeide indruk…
de zwerver
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 124 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan
stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
zwerver
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 185 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
Dolly zegt Goedemorgen!
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 194 Grauwe lucht
Winderige wolken
Drijven vermoeid voorbij
De lariks buigt
Alleen zijdelings
Geboeid zijn kruin
Naar het oosten
Op naar weer
Een grijze dag
Dan onverwacht
Zo maar een zuinig
Zonne straaltje
Doorklieft dapper
De grijze donkerte
En dan, als uit
Het niets landt daar
Met een vrolijk
Roekoe...Roekoe...…
Herfstwandeling
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 450 Flauw Septemberlicht
Schijnt op vermoeide bomen
Treft het bronzend blad…
bloesemregen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 85 het vermoeide hart
zet haar vensters ver open
het regent bloesem…
Verdwenen vriendschap
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 482 Alsof het dicht bij het vertrouwde bed ligt
het verdriet en het vermoeide bedrog
wanneer ik mezelf denk te troosten
keer ik de gemoedswaarde om
naar een oude kringloopwinkel
in het moerasland van een gevallen engel
eindelijk nuchter, en alleen op de grond
schrijf ik jou over eenzaamheid
onze vriendschap blijft in mijn genegenheid
een…
Vagevuur
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 76 Het vagevuur,
waarin wij groeien moeten,
is ons aardse paradijs.
Ons lieve leven.
De hel,
daar branden verdoemden.
Verdoemd is geen mens.
Verdom ons niet.
Het hemels paradijs,
daar schijnen heiligen te wonen.
Wij zijn daarvoor veel te goed.
Ons vagevuur is middelmatigheid.
Is waar we leren moeten,
wat liefde is.
Wat kwaad.
Wat goed…
Roet van mijn leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 432 de kaarsen werpen schaduwen
die als doeken alles afdekken
de ramen glanzen vermoeid
alsof ze langzaam
in diepe vergetelheid
wegzakken
als je dan
je hoofd wegdraait
gloeit je haar rood
in het schemer
ik zie alleen contouren
en ben onzeker
over het bestaan ervan
jouw vormeloosheid
in de schaduwen
is de weerspiegeling
van mijn onkunde…
No Hay Camino Er is geen weg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 176 ik voelde pas
de kracht van
je angst
toen ik Primo
Levi las:
we zijn alleen
vermoeide
beesten op
de drempel
van de dood
pas toen doorzag ik
de kracht van je
liefde die zich in
bange lange armen
verborgen hield
ik vocht om het
bruisende leven
te omarmen
de mens puur in
beelden te vangen
altijd al voel ik
de kracht…
7-4-2003
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 684 Ik wil vliegen op de wolken
maar mijn armen doen zo zeer
ik kan alleen maar vluchten
voor het aankomend noodweer
Ik wil dansen langs de huizen
maar mijn benen zijn vermoeid
ik kan alleen maar vluchten
voor de regen op komst
De mist is niet zacht om op te lopen
ik pletter er steeds weer doorheen
en als ik op een wonder zou hopen
zou…
Feniks (tanka)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 645 Liefde laat ouden
en vermoeiden uit de sleur
herboren worden
Jammer dat de Feniks onder
de gevoelens zo zeldzaam is…
Grijsaard
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 552 met de
wind
maar die besloot uiteindelijk
alleen maar 't blauwe briefje mee te
nemen.…
Gepolijst profiel
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 805 Ik smeek haar de stilte
toe, ijdel gewin, vlijt van
onzin, in het besef, dat zij
alleen het vermoeide hoofd
heeft neergevlijd en haar
profetie uitbreidt in mijn tijd.…
analyse
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 527 hier lig ik dan
alleen
omkaderd door een
vreemd bed
omringd door
vier witte muren
kleine witte kamer
in
groot grijs gebouw
nu laat ik haar toe
de vermoeidheid
ze walst genadeloos
over me heen
als een bulderende
sneltrein
ze verwittigt me
spot niet met mij
aanvaard mij
dus doe ik die starre
poorten open
en laat haar angstig…
Kiezen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 263 Hij pakt met vermoeid gezicht,
brieven - niet aan hem gericht -
en gaat dan even later,
de zegels weken boven ’t stomend water.
Kinderen met een drukke baan,
gezegend met een rijk bestaan.
gekozen voor een leven van vlijt,
hem bezoeken blijft weinig tijd,
Dagelijks voelt hij de pijn,
van het alleen en eenzaam zijn.…
Voorbij die mooie zomer
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 137 ziel,
je voelde je niet alleen
zolang mijn warme licht
daar aan de hemel scheen
je dronk voorzichtig
het zoete water
uit de rivier
in een land
niet ver van hier
herinneringen aan een verwoest verleden
borrelden op in jouw menselijke hart
tragisch scheen ik mijn licht
over jouw beladen gebeden
jij draaide jouw vermoeide lijf
naar…
Schelden doet geen pijn
hartenkreet
4.0 met 33 stemmen 1.579 Moet ik zeggen klootzak
Grote eikel die je bent
Me dagen laten wachten
Wat ben je voor een vent
Of moet ik zeggen sukkel
Waarom doe je me dit aan
Alleen de grootste klootzak
Verdwijnt stil uit mijn bestaan
Of moet ik zeggen loser
And damn I hate you so much
And deep down I feel broken
Cause maybe I was longing for a touch
Or shall…
zeg me
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Ik stort in van vermoeidheid.
Je hebt wat vermoeidheid onder je ogen.
Daarom haal ik het eind van de maand niet.
Je wordt nog 85 als je het mij vraagt.
Maar nu ben ik lelijk en moe.
Lelijk ben je niet en moe ook maar een beetje.
Maar wat wil je dan zeggen eigenlijk ?
Dat je er prachtig en stralend uitziet.
Echt waar ?…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.934 schaduwtakken
op de muur
vervagen langzaam
in dalende zon
vermoeidheid verdonkert
tot een nacht
die te pijnlijk is
om slaap te vinden…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 979 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Stenen Gevangenis
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 643 Slepende voetstappen op het plein
doen vermoeidheid vermoeden,
soelaas alleen voor de goeden
in vergiffenis verworven door pijn.
Mannen in zware bruine gewaden
leven in stilte en eenvoud,
hun boete met offers beladen.
Hierbinnen is het leven hard
geen zilverstukken noch goud,
Gods' liefde spaart geen gard.…
Het laatste licht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 255 In het laatste licht
Van de late avondzon
Geest vermoeid
Door levenspijn
Ziel doorgloeid
Van mild verlangen
Naar een nieuwe
Horizon…
Verstrooiing en vertier
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 het was stilte
die lachte als zij
even geen behoefte
aan woorden had
het waarom van deze
verstoring van rust
ontging haar en toch werd
zij dit bij zichzelf bewust
het steeds
sneller zoeken naar
verstrooiing en vertier
bleek de jagende motor hier
in het botsen met tijd
overspannen door emoties
heeft zij eindelijk de knopen
van…
HERFSTBELOFTES
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 445 Verkleumd in de nerven
van mijn blad
na blad
dwarrel ik met de herfst
gevangen in het zuchten
van het najaar
val ik weg
steeds verder
te moe om te houden
wat ik had
uiteen
binnenin
schrijf ik herinnering
in hout
uit
een nieuwe ring
die verhaalt
over zon en warmte
en betere dagen
onderteken ik
met nieuwe beloftes…
Blij gezicht
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 567 Verlicht de lasten van vermoeiden
verlicht een stil verdriet
Doe dingen die je nodig acht
en stel geen tijdslimiet...…
ADHD
snelsonnet
2.0 met 13 stemmen 2.009 Ik snapte niet waarom het lot mij trof
Dat ik steeds zo actief blijf en nooit moe ben,
Maar nu weet ik goddank waar ik aan toe ben:
Mijn hersenpan zit vol met grijze stof.
Dus boor ik gauw een gaatje in mijn kop
En zet de grijze-stofzuiger er op.…
Rustpunt
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 542 Kom maar…, kom maar hier
leg je moede hoofd te ruste
tegen het zachte van m’n borst
vergeet voor eventjes je zorgen
voor ‘n moment ben je geborgen
verlost van de lasten die je torst
Kom maar…, kom maar hier
leg je moede hoofd te ruste
mijn hart klopt in dezelfde maat
gelijk het ritme van jouw pijn
laat dit ’n gevoel van vrede zijn
voor…