7838 resultaten.
Een verschijning
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.149 Een mysterie dat onopgelost blijft
een leegte die gevuld zou moeten worden
door jouw herinnering die steeds bovendrijft
Ik schud mijn kaarten
maar alleen de boer valt te beklagen
en de ouden der dagen
kunnen mij verklaren
waarom hij verdween
En het licht dat hierbij verscheen
verlaat mij nooit meer
ook al bedriegt het me steeds weer…
Haar verschijnen
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 39 zomaar de
ruimte in zal gaan
zonder vang- of internet
zijn database
op hol zal slaan
gegevens naar de maan
alles heeft
een eigen schaal
de menselijke als normaal
maar ook in groot
en klein zullen er
extremen komen
bizarder dan een
invalide wereld ooit
zal kunnen dromen
toch zal zij nog altijd
menselijke trekjes
in haar verschijnen…
VERSCHIJNING
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 112 't Evangelie zal zich statig voordoen
bij hen die het Woord aandachtig lezen,
kan in dagelijks leven grillig wezen,
het gewaad van een spitse mop omdoen.
De engel geeft een opbeurende zoen
op het gemoed, uit zwaar peinzen herrezen,
is niettemin een onvatbaar wezen,
snelt soms heen als een angstig waterhoen.
Die hemelgeest mag mensen gadeslaan…
Verschijning
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.215 Terwijl het regent tussen u en mij
is elke afstand bezig te vermind'ren.
Ieder figuur aanschouwt zijn overzij
zonder zich door de stof te laten hind'ren.
En vage sluiers nemen omtrek aan.
Een omgekeerde orde is op handen.
Ik zie uw ogen in de regen branden.
Om mijn gelaat liggen uw natte handen.
Ga niet meer heen. Of laat mij medegaan.…
Verschijning
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 143 Vol ongeloof staar ik naar de plek
waar ze net nog zat.
vond het niet eens gek
Verbazing dat ze zich weer
vertoonde, alsof ze zeg maar
hier nog woonde.
Als ik de plaats bevoel,
waar ze zonet nog zat:
voel ik haar warmte nog.…
L'importance
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 931 La fille Flavie s'endormait
plus tard en attendant l'aurore
d'or. Quelques jours après
le facteur local la livrait les fleurs
les plus passionantes de la ville:
un bouquet de mille tulipes roses,
rousses et rouges avec une carte
neuve d'importance d'Antoine:
"Ma réponse, c'est ta lettre douce,
je t'aime."…
Gouden sprint
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 priemende dolk in je hartstreek
Op de terugweg naar Londen bleef je
kordaat en gecontroleerd je koers gaan
terwijl je samen met een doordauwrussin
en een aanhaakengelse de kopgroep vormde
De Big Ben hamerde in je sportzetel
en queen Elizabeth knielde voor haar bed
tijdens haar middagdutje
moge de beste winnen
no mather if she is English or…
Goodbye Frank
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 58 liefst
Verdringen wij
Wijnaldum Memphis Malen
De Pay De Roon De Ligt
De Boer De Jong De Vrij
Oranje's roemloos falen
Ongekende averij
Er viel geen winst te halen
Opnieuw waren de Tsjechen
Veel stugger en veel slimmer
Veel snuggerder en beter
Maar hadden door roodLigt
Ietsje meer geluk dan wij
So goodbye Frank
Good luck in China
Or…
Mijn deken wil niet meer
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.551 Zacht, stug, hardnekkig
Weigert hij al weken
Mijn lichaamslijn te volgen
En alles te bedekken
Zou de deken zich herinneren
Hoe wij met schaduw silhouetten
De muren deden blozen
Zou de deken haar dan missen
En zachtjes protesteren
Of heeft mijn lieve moeder
Toch te heet gewassen…
Deken
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.200 Ik wikkel deze avond in een deken en draag hem naar een tuin.
Niet naar de jouwe, Lief (gemakzucht is voor een gedicht wat
noorderlicht voor remslaap is). Maar naar een tuin die aan de jouwe
grenst, zo tergend dicht dat jij nooit zeker weten kan of ik mij van
adres vergiste of met opzet fout geleverd heb uit kleine, zachte
wraak.…
Deken
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 205 Er wordt om elk risico te mijden
Een snelheidsdeken op de weg gelegd
Terwijl het kabinet ons had gezegd
Dat we wel 130 mochten rijden
Dit vind ik weer ontzettend van de softe
Dus houd ik Rutte strak aan zijn belofte.
Er mag vandaag op de snelwegen niet harder dan 50 km per uur worden gereden. Rijkswaterstaat heeft over de matrixborden een…
Onder een deken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.241 Ik denk aan jouw lichaam
en waan mij onder een deken
‘s nachts met jouw warmte
zonder een woord te spreken
Mijn handen verkennen
zonder enige vorm van dwang
oh, je moest eens weten
hoeveel ik naar jou verlang
Mijn lippen zoeken de jouwe
jij zorgt dat ik ze niet mis
jou te zoenen werkt verslavend
en ik voel dat het wederzijds is...…
Zonder deken
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 116 Daar sta je dan: de toga moet nu uit
Geteld, gewogen en te licht bevonden
Geschrapt van het tableau door zware zonden
Infaam en tevens een abject besluit
Zeg Bram...heb je het al eens zo bekeken
Je slaapt misschien veel beter zonder deken…
Een deken zijn
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 264 Wat zou ik graag een deken zijn
om jou, zo mijn warmte te geven
je te laten vernemen wat ik voel
'n zonnetje in jouw onbekende leven
Voor mij ben je een bramenstruik
met zijn stekeltjes en vruchten
die met zijn grapjes veel los maakt
waardoor ik soms diep moet zuchten.…
Sprakeloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 241 Het gedicht is kort
zo ook zijn het de dagen
zelfs bedekt
geruchten zijn
aan de kant gezet
door naakte dingen
het dagelijkse kraakt
in al zijn voegen
bloemen dekken
argelozen en kinderen
sprakeloos toe
omdat woorden
maar woorden zijn
branden wij kaarsen…
Nachtdienst
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 291 schaduwhuizen vallen op straat
tussen scheve bomen
wier kruinen met
bloemen stoeien in overtuinen
waar de laatste vogels nog vliegen
en treurwilgen de avond
wiegen in bootjes die op
het water deinen
zal een drevelgat in de
schemer verschijnen…
De kleur van je gedachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 376 je zag de vlinder
en je dacht een bloem
ik zag je geest verdwijnen
alleen je hand was warm toen
je wilde vliegen
om er niet te zijn
liet kleuren weer verschijnen
je telde op een oud refrein
mijn handen op je huid
ik wilde je bereiken
je bleef als in een trance
steeds maar naar buiten kijken
ik wil die vlinder zijn
geef mij de kleur…
De pop
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.193 Gelijk een spelend kind, in zoete waan,
Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt,
Van 't zielloos mondje menig kusje plukt
En meent haar kindjes hart te voelen slaan,
Het vlassen haar met bloem en lintje smukt,
De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan,
De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt,
Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…
Gisteren in vandaag
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 371 Witte bloemen
in de vensterbank
markeren een dag
zonder grenzen
in de tijd van gisteren
verleden
kent immers geen tijd
zoals de dader
geen spijt
lispelend
verschijnen woorden
in donkerraam
ik tel de letters
en vorm de zinnen
van mijn schamel bestaan…
Parels van dauw
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 30 milde winterwind
schoonheid van de rode bloemen
en zilveren sterren
rondgestrooid
de blauwe hemel
voor 't zonnegloren
haar parels van dauw heeft
uitgespreid
als een vochtige wolk
over dorre aarde
waarin ik verschijn in
een nevelgordijn
wacht op
de gouden zonneschijn…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Kloostergemeenschap (Bedrag met vervolg)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 321 Toen de non na gebeden en preken
zich koesterde onder de deken,
dacht ze: 'Wat een geluk,
dat ik onder zo 'n stuk
voor het aardse genot ben bezweken.'
'Vergeef me', bad zij tot de Heer,
'alle zonden waarin ik verkeer.'
'Maar het is er slechts één,'
zei de deken meteen.
'Zeker niet,' zei ze. 'Jíj smaakt naar meer!'…
De grijze deken
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 367 , je deed me pijn
het gaat je goed maar je verdient het niet
hoe anders zou mijn leven kunnen zijn
en in stilte wens ik je mijn groot verdriet
eens zal die grijze deken weer verdwijnen
zullen de zonnestralen mij verwarmen
dan zal mijn lichtje weer gaan schijnen
en kan ik het leven weer omarmen…
Humeur-weersbepalend
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 130 Die regen- deken, moet niet te lang blijven
want regen doet wat met de mens
dus zonder te vloeken en te kijven
heb ik NU voor morgen de intense wens:
Laat die regen-deken vertrokken zijn,
zodat het klaar is met het chagrijn!…
Kerstgedachten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 633 ik weet dat
jij een genie bent
in het schikken
van bloemen op toon
de preluderende
lenteboeketjes
klingelen triomferend
in blauwwit verschijnen
zonnig zinderen
streken op het oranjegeel
van de zomerviool
trompettert rood de gladiool
het oogstrijpe geluid
van een vol orkest
kleurt herfst als het
magistraal seizoenen sluit
jij…
DE LEZENDE
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.156 Zij leest; haar ziel blijft aan de bladzij hangen.
Zij laat zich leiden naar het dromenland,
schier ademloos, met vonklend oog en wangen,
waarop de blos der rode rozen brandt.
O zomerzon! o gloed der minnezangen!
Het liedrenboek ontglipt haar blanke hand.
Daar heft zij ’t op en drukt, vol wild verlangen,
haar rode lippen op de rode band.…
De weg in 't woud
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.881 Indien gij weet wat leven is en lijden,
en welk een zee van weedom in een traan ligt,
laat mij die holle weg in ’t woud vermijden,
verg niet, dat ik mijn schreden naar die laan richt!
Daar sluipen schimmen rond van vroeger tijden,
een geestenheir, doodsbleek in ’t zilvren maanlicht.
O laat geen lach die stille plek ontwijden,
geen ruwe spot…
Ik heb het niet zo op Sinterklaas
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.003 thuis doe, daarvoor kraait uiteindelijk geen haan
in mijn reeds door mist omgeven donkere avondwereld
zag ik zojuist vaag zo een opgesierde ruiter rijden
merkwaardig, zo’n opgedirkte oude passant in deze koude tijden
doch hoort, wie klopt daar kinderen, schoot door mijn gedachten
die folkloristische beeltenis zag ik even voor mijn raam verschijnen…