Alle inzendingen over verscholen, OR prille dromen, OR stille traan

Maar die lach is er niet altijd Soms is die verscholen, Soms ben ik hem kwijt Maar hij is niet gestolen Dat is een feit Hij komt vanzelf weer terug Wanneer de tranen zijn verdwenen Alleen is het niet altijd vlug Dat ik niet meer hoef te wenen…

Traan waar ben je gebleven Zit je verstopt in mijn leven Wil je, je niet laten zien Kun jezelf niet tegen het gegrien Maar je zorgt dat ik stik Mijn lichaam en geest hebben samen die klik Dus aub kom naar buiten Dan kan ik mijzelf uiten En zit mijn keel niet meer dicht Traan jij zorgt dat mijn pijn verlicht.…

In het voorbijgaan Ze zien je niet Als je langs hen loopt De woorden die je spreekt Ze horen je niet Als je zachtjes met ze praat Anders dan zij graag gezien en zelfbewust Vrij om zichzelf te zijn Diep verscholen stille tranen Als je intens verdrietig bent De kwetsbaarheid Gevoel van onvermogen Omdat je anders bent Anders…

Het wordt mij droef te moede als ik lees Van violette heuvels in het zand En hopen puin van bergen steen op 't land Het tranendal van weduwen en wees 'k Zie liever Flora bloeien in 't decor Van Puy-de-Dôme, Dordogne en Lozère Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse en Isère Van Franche-Comté, Savoie en de Côte-d'Or In koele meren onder…

============== Elvis kan ik heel goed nadoen vooral hoe hij in zijn bolle tijd - it's now or never - zingt op het toilet nog één middernachtelijke dubbele peanutbutter banana sandwich in het vet gebakken I'm so lonely I could die hij kon het niet meer aan om de koning van de rots te spelen geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd uppers…

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

nachten gehuld in tranen stil verdriet ontwaakt liefdeloos verlaten huilt hij zich in slaap vindt zijn troost in dromen lacht de sterren toe verscholen in het duister verdwijnt de eenzaamheid…

de ochtendnevel sluiert een nieuwe dag hierachter vaag verscholen de prille, groene bruid ze lacht nu nog verholen haar aarzelende lach maar straks wanneer de zon deze dag zal breken is al haar schroom plotseling geweken…

mag ik een traan aanschouwen in geborgenheid waar dromend verlangen verscholen lag gehuild in sombere tijden verloor liefde haar glans duistere nachten heersten onze dromendans waar grijs en kleur dansen door elkaar dromen weer herleven in tranen die ik bewaar…

De stille struik die het prille nest beschermt en beschut.…

Verdoken gangen Leiden Naar Geheime kamers Treuren Om Een Verwonderd hart Gevangen dromen Breken In Rustende geheimen Tranen Door Een Wenend hart Verloren vluchten Drijven Langs Aangespoelde jaren Verscholen In Een Stervend hart…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

vormen een geplaveide weg… Zie hoe prille zonnestralen kwenen in licht verscholen in een sluier van verduistering die het zicht ontnam van een liefde in reflectie getalmd door onuitgesproken verlangens……

in die stille nacht waar engelen dromen vrede aan allen deze wereld beloven wacht een sneeuwtapijt zilverwit waarin zacht geglinster sterren weerkaatst zal een baby in liefde geboren zacht huilend de stilte verstoren en vertwijfelde harten vullen met hoop dat hun toekomstdromen liggen verscholen in gesloten ogen van dit…

Toen samen met jou. Rode lippen, gras zo groen. Zorgeloos die tijd.…

met in mij het prille dat pas gaat bloeien wanneer ik op een stille afgelegen plaats schoonheid als Gods werkelijkheid ontdek wortel ik mij diep in één met hem en zijn wereld…

mag ik jou bekoren troosten bij verdriet zijn wat is verloren de traan die je verliet ben ik verlangen jouw wens in dromen een zucht in stilte dat innig gebaar je ster in de nacht een eindeloos verhaal zon na regen geborgenheid prille liefde zweef van verlangen laat je bekoren heb me lief…

Stilte en donkerte heel diep en in mij verscholen het niet kunnen begrijpen kan het ook niet ontwijken. Toch houden zon en regen mijn dromen nog bijeen want er blijft altijd nog hoop op een nieuw begin. Als ik dwaal in donkere momenten is er altijd nog het licht van de maan die me de goede weg zal wijzen.…

en het ontluiken van prille liefde je laat ontwaken in een zucht…

en het ontluiken van prille liefde je laat ontwaken in een zucht…

Woorden zijn niet nodig als handen elkaar omvatten het prille beseffen “ik ook van jou” de stille fluister in de wolken als twee paar ogen elkaar ontmoeten in de warmte van een kus…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

een kind in tranen verbergt stille wensen huilt zacht zijn dromen onvervuld het reikt naar sterren droomt van de zee ontdekt zijn angsten aan het eind van de dag waar duisternis valt in gesloten ogen tranen verdwijnen zijn wens verschijnt…

Verborgen tranen Verscholen achter donker glas Niets over van de liefde Dat je ooit in mijn ogen las…

Een stille traan glijdt uit mijn oog wanhopig, eenzaam Een stille traan biggelt langs mijn wang vergeten, verdwaald, wanhopig Een stille traan drupt in een plas opgeslokt, herkend…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…