Alle inzendingen over verschuilen OR uithuilen

En mocht hij zich verschuilen In liefde en plicht, Een kever in rozentuilen Tussen schaduw en licht, Gij schudt hem uit de bloemen Met tedere spot, Tot hij U zal noemen: Mijn Heer en mijn God!…

ik zie mezelf achter een microfoon lees voor en noem het een gedicht maar wat ik beweer is niets meer en niets minder dan de conclusie dat ik me verschuil achter woorden dat komt nóóit meer goed…

Jouw beeltenis staat hoog op de schap ik kan je niet meer zien je bent er wel zoals je er altijd bent geweest ik probeer me te verschuilen zodat jij me niet kunt zien van daarboven en je ogen mij niet zullen volgen maar je bent er toch.…

als het licht uitgaat als ik me verschuil en alles donker wordt Koud naar warm warm naar koud Antarctica Pretoria Niemandslandica als het gordijn valt alles opeens duidelijk wordt…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Ik wil mij niet verschuilen achter de term ik ben zoals ik ben je moet me maar zo nemen het is niet anders niet. Ik kijk graag om mij heen en wil mijzelf graag zien als ik in de spiegel kijk en me dan niet verrijk met ik ben zoals ik ben.…

als golven in de zee voel ik mis ik je meer dan licht in het donker huil ik vergeet mijn schaamte verschuil mijn kwetsbaarheid in tranen om niets alsof er al niet genoeg golven in de zee zijn…

Bedankt Dat ik bij je uit mag huilen Dat ik me mag verschuilen Achter melodieën En fatasieën Over toekomst Jij en ik Bedankt Voor deze kansen Dat ik mag dansen Op melodieën In fantasieën Door jou altijd Begeleid…

verschuil je dan achter de tegenstander, en laat de bal gaan naar een ander. Dan krijg je vast geen uitbrander, en zo speel je een foutloze wedstrijd!…

laat haar niet verschuilen achter glas waar de scherpte van herinnering in haar ogen te lezen was laat haar vrij de rug weer keren naar dat stukje lach dat je ooit in haar ogen las…

geef me geen bloemen die zich verschuilen in hun knop de volle bloei wil ik vandaag spreek niet over later mijn lief maar laat me jouw morgenzin zijn steeds weer samen een nieuwe dag te breken…

Na een flinke bui blijven de bomen nog uithuilen.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Samen uithuilen in elkaar’s armen, Tegen elkaar dingen zeggen, elkaar verwarmen. Samen lachen, samen huilen, kwijt wil ik jou nooit. Ooit zeg ik van je te houden, ooit. Als ik ooit de kracht bezit om dat te zeggen, Dan zal ik deze woorden bij jou neer leggen.…

Het krot waarin ik krapjes ben behuisd Wil ik graag voor een villaatje verruilen Waar ik mij ongestoord in kan verschuilen En waar geen vreemdeling mijn paden kruist. Ik denk dat ik mij maar eens laat bedreigen Om ook zo'n droomhuis van de staat te krijgen.…

Onophoudelijk verschuil jij je achter de poorten van mijn geest waar ik verstoppertje met je speel en er achter kom dat je altijd onvindbaar zult blijven, Moet ik tot de conclusie komen dat leven leven is en jij er nooit bent geweest?…

Zij zegt dat ze liever alleen te veel pijntjes van binnen zij zichzelf niet meer kan zijn zodra iemand bij haar aanwezig is Achter niemand wil zij zich verschuilen moet op zoek naar waar het stil kan zijn zichzelf opnieuw ergens kan ontdekken worden kan wie zij wil ondanks alle pijn…

Zij zegt dat ze liever alleen te veel pijntjes van binnen zij zichzelf niet meer kan zijn zodra iemand bij haar aanwezig is Achter niemand wil zij zich verschuilen moet op zoek naar waar het stil kan zijn zichzelf opnieuw ergens kan ontdekken worden kan wie zij wil ondanks alle pijn…

buig voor de heren in hun almachtigheid aanhoor hun wil, beef waar tolerantie kwijnt kritiekloze dwazen luister naar het volk verschuil niet in die toren jullie ijdelheid maar aanhoor nederig het gemor van velen ook zij zijn getrouwen in ontevredenheid…

regendruppels huilen, met een diepe snik, regendruppels verschuilen, net... net als ik!…

we moeten onze regen nog verschuilen onze wegen nog banen, in wederkeer begaan de maaltijd verteren, vragen om vergeten voor de wolken uit in hun vlucht vooruit ter elfder uur, voor het later is dan morgen…

Die lach van uithuilen Depressie op het gezicht Dikke lip en een brok Kam glijdt door haren Stille gedachtes ongedeeld Ontkent het onvergetelijke Als in een droom Van verdrongen werkelijkheid Open armen ontvangen Stilzwijgend het verdriet Want ze omarmen Tegelijk hun verlies Tijd het verleden Niets komt terug Zoals het was In ander…

druppels blijven stromen stromen in de gedachten van mijn dromen kan me niet verschuilen niet verstoppen voor deze waterval wil alleen nog huilen huilen tot ik val vang me vang me dan ben jij sterker dan ik dacht ik val val oneindig maar land eindeloos zacht…

Voor mij is het een kelder waar ik me kan verschuilen, me in het donker mag vergissen en waar ik mezelf wijs kan maken Dat het zo slecht niet gaat.…

het is nog niet voorbij de groene wei met madelievenkransen het hoge gras waartussen wilde bloemen zich verschuilen voor het huilen van de wind daar bloeit fantasie in kleur maar het is nog niet de nostalgie van al gebeurd in een doorlopend spektakel showt dit mirakel zijn scheppingskracht in onverwacht hemelse pracht…

als mijn mond een appel was zou ik pitten praten je verleiden met ogen als wolken de straatlantaarn zou mijn fakkel zijn bladeren zouden rillen in hun nerven als de honkbalspeler een schildpad neerhaalt een landschap zou zich verschuilen achter een rood fluwelen gordijn - enkel als mijn mond een appel was -…

Als de dichter niet is, niets is geen persoon en geen haven een niemand zonder heimwee en met geen enkel verlangen gezwicht voor een woord een theorie zonder bloed een metafoor zonder gevoel ben ik bij je achter een boom verschuil ik je als stilte in een droom bewaar ik je laat ik je niet gaandeweg een niemandsland…

Ik hou mezelf Gevangen In de ban van de ander Ik leid mezelf Een weg In de ban van een ander Verschuil mezelf In de ban van een ander Langzaam Op mijn tenen Langzaam op mijn tenen Ik kruip.. langzaam .... WEG.....van de ander.... Ban ik me... EEN WEG NAAR MEZELF.…