Alle inzendingen over verstard OR overzien OR verward

Ik weet niet goed of Anton Corbijn het werk van Erwin Olaf maakt en andersom, die foto van David Bowie als Jezus in een schaars linnen gewaad ben ik glad voorbij gelopen, al die hoempapalyriek op een foto van Olaf of was het nou Corbijn maakte geen zenuw in mij wakker, ik slikte wel even uit mijn flacon wat Black & White, waardoor de tappende…

ik lente de dood in de herfst van het schaduwwezen, geen buizenstelsels langs anale wegen, slechts onbegrip is het fornuis waar de rapen gaar worden weggezet er sijpelt angst, ergens waar het niet had moeten zijn wellicht zijn de woorden onbemind, maar het geschrevene stapelt zich met recht tot de driekleur in enkelvoud evenwicht…

“Hij staat bekend als een verwarde man; meer kunnen we op dit moment niet zeggen.” Ik hoef u, denk ik, nu niet uit te leggen dat ik weer rustig ademhalen kan. 't Was enkel een verwarde kletsmajoor - Dat komt ook onder presidenten voor.…

Er zijn geen woorden, voor die eenzame lach. Er zijn geen klanken, voor die droevige blik. Er zijn letters, voor die verdrietige ogen. Ook al waren ze er wel, niemand kan er in deze tijd nog in geloven.…

tegen de zin in draal ik weg in vergetelheid de waan is groot toch beeld ik me in de illusie…

Sluit oren, en kies waar jij wilt gaan, en luister naar je hart; geen invloeden van hen die buitenstaan, het levert je niets, alleen, nog meer verward…

Je brak mijn hart Liet me achter verward Nooit meer iets van je zien of horen Voor goed uit mijn leven Uit het niets ben je daar weer Nu pas echt goed verward Twijfels aan je doel Wil terug in mijn leven Gaan we samen dit keer Kan niet denken helder, ben te verward Hou van je, zit in mijn hart Wil samen verder met je leven…

Ik voel me niet geliefd niet fijn en toch ervaren het voelt zoals je hoopt je nooit te hoeven voelen. Pijn trekt door de aders en mijn hart klopt hard het is als was het nooit ik weet niet meer dan toen.…

Terug dat eindeloos wachten, onaf- gebroken, aan één stuk door, bang om je plotseling te verliezen zonder enig afscheid genomen te hebben; die gewéldig stoere grijns nog eens bewonderd te hebben en je geflirt knipogend op te nemen. Weerloos ben ik in jouw armen, dus: vang me als ik val, en niet één keer, maar telkens weer opnieuw.…

Het kent geen diepte. Het is een gevoel. Iets zonder benoeming. Zonder reden of doel. Ergens waar niemand komt. Een donkere stuk. Waar je al je angsten voelt. Er rust een hoge druk. Het kent geen vreugd of liefde, Noch haat of verdriet. Met geluk duurt het maar even. Vakantie waar ik niet van geniet. Het verdrinken in onzekerheid.…

Tijdens mijn afwezigheid stopte jouw verwardheid door uit te ademen in een zucht.…

Misschien was het een droom, sprookjesachtig echt voor hem toen hij binnenkwam en mij zag liggen op het bed zonder dat ik wakker werd Misschien heeft hij eerst een tijdlang gekeken tot het ineens vanzelf ging en gauw gebeurd was ik schreeuwde en hij verward vluchtte Misschien had hij voldaan willen blijven genieten van mijn schone…

als ik aan je denk, gaat mijn hart sneller kloppen, ben verward, ik kan het gevoel maar niet stoppen, word warm van binnen, zou je graag beminnen, kan het niet geloven, dit gevoel gaat mij te boven, ik weet niet wat ik met mijn gevoelens moet, erover praten doet me goed, denk nog steeds aan die dag, dat ik jou voor het eerst zag, mijn eerste…

Hij staat er nu alleen voor dat was niet te verwachten de glans van het leven is voor hem verdwenen hij is een dolende ridder moederziel alleen zo ineens hij kreeg geen kans zijn medeleven te uiten ook voor excuses was geen tijd meer hij weet nu dat je het moment moet benutten iedere aarzeling verbergt een gevaar in dit geval is er geen…

Het regent tranen, het oerwoud brand, en op het strand, ligt het teloorgegane. Het oerwoud brand, eeuwenoud, het moet verdwijnen, welvaart, vlakke lijnen verschijnen, voor meer en misverstand. En aan het strand, beuken de oliegolven, ’t land wordt bedolven, door de vooruitgang overmand. Het regent tranen, over het teloorgegane…

Verbeten, gekwetst en verward zit ze nachten beneden te schrijven. Herinneringen blijven knagen vanuit haar verleden; maken haar soms zo verstard. Iedereen waait het weg en zegt: "Dat is voorbij". Doch niet voor haar; een beweging of gebaar brengen weer beweging in de gedachtenbrij en daardoor voelt ze zich zo slecht.…

Strijk naast mij neer Waak over mij Draag mijn gedachten Laat me in stilte Overzien Hervinden Wat verloren is gegaan…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Verstarde oogappel. Een iris sijpelt uit mijn vuist mijn glazen huis breekt. Het leven traant ontzind.…

het pad bergop loonde niet de moeite was aan de top niet helder bovendien nu vraag je mij om puin te ruimen jij kunt het niet meer overzien…

Jouw zachte heuvels zijn niet te overzien vanuit mijn lievelingspositie Ik zou hier wel eeuwig willen vertoeven maar ik moet naar boven om je glimlach te zien.…

Want als je het niet kunt overzien Past doorzichtig misschien Of arglistig. Ik ga er niet om liegen, Want schijn kan bedriegen.…

koester ik het verleden, heb wensen om eens weer normaal te zijn onder mensen Misschien is dat mijn grootste lijden ik moet leren omgaan met deze tijden maar hoe accepteer ik het feit dat mijn lichaam voor altijd verstard blijft…

Mijn greep verslapt na een moment, je reactie heeft mij erg verward. Zo'n aanraking ben jij niet gewend, het geringste contact heeft je blik verstard. Voor je staat een goede vriend, maar al wat jij ziet dat is een man. Je weet ik heb dit niet verdiend, maar je kan het niet helpen dat de angst je bevangt.…

Wisselende stemmingen wisselend gevoel wisselende gedachtengang een heel naar voorgevoel Soms kun je dat wel hebben Soms heb je dat gevoel Soms weet je niet wat je moet denken Een heel naar angstgevoel Je kunt het niet verklaren Je kunt het ook niet zien Je kunt het alleen voelen maar toch niet overzien...…

Wat je niet allemaal bestaan hebt, onteigend omhelsd hebt, geweest bent, nu zit je op wacht aan je bed je bladert het boek door, bevingert de woorden wantrouwt je gereedschap, stofgoud cicaden het brood is verlegen, wil niet verstenen het horloge maalt meel en weet het nooit zeker diep in de tuin dooft het buitenste binnen altijd die vogels…

oogopslag De verste verte overzie ik niet wel trek ik naar een paar bomen bewust bij elkaar geplant zodat zij niet alleen staan die ene eenzame aan de zijkant doet mij meer dan ik dacht…

Mijn leven Overziende tot En met nu Zie ik dat Ik het niet Meer overzie…