Alle inzendingen over versteend OR herinneringen OR vervlogen

mijn maan staat in venus liefde kruist het pad van mijn tweede huis met nummer zeven mijn geluksgetal ik stuur een kreeftje strandwaarts vis een visje stroomopwaarts pak de boogschutter zijn pijlen af zie liefde op het pad staan…

Er zijn stenen verzonken in straten en pleinen die als historie verslijten Er zijn mensen met blijvende herinneringen die voor toekomst in verdraagzaamheid pleiten Er zijn tijden om stil te staan op verhard steen om zacht te helen bewustwording te delen van dankbare vrijheid dat ooit verdween Er zijn boeken vol geschreven met letters…

ik wist natuurlijk wel dat een steen geen zelfdodend karakter heeft maar zo bevroren in tijd, bij wijze van spreken, lijk je op een ingevangen, samengebald universum waar geen leven aan ontsnapt en onderga je alle eeuwen onbewogen zodat je, hoe klein ook, groter lijkt dan de wereld om je heen, nou moeten we het niet spannender maken…

Het zijn vrouwen tezamen dragen geen namen 'staan hun mannetje' Ze staan in het midden van het dorp te kijk Nu pas krijgen ze gelijk: spil te zijn in het dagelijks leven Verweven met het nu met de toekomst: het kindertal Hun idealen te vroeg versteend?…

klompen leem grijze brokken klei persen samen tot moddersteen op de bodem van de oceaan als het leed dat jou ineengedrukt tot een versteende bloem onbeweeglijk achterliet…

Ik zit op kunststof wit als tandpasta warm noch koud nietszeggend draagt het mij lang staan valt mij zwaar Als de zon schijnt heb ik schaduw bij regen zit ik droog behalve als de wind hard vanuit het westen waait Ik ben niet thuis heet niemand welkom ik zit en kijk naar ruggen van mensen onderweg In een wolk van diesel stopt een…

Jij, vlijmscherp uitgelijnd op giftig azuur, koppig en verstard vormenspel, amalgaam van molm, versteende stof en zilver, schenk mij van je vruchten de bitterste, opdat ik herinneren zou hoe de strijd gestreden werd, paarden waren er, weet ik nog, besmeurd met bloed en slijk.…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Jouw kostbaar wezen dat nog zoveel te geven had, door de ziekte in de tijd vervlogen, blijf je in mijn herinnering, vervagend, als eens zo dierbaar persoon.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

stille tranen vallen op het roze marmer van je graf vervlogen beelden flitsen herinneringen je bent ... niet meer maar toch ..aanwezig gisteren eeuwen geleden en toch dichtbij morgen onzeker gisteren verleden waar lach en traan verweven zijn © marijket…

Van een afstand kijk je toe, volgt het pad van je herinnering. Laat alle bloemen bloeien, en kleur en klanken samenvloeien.…

Maar herinneringen blijven, dat mag, ze laten jou eventjes herleven, brengen een beetje zon op een regenachtige dag.…

Zittend onder een boom Denk ik na over vervlogen dagen De bladeren vallen en ik dagdroom De mooie herinneringen vervagen Een wirwar van wegen Waar achter elke boom een verhaal schuilt Als de takken bewegen Is het of de boom huilt Het zijn echter niet de tranen van het bos Maar de wirwar van mijn gedachten: Een chaos…

De regenboog met veel kleuren weerspiegeling de boventoon van heelal naar aarde krachtig stralingsvertoon met helende werking herinnering aan vervlogen gedachten van vele geesten die ons opdrachten seinen door Meesters gegeven om goed te leven in de schoot van de eeuwigheid naar de waarden van de geest OSIGAR LUTAM GRESTIT ALI…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Hij kwam en nam haar liefde Tot hij stilletjes weer verdween Zijn zalige geur was vervlogen Een donkere schaduw verscheen Zij wist dat hij eens zou gaan Een dikke traan over haar wang Ze kuste hem triest vaarwel Haar warme hart vreselijk bang Een gebroken ziel vol scheuren Haar gevoelens ambivalent…..…

dan een herinnering alleen…

Mijn liefde is vervlogen, heel zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne, geen mond meer die mij kust Geen lachje uit de verte, geen hand meer door m’n haar Niet meer samen zitten en kijken naar elkaar Er vallen geen woorden en er is geen ergernis Maar ik weet uit ervaring, hoe eenzaam eenzaam is.…

Liefde is vervlogen, zie het in je ogen. Geen aai meer door mijn haar, of een lief gebaar. Je mond, die me niet meer kust, alles is zachtjes uitgesust. Samen maar toch alleen, voel nu hoe eenzaam-eenzáám is…

en dan zie je hem zomaar vliegen het bosblauwtje, best wel zeldzaam fladderend onderbuikgevoel, de vlinder keert nimmer terug en je weet dat je dagen zijn vervlogen…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

vol van opgewonden verwachting waren zij op het vliegtuig gestapt waarvan plots de motoren stopten toen zij boven de wolken al waren de machine hortte en stootte wild de passagiers tot paniek gruwend met de dan dagende werkelijkheid dat er geen morgen meer zal zijn het laatste gebed werd gebeden onder een stortvloed van tranen als de…

Jouw menselijke ziel in versteende emoties innerlijk bezworen, samengekomen tijdloos in herinneringen beschreven in brieven als in boeken vergeten voor nazaten achter horizon en ochtendlente naast het sterfbed van verlangen in een oeverloos denken zonder heimwee of dromen vergezeld door witte rozen jouw laatste reis naar doodse stilte…

Gedurende de winter maak ik aandenkens van dit rijk leven waarin het vervlogen verleden met de daarbij horende traandruppels heel lang wordt bewaard en zo optimaal mogelijk opgeslagen Op een dag word ik verstild en versteend, zowaar gekomen en gegaan; waar zal jij zijn?…

Herinner een herinnering als toekomstdroom van perspectief en heb intens bezielend het meer dan heden eeuwig lief Zolang de zon weer volgt de nacht gelijk het duister op het licht begroet elkaar in gaan en komen omarm, bemin het evenwicht Jouw zijn in zijn was zo vervlogen zo dageraad omarmt de nacht dagend licht dat strijkt…