Alle inzendingen over vertrouwen OR waarheit OR liefde

de nacht die wacht maakt zacht jou vertrouwen en verder bouwen weergalmt een vogeltje in mij ik wil de tijd niet zien ga voor nu en nu en nu misschien wel levenslang zit weer in de liefde de liefde weer in mij…

Met al mijn liefde, geef ik me over aan jou En met een schuchtere stem zeg ik, ik vertrouw op jou…

jij niet kon vertrouwen dat eerlijkheid en liefde iets is waar je op kon bouwen je hebt mij pijn gedaan en de liefde die ik voor jou had is weggegaan.…

de intens diep warme gloed bracht me door het dal van wanen de zachte streling deed me goed haalde me terug uit mijn tranen ogen braken open in hun vorm klaarden de helderheid in zijn zicht brachten eerst een hevige storm werden door een lieve bries verlicht ik kan de dag nu weer aanschouwen geen paard dat me dat nog verbiedt nu kan…

jouw armen, de bomen van mijn sprookjesbos ons behoedend voor de ouderwordende tijd hier worden dromen tastbaar en bewaard in een geborgen eeuwigheid…

Niet gekwetst en niet bedrogen Zonder vechten, zonder pijn Soms zo moeilijk te geloven Dat liefde zacht en mooi kan zijn…

heb mij lief vertrouw mij toch ik weet het zijn woorden diep en ver verborgen huilt je kind ze wilden het vermoorden het gemis is jouw levensweg eeuwig zoekend naar dat verduisterd licht telkens weer die ongelijke strijd en telkens weer gezwicht…

Dat laatste is natuurlijk schijn en laat mij liefde voelen tot in het hart maar het lichtje moet ook weten dat het mij geenzins erg verwart.…

Kom ik jou tegen Zomaar onverwachts Kruisen onze wegen Nooit had ik gedacht Dat jij me zou raken Van me kon houden Gelukkig zou maken Soms voel ik angst Om mezelf te geven Bang kwijt te raken Verdriet te herleven Zacht wenkt je hart Kruip stil dichterbij En stapje voor stapje Worden jij en ik..wij En vinden wij elkaar In liefde…

Donkerbruine koeienogen op sterk water porseleinen in een poppekop luguber starend in het niets mooi in zijde geklede lijkjes Dan jouw grote ogen iets heel anders een deinende zee met zwarte golven geven een zware storm van erotiek op komst verdrinkend in jouw veranderende iris geef ik me machteloos gelukzalig over het weeë gezapige…

Geloof is niet zien en toch vertrouwen Hoop is vol verlangen de hoeksteen waarop je kunt bouwen Liefde is geven en betekent verdragen Geloof, hoop en liefde de drie-eenheid waardevol tot in lengte van dagen…

Gemis van een maatje Gemis van iemand die je kunt vertrouwen Gemis van iemand waar je al je verhalen kwijt kunt Gemis van iemand waar je al je problemen mee kunt bespreken Dat gemis is onbeschrijfbaar Dat gemis heet liefde Liefde zonder grenzen voor elkaar Liefde onbegrijpelijk maar onmisbaar…

Weer Leren Vertrouwen Na Onrecht En pijn Weer Leren Liefde Toe te laten Vrij Het leven Te kunnen Leven Ik moet het Weer Leren…

Liefde is vol zekerheid van verliezen ooit een keer komt die dag toch weer Vol van irritaties en verlangen naar een ander samenzijn Toch wil ik vol vertrouwen er voor gaan met jou liefdevol en vol van liefde de zekerheid tegemoet…

We mogen wezen wie we waren of nu al zijn. Leven is zoals wijn ook tijd die wordt geleefd soms met pijn en beleefd verlangen behangen. Vertel, wat heb jij te uiten , te delen. Ken ook jij een vorm van ontluistering, zag jij vroeger al parades zoals die optocht. Het geleek ook nu een r.k. processie van ooit. Het geleek weer een toneelspel…

Sommige lippen die mijn wangen raakten zijn nu sterren hier in menige nacht, puur die levenslange hele bijzondere gedachtepracht. Soms delen lood, boomschors of wolkenpacht emoties aan het woord zoals leven het bracht. Soms gelegen in kubisme dan weer in harmonie kleuren van regenbogen die ook jij en ik vaak zie. Sommige lippen en ogen…

Noch is het dit planten van een lindeboom om ooit ook bij hen het zonlicht te temperen, een manier deze hitte wel buiten te houden 't tij vertrouwen 't is niet enkel het zeggen. Deze tijd voelt compleet als andere haven, aangelegde geleden pijn, stil venijn ervaren.…

Het is die gedachte die zich heeft genesteld die eerlijkheid die zij zuiver wilde voorstaan, veel staat al ergens genoteerd en vastgesteld voortaan hoeven we zelf niet ver weg te gaan. We hoeven niet ver te zoeken wat bij ons hoort het verschijnt op een dag vanzelf in ons leven, aan het firmament borduurt ook tijd onverstoord net als bij jou…

liefde is iets moois, liefde laat je het mooie in het leven zien, liefde geeft je vleugels, liefde laat je zweven naar plaatsen waar je ooit alleen nog over kon dromen, liefde is een kunst, het hebben en kunnen behouden is een gevecht, je moet leren vertrouwen, je moet leren accepteren, je moet leren volhouden, je moet leren begrijpen…

Zonder je te kennen weet ik dat ik je vertrouw. In jou zie ik mezelf. Mijn liefde en mijn pijn. Zo ver weg en toch dichtbij. Ik wil graag bij je zijn. Het is liefde zonder passie, volledig op een lijn. Zou dit, zoals ze dat noemen zielsverwantschap zijn?…

Een poort in het leven Moment in de tijd Metamorfose ondergaan Tot overgaan bereidt Je verlaat ons in vertrouwen Op het pad zij aan zij Pure liefde waarop wij bouwen Oeverloos bij elk tij De stroom tussen ons Zal blijvend getuigen Bij de ophaalbrug in liefde Respectvol wuiven In licht & liefde…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Angst, zweet en tranen zullen het vertrouwen laten groeien. Hierdoor kan er nog een fantastische vriendschap opbloeien Ik hoop dat zij mij vertrouwen kan. De rest komt vanzelf dan…

Laat je tranen maar vloeien, ik heb je stevig vast, laat het vertrouwen groeien. Deze eenvoudige man, die je toch kan helpen, waarop je vertrouwen kan. Laat me alsjeblieft binnen, ik zal echt alles doen, om vertrouwen te winnen...…

er staat iets op mijn tafel het zijn woorden van geloof steeds bij eten aanschouw ik ze er is niets dat ik je beloof maar ik heb vertrouwen in de vriendschap die je toont die geeft kleur aan het leven schrijf het bij op mijn tafel dan kan ik je woorden geven…

Ik weet met deze situatie echt geen raad, Omdat ik bang ben dat mijn vertrouwen weer eens wordt geschaad!!…

Van hoe ver moest ik komen, hoe diep ben ik gegaan, hoe ben ik ondanks alles er steeds voor blijven gaan Wat is het nut van vechten, als weet dat je het niet redt, je alles hebt gegeven, en bergen hebt verzet Hoe kan een mens zo blind zijn, je niet zien zoals je bent, zo dichtbij laten komen, en je dan nog niet kent Wantrouwen en ongeloof…

Een dartelende schijnbeweging op de schoorvoetende gedachte dat alles wel eens anders zijn kon wanneer er wél was opgetreden. Er gaat niets boven lekkere alcohol waarbij de sfeer niet kan verdampen tijdloos gaat de maan weer schijnen want er zal altijd een toekomst zijn.…

elke kale tak vibreert in stil vertrouwen dat de lente komt…

Vertrouwen. De nachten dwalen in een donker paradijs, als dan het zwart zijn gloed verliest, is daar het onbestemde grijs, treurend aan de horizon. De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon.…