Alle inzendingen over vertrouwen in de toe

Een inbreker breekt soms In het vertrouwen het meest, Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne Tot het einde toe bewaard; Die zich pas opent voor wie Het geheim zich openbaart.…

Een inbreker breekt soms in het vertrouwen het meest. Dat niet gedeelde geheim van een persoonlijke feest. Die gesloten fles champagne tot het einde toe bewaard. Die zich pas opent voor wie het geheim zich openbaart. In bubbels geschonken Met liefde gedronken breekt er iets bij de inbreker en de overrompelde geest.…

Midden in het leven staan best wel met beide benen stevig op de grond maar toch nog vol van dromen af en toe best wel verrekte onzeker maar dan is er het vertrouwen op de fluister in de wind…

het is echter wel zo omdat jij achter mijn rug om zaken vertelt, die kant noch wal raken, dat jij probeert mij in een slecht daglicht te plaatsen,, dat mijn ja in jouw mond naar anderen toe een nee wordt, m.a.w. omdat ik je niet meer kan vertrouwen vind ik het beter niet verder te bouwen. maar....…

me een beetje sip In de wereld, in mijn eentje Geen echte band meer over Het bloed doet er niet meer toe Je denkt waar heeft ze het over Mijn familie ben ik kotsmoe…

De wolken dekken toe, verbergen wat schijnsel gaf en vreugde. Maar weet dat elders zon is en hoop en vertrouwen. Verlies de moed niet, het duister zal niet winnen.…

Als er een eind is gekomen aan al je dromen dan moet je je ogen openen en kijken wat de mensen de wereld aandoen en dan vraag jij je misschien ook af: "Waar ben ik (in Godsnaam) dat men dat mag?"…

Ze weten wat er in W.O. II aan de hand was Vandaar zeker het idee: aan het gas Jeminee; eerst jaren laten verslonzen En dan dit besluit van die politiekbonzen Of zijn duiven soms geen levende wezens Die door God zijn geschapen Waarom nu willens en wetens Die beesten dood gaan maken En dan dat bloemetje van de stadspartij Ik kan er echt…

Zie toch onder ogen geef op wat niet kan de droom is vervlogen wist je al zolang Toch de herinnering aan haar lach parfum, kussen, ogen die je hartslag het bloed gaf om te pompen deed je geloven er is er maar een waarin ik kinderen wil en zolang dat onbereikbaar is ga ik van bil tot bil!…

Al weet je niet of het zal helpen om iets te doen aan zoveel leed, vertrouw je dromen en durf kijken naar wat een nieuwe morgen heet. Het tere groen aan al die bomen, het spreekt van kracht en stoere moed, het laat je zien dat ook het kleine, het niet getelde er toe doet.…

vertrouwen betekent je kunnen verlaten op iets of iemand dingen vertrouwen spreekt voor zich gemakkelijk en vaak tot plots zij stuk zijn eigen lijf vertrouwen is ons heel natuurlijk terwijl het leven leert wel zijn is niet zeker mensen vertrouwen is zo natuurlijk niet als je het zelf niet hebt lastig weg te geven ook vertrouwen…

Met mijn hoofd leun ik tegen jouw stam vertrouwend op de wortels van jouw leven mijn zorgen vertrouw ik toe aan jouw takken die wel buigen maar niet breken in de wind de zon verwarmt jouw kruintje doet mijn wangen blozen geeft mijn huid een goudbruine tint zo kan ik bij jou verpozen en hoor jouw bladeren ritselen waar vogels nestelen…

Ik loop naar je toe want jouw lach en ogen verwarmen mijn hart. Ik pak je hand vast en leg in een stil vertrouwen mijn hand in de jouwe..…

Ook zíj vertrouwen, gelijk ik. Alles en ik: eender in beleven. Ik kan er goed mee leven! Er was nooit iets duidelijk... want er was iets.…

De eerste Konings-dag in onze Krediet-crisis-tijd maar het vertrouwen neemt toe: naar Koning (W.A. doet het goed) en Vaderland (E.U. valt niet goed) nu God nog (God is vooral goed) Hoera, hoera, hoera!…

heb vertrouwen in de regendruppels en in mij en toe zwom de prinses in het meer en waste haar aura in de armen van de man met de zeeblauwe ogen. wie is hij dat hij haar zo kon omarmen haar het vertrouwen geven daar in dat blauwe meer in het heiligdom van de sfinxen en blauwe libellen?…

spreken met je hart zwijgen met je mond je bent een geval apart sterk en heel gezond maar meestal averechts zijn jouw gedachten wel bizar, zeker niets slechts dat begreep ik echter snel dus schenk ik je het vertrouwen ontgoochel me alsjeblieft niet ik wil het niet berouwen zo besparen we veel verdriet ik hou van jou mijn zoon mijn…

De claims zijn desondanks niet te vertrouwen: het functioneert niet bij de meeste vrouwen en het verdoezelt wat er echt toe doet. De producent wordt duur verkocht, zo blijkt, zodat die wél een hoogtepunt bereikt.…

Ik dacht dat ik je vertrouwen kon. Sinds 2 jaar heb ik je niet meer gezien, het enige wat van onze vriendschap over is, is jouw msn. Al denk ik niet dat dat het er nog toe doet, jij bent er nooit, het is alsof je me niet kent. Vroeger was het leuker, altijd met z'n tweeën. Ik kon op je rekenen, en jij ook op mij.…

Een poema op de heide in ons landje Blijf weg! roept de politie, maar... kom óp! Zulk nieuws is spannend, tropisch, rauw en top! 't Is nobo's in the bush en op het randje Ik zal zeker ook in Ede rond gaan hangen (als bekend wordt dat de poema is gevangen)…

bladzijden waaieren al in de wind vermengd met zand door voorbijgaand kind ligt het boek daar op zijn rug de snelheid der regels is vliegensvlug vergeten woorden door zon verlicht slaat plots 'n rukwind het boek hard dicht…

toe maar leef je uit of liever in- tensiever ga je gang maar zacht laat de rest niet achter toon je macht en overheers je domme kracht grijp je kansen en neem je deel de ander betekent zoveel…

net nog voor het slapen gaan vlak voor een sluimerend bestaan stuur ik u, het is donker, uit het zicht nog even heel snel een gedicht er rijmt niets op twaalf ik lig hier op zaal F ik kijk om mij heen, zo moe maar mijn ogen doen er niet meer toe ik weet niet of ze luistert mijn mond fluistert zuster, goedenacht een licht gaat uit en wacht…

Ik moest er naar toe! Niet dat ik niet wilde Of mij eraan vertilde Dat doet er niet toe. Wacht niet te lang Op de juiste toe - gang.…

verlaat de drempel het sleutelgat oogt leger nu je hart opent…

Hoe teer uw sneeuwklokje beweegt bij het trager zuchten van de wind zwak zonlicht haar kracht hervindt waar het lentezicht erachter leeft plots dagen krokkussende kleuren narcissen ontpoppen wit en geel bij de bosjes treurt geen gekrakeel zoiets zal hier vast niet gebeuren tussen bloemen heerst altijd blijheid staat in natuurwetten beschreven…

neem mij mee naar ver van hier neem mij mee terug naar daar waar ik de tred herken vogels weer hoor fluisteren bloemen zachtjes dansen in het schijnsel van de maan wolken tikkertje spelen huizen weer kleur krijgen zand mijn voeten liefdevol omhelst daar waar ik gekust word door de wind toe neem mij mee en hou me vast een leven…

Gehangen heb ik, boven de kloof, en toch, vertrouwen was de brug die ik zelf niet kon slaan. Gisteren brak even open en vertrouwen straalde een ster een levenlang naar mij toe – in het lichaam hartslag ongedwongen kloppend, het koude hoofd legde zich te rusten op jouw melkweg en zei eindelijk ja.…

Ik heb mijn vertrouwen aan jou geschonken Heb ik toen misschien gefaald? Of heb ik de woorden van mijn ziel Naar iets onbereikbaars toe vertaald? Was ik de waarheid voorbij gelopen Toen ik jou in mijn wereld liet begaan? Verlangde ik dan zó intens Naar dat wat voor mij niet kon bestaan?…

ik ga stemmen ben zo moe aan wie vertrouw ik mijn stemmetje toe welke heren doen wat ik verwacht ach het is toch zo’n gedoe wie doet toch wat ik voor ons allen als het beste had gedacht allen in Europa beloven mij te verwennen maar leer mij die slimmeriken kennen ze schuiven het meeste echt wel naar zichzelf toe weet je hoe ik…