Alle inzendingen over verwachtingen voor h

Jouw verlangen naar liefde is net zo kwetsbaar als het mijne We ontmoeten elkaar in het virtuele vlak en koesteren ons aan woorden die gevoelens oproepen in een moment van verbondenheid om vervolgens weer te verdwijnen in een wereld van eigen gedachten…

een " D I C H T E R " voel ik mij'…

Het resultaat van al uw gerijmelijver: "hoe vaker gestemd, hoe lager uw cijfer".…

wanneer woorden tijdloos lijken zich warm weken op witte rotsgrond lente als oogst wordt binnengehaald met helderblauw en hoog plafond dichtbij en in de vertevloed van de ochtendmeeuw die zilver, haast als licht, uit mijn ziel tevoorschijn komt begraaf me dan en alleen dan in het geluid van de zee hoorbaar tot in vele andere levens…

het ene na het andere rouwproces gilt in wat eens mijn thuis was alles wacht op een teken van leven ook jij het lawaai neemt toe en toch lijk je op de stilte ik knik dezelfde avond nog en ontvlucht iedere kamer waarin het zicht op mezelf ondraaglijk is…

steeds meer vult de schaduw van het huis zich met verhalen la vie sans rose signeert de sombere vragen die nog roerlozer dan ooit voordien de zon schuwen ik laat mezelf los vastgebonden aan het bord - te koop - en zink onberedeneerbaar in de transparantie laat niets achter dan een liefde en een kat die zich vasthaakt…

In de medische mallemolen waar geen mens in zitten wil, daarin zit jij nu en weet je: die mallemolen staat niet stil. Je zult mee moeten draaien als is 't tegen je zin, je zult 't moeten doorlopen en hopen dat je uiteindelijk wint. Want zitten in die mallemolen is echt helemaal niet fijn: want het enige wat we allen willen is toch om…

Goed nieuws voor onze meisjes op de schaatsen: De Duitse vrouw die doorgaans alles wint Verwacht het komend schaatsseizoen een kind En dus lonken oranje ereplaatsen. Maar nog meer Duitse dames zijn te sterk. Dus Duitse mannen: doe meer liefdewerk!…

dochter voor het leven Verwacht meisje zonder vader meidje vader bedacht vrouw geworden vrouwtje vader gezocht Toch nog verwacht?…

Van der bergen steile wanden Storten, met luidruchtig klateren, Met een onverduldig branden, Met onwederhoudbre val, Alle Wateren Zich in ’t dal; Daarop scheiden Zich de vloeden Om de landen door te spoeden; Daarop spreiden Zich de stromen Langs verscheiden Bed en zomen; Daarop breken Honderd beken, Met een daverend geluid, Haastig uit…

ik verlang zo naar de schuchtere geboorte van een nieuwe lente ja, het is nog vroeg en slechts in mijn gedachten ik weet het maar als het weer zo zal zijn dat mijn neusvleugels weer trillen van van zuivere grasgroene aroma waar de sfeer van gouden verwachtingen de huidige grijze dagen grijze mensen mistig voelen mij dit alles…

waar zilvergrijs in wit weerkaatst als schaduwverlangen verborgen blijft wacht een vrijheid dit ijzig gordijn in haar breekbaarheid de zonneschijn…

verwachting!…

Soms gaan de zaken niet zoals je wilt, gebeuren dingen die je niet verwacht. Vaak is het zo dat je hoopte, nee eigenlijk had gedacht, dat vriendschap vice-versa werkt! Dat dat niet zo is, is te laat als je 't bemerkt! Menig vriendschap is hieraan ten onder gegaan.…

Het duiveltje Is alweer in slaap gesukkeld Vol verwachtingen Voor de komende nacht. De onuitgekomen beloften zwijgen.…

mijn raam verschuilt zich achter zachte groene tinten van bossen en bomen ik voel al wat gaat komen van najaarskleuren droom ik van nevelgeuren die allengs verkondigen dat de zomer verouderd raakt ik pluk de laatste vruchten eer de natuur het zichtbaar groeien staakt zo drijven mijn gedachten naar het veld van verwachten…

warm geel tijdloos stralend voel ik even samengaan strelend wit omarm je als vanouds mij zoals ik jou weer voorbij zo vlug verlaten eenzaam dolend langs de hemelboog koel en kleurloos schijn jij nu op grote afstand deelt de schaduw van mijn leven die avond en die ene nacht zo intens toch weer verlaten zo had ik het niet verwacht…

verwacht niets van de poëzie materieel gezien is 't van weinig waarde toch kan het hartverwarmend zijn... 'een vleug hemels geluk op aarde'…

de roos knakt op twee balken doornen etsen de geest de mens hoopt op herleving mijn hart het meest…

kleuren vloeien naar positie in dof lila lichaam uitgebloeid in juweel doodskreet aangesmeed aan hemel ogen van bliksem in het oneindige dorst in beproefde ogenblikken er is geen uitweg uren vallen dood neer staan nimmer meer op…

Ik zat op je te wachten met het eten toen jij werd getroffen door een bom. De koude etensresten in de verweerde kom beschrijven mij wat van jouw lichaam rest. Rouwen is het omgekeerde want ik leek dood, niet jij, totdat in mij weer honger is ontstaan, verlangen werd geboren. Blootshoofds heb ik het nieuwe levenslicht zien gloren.…

je zit met je hoofd al klem tussen schaamteloze lippen maar de tijd is nog niet rijp om uit het vrouwelijke te wippen…

Het nieuwe leven in je schoot is ver weg in de nevelen van de tijd weer geboren worden. Is je schaduw werpen in de toekomst, langgerekt, zoals bij lage zonnestand. Maar ook een schicht, van zulke intensiteit dat via ons de eeuwen worden samengebrand tot de meest voelbare essentie.…

Wat kan mijn verwachting nog zijn? Wat kan ik nog verwachten, na al wat ik U misdeed. Kom ik nog met mijn klachten, tot U die alles reeds weet. Was niet ik één van die allen, die U de rug toekeerde, Heer? Die door eigen zonden vergallen, de wijze werking van Uw leer. Verwachten kan ik niet Uw gena.…

Zo ver van mijn alles, Gans teder verlangen Naar woorden der liefde, Verheugt mij dit uur. Ik zit aan mijn venster, En tuur op de landweg, Mijn ogen zo moede Dat alles mij schemert. Nu zie ik een briefpost In ieder verschijnsel; Mijn hart klopt reeds sneller, Het ijlt hem al tegen, En - ach het is mis. Ik tel de minuten:…

verwachtingen kun je ze realiseren weet je wie je bent of is het kennis vergaard van de ander ben je bang om te kijken naar je eigen hartsverlangen zijn het dromen van je eigen utopie zijn het wensen van nabije realiteit verwachtingen staan voor hoop en desillusie komen na geleden verdriet en kapot geluk geef elke verwachting…

Mijn moeder heeft een eitje ingevroren En dus is nu het wachten op een man Die in een wip een kindje maken kan, Want anders gaat een leventje verloren. Nee, vindt zij nooit een nieuwe echtgenoot Dan heb ik daaraan echt een broertje dood.…

Verwacht van een ander niet, wat jezelf nooit doen zou, want al staat vragen vrij, het is altijd hem of mij.…

verwachtingen één en al ellende ze imploderen blazen zich op het heden rest vandaag op kop…

heel zachtjes kus ik mijn gedachten schilder ik jou in alle kleuren tegelijk lopen wij samen over zeeën bedwingen wij bergen zo hoog als eerder nooit gezien vrijen we tot aan het ochtendgloren vliegen wij vogels naar de zon…