1059 resultaten.
Maar nu.
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.027 Maar nu, vandaag
heb ik mezelf opgericht
Ik lach om het duister
en ik lach naar het licht
want wat er ook speelde
en wat er ook was
het is niet belangrijk
het is niet van waarde,
er is maar één ding
dat telt:
jouw naam
heb ik elke dag,
elk uur,
iedere minuut en seconde,
heel zachtjes,
voor mezelf gespeld…
Plaza della Pietà
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 332 ik tracht met mijn scherven,
op de Plaza della Pietà,
sprakeloos,
weer heelheid te verwerven
wanneer ik oog in oog sta
met de fontein
waarvan de stralen
huilend de leegte erven,
van de val verhalen
en druppels uiteenspatten
op reeds uitgesleten groeven
van de marmeren Moeder,
zodat ze verpletterend
een verlies vertalen
ik zoek…
indringen(d)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 481 jij drong binnen in mijn huid
ademde mij slechts door jouw mond
en bewoonde elke porie
tot ik je uit zou zweten
in nevels van vergeten
maar indringend als jouw zijn was in mij
wasemde ik enkel tranen
waarin ik jou niet vergeten kon
en ik liet jou binnendringen
in mijn adem
ik nam met elke levensteug
ook een deel van jou in me op
jij…
Arendsoog
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 816 jouw oog was ik
met warme weemoed nog
uit mijn zomerende blik
bezie gisteren kloek vandaag en draag
verleden vragen naar morgen
van argwaan ontdaan
klaart de zee van zorgen
zie er vaste bodem dagen en wiek
erheen met kalmere slagen
kan op geluchte vleugels gaan
naar waar ik mijn stilte vind
mijn hart en tong ontsprongen
aan brekende…
Genade.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.254 Het pad naar genade
is een lange weg,
Het is een moeilijk
begaanbaar pad,
slechts te belopen
als je geduld hebt,
een echte Vriend,
en tijd zat.…
Vocht niet vergeefs
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 291 tranen verdring ik niet meer
als verloren takken prikken
ik laat nu vrijelijk komen
louter mijn geharde aard
verzacht de geblakerde bomen
tot groen herlevende gaarden
waar duister zonder dreigen
vocht en verkoeling brengt
vallende druppels ruisen
blaren en dorre korsten mos
drenken de verdroogde gronden
van mijn lege sprokkelbos
op…
Een pril begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen
wilde ik kijken
wilde ik proeven
van toch de lente
toch het ontwaken van de natuur
oogluikend, steels
wierp ik een blik
in mijn voortuintje
de clematis staat in knop
bijna barstensvol
kale takken
geen enkel blad
toch tel ik vijftig knoppen
mijn vingers reiken
strelen en een glimlach is er…
Uitzien naar een horizon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 391 ik blaas grijs voor me uit
en schep een vaag bestaan
als door een beslagen ruit
zie ik enkel mist
en voel vandaag niets
ik lijk niet opgestaan
het is een pas op de plaats
op een stoel
kan zelfs onder een deken
of pratend met loze woorden
die daardoor toch veel zeggen
ofschoon ik zelf niet weet
wat ik bedoel
het is tasten
in de vergankelijkheid…
De Engel en de aardling: oftewel de vernietiging van een Homo sapiens. (3)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van
de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag.
De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem
en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem,
haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak.
Ze was bereid hem…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
boven smart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 waar licht voorzichtig
eerste stappen zet
loopt tijd door ijle sluiers
in nevelwerelden vol zon straalt weten
als de stem van nu
een gezang dat zware tonen blaast
vol levensmelodiën
op mijn knieën lig ik kleiner
als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart
van nu
heeft zich ervan gekweten
water glanst haar stille charme
tot een lang…
her intreden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 370 steeds opnieuw beleef ik de wereld
raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse
afgeronde buigingen
dan weer spoelt mijn waterweg langs
gladde keien, uitgesleten groen en rond
de stamvoet van mijn moederboom
de stenen zijn geteld, hun aantal ketst
op ruwe bodems
oeverloos verlaat mijn weten
en ik draag de vogels naar hun hogere…
de duikvlucht van een duif
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 in de stilte voor de storm
verschool zich een oneindigheid...
nu berkengeel en waterwit
elkaar vermengen met het hemelsblauw
waar vorst in zit
beef ik, door de kou
van duizend oude dingen
maar daarboven in mijn kruin
struint zoetelief als vogel en
een kogel -door de kerk
het zwerk betrekt, maar ik niet meer
ik laat de regen dalen…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…
(kanker 4) leunen op de wind
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 we trokken langs
met gevaar voor lijf en goed
bewaarden we de moed der
wanhoop in mijn tas
want dichterbij liep niet gelijk
met elke vastgezette pas een
werelddeel te veel
en het ging hard, als we ons draaiden
dus we keerden alles om
zo leunden we
zo steunden we
op dichtgeblazen woorden,
op een schaduw zonder zon…
Brieven voor jou
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 105 Ik schrijf maar een beetje
over kalfjes en koetjes in de wei
de boer die zijn vrouw berijdt
Zie het allemaal voor me
het complete festijn
een prentenboek ga ik er van maken
al slaat het niet aan op de universiteit
Moet het dan gaan over de evolutie
het breken van een ei
liever zie ik de mensen
zich vergapen aan een schilderij
Ik heb…
Onderweg.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 177 Op de fiets, rubriceren,
data uit de oude doos.
Valt er nog iets uit te leren,
blijf ik dan voor altijd broos ?
Bij valavond vliegjes happen,
de zon gaat baden in de vaart
De avond is moe en wil ontsnappen
Maar ‘k grijp hem even bij zijn staart.
Trappen langs de grazige weiden
Tot er niets meer is dat stremt
Zie hem daar die bocht…
De slag bij nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 57 int donker, met bewegende ogen
is er sprake van een ridderlijke strijd
ieder vecht nobel en vaardig
ieder wordt in zijn Zijn meegezogen
het is een strijd in warrige tijden
ieders doel is het horen waardig
ik heb geen voorkeur te bepalen
het is als leiden en lijden en volgen
soms doet het denken aan malen
het is wachten op een gericht
dat…
ontluiken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 114 ik draag haar door de nacht heen
wijl overdag vlagen van mist heersen van binnen
daadwerkelijk heb ik onze adem niet meer gemeen
dat roert mijn denken, vraagt om mij te bezinnen
allengs gaat alles nog verder op slot
en kan ik slechts kijken in een enkele richting
het blijkt ook nog eens een doodlopende straat
waar niemand voor mij een deur…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
DE MOEDER EN HAAR KIND
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 215 , ouders niet
Wat kan ik bieden
Als troost als verwerking?…
Als jij mijn geest zou zijn
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 781 als jij mijn geest zou zijn
zou je verdrinken
in het onbegrip van anderen
zou de verwarring
die zuiverheid zaait
je overwoekeren en achterlaten
als een verlept en verdroogd icoon
geslachtofferd door het onkruid
dat zich mens noemt
als jij
mijn geest zou zijn
zou de zuiverheid verwarring zaaien
in jou…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Trauma(verwerking)
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 197 Niet altijd is een dipje te vermijden.
Word ik weer eens door weemoed overmand
Dan luister ik naar mijn gezond verstand
“Door huiswaarts via Groningen te rijden.”
Om thuis vol overtuiging te verklaren
Dat Groningen een voorstad is van Haren.…
bloemen op het kerkhof
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 381 de wind lag stil in lauwe lucht
terwijl ik kuierde naar jouw
gesloten graf
ik rook de geur van rozen nog
die ik had neergelegd
in 't dunne twijgenhout
een bloeipartij
waarvan ik dacht
de vlinders vliegen lang genoeg
wie zou me storen daar
waar de verwarmde bloem
zo roerloos lag op jouw gezicht
de schemering bedroog
de avond viel…
Marmer
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 576 Wat voelt als kale zachtheid
blijkt een brok verdriet, intens
verdiept als meteoor gehard.
Binnen bonkt een grijze herinnering
als holle echo doorheen
een blakende stilte.
Rusteloos stroomt het
als vergeten
door gletsjers van verleden
sterft
een duizend doden
op het schrift van het gemiste lot.…
Twijfels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.102 Als ik eens zeker wist
wat jij nu dacht
zou ik dan zeker zijn
van wat jij bij mij
in beweging bracht
Is het schijn
of is het echt
wat doet mij
aan jou denken
dit gevoel, ik vecht
Met mijn ogen of dicht
het maakt geen verschil
ik zie je niet
maar voel het wel
de vraag is of ik het wil
Je maakt me bang
soms, een beetje maar.
wat…
Twijfels
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.955 Als ik eens zeker wist
wat jij nu dacht
zou ik dan zeker zijn
van wat jij bij mij
in beweging bracht
Is het schijn
of is het echt
wat doet mij
aan jou denken
dit gevoel, ik vecht
Met mijn ogen of dicht
het maakt geen verschil
ik zie je niet
maar voel het wel
de vraag is of ik het wil
Je maakt me bang
soms, een beetje maar.
wat…