3166 resultaten.
Ze bloeide als bloem
poëzie
2.0 met 11 stemmen 782 Is ‘t vurig oog als in de nacht
Voor eeuwig uitgeblonken,
Toch ligt ze diep in mijn gedacht,
Als in een graf verzonken.
1882…
't Verdwenen gevoel
hartenkreet
1.0 met 11 stemmen 2.272 Zinnen zonder waarde
Het verloren gegaan
Verzonken gevoel
Waarom heb ik niet geluisterd?
Mensen die jou kennen
Vertelden mij exact waarom
Weinig woorden. Duid'lijk
Laat haar gaan. Zeker los
Onbetrouwbaar. Echter
Met pijn in mijn hart…
Het verzonken eiland
poëzie
5.0 met 2 stemmen 2.908 Het lag voorheen - een paradijs -
afzijds en ver van 't vasteland,
verloren onder hemelen hoog,
besloten tussen 't witte strand,
Een bloeiend eiland, dat het hart
zich koos tot énige toeverlaat,
een tuin waar veilig en vertrouwd
het kleine leven gaat.
En het verhaal zegt, dat eenmaal
een ziel die zwierf van kust naar kust,
een mens ten…
verpleeghuis 9 (pg)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 735 verzonken in zichzelf
buiten bloeien krokussen
wat is het leven…
AVONDLICHT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Verzonken daken
worden door zon en bomen
glansrijk omgeven.…
concentratie (1)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 53 met aandacht gericht
in gedachten verzonken
vol concentratie…
natuurlijk
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 862 natuurlijk was hij elke avond zat
in drank verzonk het opgelegde leven
de linkervuist was steevast hooggeheven
hij schoor zich niet, verweekte niet in bad
natuurlijk ging hij wonen in die stad
waar strijd met kapitalen werd geschreven
er werd in open wonden zout gewreven
hij was te slim voor galg, te snel voor rad
natuurlijk kwam hij op…
Haiku
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 150 Wilgen in de mist
verzonken in hun zwijgen
roerloos vers gekapt…
zielig
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.360 Hij was doofstom en dronken
en had niet in de gaten
dat hij, in roes verzonken,
met dubbele vinger praatte…
Wanneer de draaiorgels slapen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Ze hoefden deze nacht niemand te wekken
uit de terecht verzonken slaap.
Maar morgen zouden ze de stad versieren
met akkoorden luchtig levendig en raak.…
bezinning
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.544 hoe geduldig
het wachten
kaal
zo verzonken
hoe langzaam
de dagen
lengen
in kruin en
tak…
GEKOESTERD
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 50 De waterschildpad
mint én schuwt de felle zon,
drijft half verzonken.…
RUIME GEEST
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 149 Voldaan bloost de zon, moe van haar gewicht,
geeft de stad zoele streling, die rust vermeldt,
terwijl alles met schemerpaars versmelt.
Daarin soezen verzonken werk en plicht.…
XXXIV
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.489 De duisternis - en wij, een heimelijk paar,
twee gasten van de nacht, blind, zwijmeldronken,
en stad en land al haast in slaap verzonken,
en ginds, boven ons zwartverwaaide haar,
jagende wolken in hun stormig jaar.
Je tred was luchtig toen de maan niet scheen,
je sloeg je arm zo innig om mij heen,
het maakte blij.…
Ademende stad
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.154 "
krijst de taaie toerist terwijl de stad zich herhaalt.
Hij raast naar de baas, die zijn kuren kent,
een lage wind snelt door de lijn,
“He, chef, ik heb mezelf verwend.”…
Neon
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 439 De gezichtlozen, dichtgeplakte ramen, de
anonieme koplampen zonder ziel
vormen de bedreiging en beschutting van mijn stad.
Passief te worden meegevoerd
tussen huizen die nooit zullen buigen
Flats die slechts het licht weerkaatsen van
een flits aan de overkant.…
New York City
gedicht
3.0 met 17 stemmen 9.408 Er brak plots brand uit
in het Museum van Moderne Kunst.
Ben Shahn, Robert Moterwell en Man Ray
dienden haastig van de muur gehaakt
en weggebracht. Ik keek toe,
de handen rustig in de zakken.
Heimelijk legde ik de eerste steen
van het UNO-gebouw (1949).
Buiten, in de zon van 5th Avenue
liep een meisje uit Californie,
ik telde haar zomersproeten…
Zondag stad
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 626 De rust op zondag in de stad
Is een weldaad voor het oog
Zo kuierend door mijn stad
Kijk ik naar mooie panden
Statig hoog de herenhuizen
Ontdek de lijnen en de bogen
De zware deuren en hun oude taal
Aan de singels en de grachten
Hun tuinen en de lanen breed
De hofjes die de stad herbergt
Waar ik mij in een sprookje waan
Een wereld…
voor stad
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 502 door stads- en lenteleven drentelen
met een zon die piepend op de schouders hijgt.…
Amsterdam
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 Springen
Vloeien
Woorden
Begaan
Verzwijgen
Moorden
Ontstaan
Vergaan
Studenten
Zingen
Dreigen
Ambivalenten…
cover met belofte
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 647 de stad
legt op het plein
haar arm in een gebaar
van verpozen
de banken hangen leeg
er blaast een regenwind
door de kastanjes
de boekhandel wenkt mij
aan de overkant
met versierde ramen
het aanbod nieuw
kleurrijk de uitdaging
vele letters ogen groot
ik koop een boekrug
om te stelen
een cover met belofte
mij op mijn bestemming
nu ik…
Als ik op de Rozengracht
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 220 De bruggen en de rondvaart
ook daar dan nog eens bij
de Dam met al zijn duiven
dit is de stad voor mij.…
In deze stad
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 367 'k Zoek
in deze stad
je gezicht
tussen stenen
zwervend
over pleinen
achteroverleunend
op een bank
kijkend naar
niets zeggend
of haast
zwijgend
'k zoek
je gezicht
in deze stad…
Mijn stad
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 466 Mijn stad, mijn stad,
's nachts; dan ben je eindelijk,
alleen van mij.…
de Stad
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 115 De slaperige stad lijkt nu zo klein
zo triest en zo verlaten,
de nacht hangt als een klef gordijn
boven het asfalt van de straten.…
Haagsch Gevoel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 217 Van onze stad als zijnde één
multi culti bruisend gekrioel
waarin alle mensen gelijk zijn
dat is mijn Haagsche gevoel…
de dag
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 voor even schreeuwt een man
zijn koopwaar prijzend aan
is dan weer stil en kijkt verlangend uit
naar mensen die niet kopen
de gouden klok van boven in de mooie toren
zet niet de vaart erin maar kijkt
als oude wijze man de drukte aan
en weet dat hij de dag beheerst
de dag gaat voort in eigen tempo
tot de rust in de avonduren valt
de stad…
leiden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 Wel je kent ze wel
mensen die jou het liefst
zien vallen
Kunnen ze lekker lallen
lekker je leven verknallen
Als ze maar kunnen klagen
zeiken roddelen en
steken in je rug
je kent ze wel
van die types vol met
haat
die vragen hoe het met je gaat
en keihard lachen in je gelaat
Deze wereld zit vol met slangen
ze zitten in een diepe kuil verscholen…
anders
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 100 Als een ander tijdperk
is aangebroken
Herezen uit de scherven
van het verleden
Een muur die je moet stutten
hetzelfde maar toch anders
anders val je
in het middelpunt
van een labyrint
waar je ooit jezelf
tegen kwam…
Stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 141 De stad ligt in een kuil
maar jij laat het niet los
de wolken, regendruppels
de hemel, alle sterren
maar jij laat het niet los
armoede, verdriet en pijn
het laat je niet gaan
de stad schuilt in een droom
je kan niet meer ontsnappen
de bomen, de lucht
alles ademt jouw stilte
je bent een vreemde
op de vlucht
er droomt een schaduw…