Alle inzendingen over vijver OR waterkom OR luchtgewelf

De vijver ligt er nu verlaten bij, na een lange dag van vallen en weer opstaan. Een gekraste ziel zie ik in de laatste zonnebanen, het was slechts één dag dat hij onze zorgen dragen kon. Een zware last, maar alles voor een kinderlach. De vijver zal zich nu ter ruste leggen en morgen tranen huilen om vergane winterpret.…

de vijver bevriest niet. is de eend blij dan? neen: de eend is in de vijver.…

De steen valt in de vijver, en verdwijnt in de diepte. De rimpels, dat zijn wij. De rimpels beginnen na te denken. Over wat menselijk is. Over wat mensen angstig maakt. Wat hartelijk. Wat blij. Narcisten kijken in het rimpelloze water. Zij zien alleen zichzelf. Harteloos als steen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Het kind en de vijver. Avondgeschater rimpelt de nevel. Water, glimmend, het water knippert. Het spelende kind, zo zoekend reiken zijn handen. En de oude vijver lacht, mistig lachen.…

in de vijver van de paleistuin krooneenden…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Slechts omhuld door het warme licht vanuit de hoge ramen voor een ieder in zicht staat zij daar starend naar de vijver door seizoenen heen staat zij maar bewegenloos gebeiteld uit steen emotieloos starend naar de vijver…

de dag triest open een zwaan richt zich op en slaat de vijver wakker de wilg kijkt in de al dan niet gestegen spiegel van het water en lijkt steeds dieper te treuren haar lange haren laten de vijver niet onberoerd…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Ik heb een tuintje met een vijver. Die verzorg ik met veel ijver. Op een dag was ik vroeg opgestaan En zag een reiger bij mijn vijver staan, Die, voordat ik het merkte, Een grote goudvis naar binnen werkte. Ik schrok maar dacht terstond: “Morgenstond heeft goud in de mond”.…

weg was ie weer de zon scheen de wind streelde de vijver met rimpelingen ja, jouw ogen zijn het voor mij...…

als ik heel voorzichtig met bijna ingetogen tederheid mijn hand leg in de jouwe, als ik heel zachtjes naast jou ga liggen bijna zonder mijzelf te verplaatsen, als ik overspoeld word door dat wat lang geleden bewust werd afgesloten door mij, dan voel ik me samen…

Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Probeer me, vertrouw me mol me, herbouw me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Proef me, ruik me. Voel me, gebruik me. Hier is mijn lichaam, neem het maar mee. Open me, ontleed me. Laat me, vergeet me.…

Wat drijven ze daar te niksen op de stille vijver. Decemberzon.…

je schrijft een paar dingen dan ga je wachten een waterkoet zit op een nest in de vijver zit je op woorden komt er niets uit ja daar zijn een paar piepende kuikens ze zeggen nog bijna niets maar ze volgen de moeder in de vijver terwijl de zon valt in het gebladerte van het woordenboek…

De vijver lijkt leeg te zijn op wat fietsen na.…

rimpel in vijver vibreert en raakt voorzichtig mijn verwondering…

Vijver in golflinks op zijn bodem balletjes hangend aan wolken…

parende padden op steen in vijver op het pad sta ik…

Om de vijver heen een rondje met het hondje zielsgelukkig blij…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

Als eerste kan hij worden gelegd je kunt hem in de vijver gooien en je kunt ze geven voor brood. Het kan niet worden ontkend de wijzen hebben hem gevonden.…

Ganzen gakkend rond het wak lokken menig broodkorst aan welke drijvend op zwart water zeer snel in open snavels gaan De oever van de vijver door moddersneeuw omgeven geeft tussen grauwe glibberglans een spoor van groene sprietjes aan.…

In winterkou spiegelt de vijver niet als in de zomer met alle mooie dromen tijdens mijn ouderdom en mijn verdriet is er een gladde ijslaag op gekomen en onder dat ijs, in de vijver heel diep ligt de as van de man waar ik mee sliep veel eenvoudiger dan het leven spiegelen kan denk ik terug aan momenten met mijn man in winterkou ligt zijn…