Alle inzendingen over vingertjes

ik zag de kleine vingertjes in jouw grote hand voelde het stralen van verbondenheid in een warme familie uit genetische band jouw meegaandheid was een heerlijk nest waar ruimte voor ontwikkeling was vertrouwen op zijn best als afhankelijkheid met liefde werd toegedekt jullie zijn steeds op een bijzondere wijze een gebleven soms…

brabbelkletsen lachen schateren krabbelen schuifelen kruipen omgekeerde boekjes lezen blokken die nooit passen gekletter van speelgoed alles buiten de box twee armpjes uitgestrekt tien vingertjes gespreid verwachting en herkenning liefde warmte vrolijkheid stralende oogjes soms vol tranen de zonneschijn van een kind dit zonnetje…

tekenen uit schaduwen een sprekend gezicht ogen gefascineerd door het vingerspel in klein bewegen schrijft motoriek het eerste coördinatie lied een mantra vol tevredenheid in het tijdloze moment van leren en weer proberen dan breekt de lach alle concentratie in het zorgenvrij gebied er is geen plaats voor consternatie als vingertjes…

mijn eerste pop behoed in de kelder tot in de hoekkast leeft nu naast een koek In een kinderhand taal spreekt zonder hapering in tijd en relatie die in rolstoel een leuk ritje maakt schillen en appelsien verdeelt in partjes sap dat langs vingertjes kittelig aan mijn kin als geboren gave zorg delen ze pakt haar zindelijkheid op…

ervaren dus niet weet pas op - liefde is soms ongenadig verschroeiend heet het is zo’n eeuwenoude ronde Etna potkachel met mica ruitje en met barstjes erin liefde is het je door haar behaaglijk laten verwarmen Komend uit een bittere ouderwetse winterkou wil je haar iets te gretig omarmen en voor je het weet heb je weer eens je vingertjes…

blauwe pretoogjes betasten alles, iedereen jij boetseert de dingen één voor één dekseltje open dekseltje weer dicht drukken op het knopje geeft licht voelende vingertjes op verkenning beheren en beheersen door gewenning al weet je niet waarom en nog minder hoe je logica is nog krom maar dat doet er niet toe zelfs je wartaal…

nu het kindje slaapt, zijn handjes rond het lakentje gevouwen slechts de vingertjes wat zichtbaar door beweging waar de mouwen van zijn jasje als twee kokertjes omringen lieve dingen in mijn hart, mijn uitzicht overstemt de smart van toen voor even in dit leven is geen plaats meer voor een grote beer die grommend grauwt de weg voelt…

"Ja, die zijn hetzelfde", zeg ik; terwijl zijn vierjarige vingertjes het stukje netjes vouwen. "Heb je er nog een voor mij? Er zit lijm op de tafel deze is voor mijn neus". Hij ziet dat ik de waarheid spreek. "Zeker getekend met de computer en toen uitgedraaid"!!! beslist hij.…

Jouw vader is mijn zoon je bent een kindje, oh zo schoon de eerste dag was ik bij jou en wist niet wat ik zeggen zou onhandig stak ik mijn hand uit raakte aan je vingertjes zo klein de tranen stonden in mijn ogen ik voelde toen mijn ouderdom zag in jou het verderleven ik mocht je ook een kusje geven voelde toen een hechte band wist de…

die dagen dagverblijf ze haalde aandacht weg van al die blank gekleurde witte jassen we spraken over gebouwen en gedichten het dagelijkse uitzicht over Rotterdam over de verborgen bacterie achter de driedraads icd, het dagenlange wachten we keken samen tennis voor ze weer vertrok “bittere pillen slikken moeilijk weg” vibrerende vingertjes…

frunnikend haar vingertjes bevoelen dagelijks het fabelland. open ter blik wipt het neusje vrij en voluit, de lippen uiten het haar omringende en niets drukt haar pret. de adem warmt zich aan betterfood koeken, het haarfluweel wrijft op het silan-hemd elsève-crème open. mevrouwen zien beaat hun dochter schrijden in prinsessentred.…

Ik telde je vingertjes, gelukkig tien!! Je smakte en had behoefte aan mijn voeding. Dát kon ik je geven, aan mijn borst.......... Helaas heb je mij verlaten, je hebt mij gedoogd, omdat het zo logisch was dat ik je biologische moeder ben. De deur staat altijd open, hóe je er ook voor staat!!!!!…

steentjes over het water gekeild die omhoog schieten als ballonnen, landen op blauwe en gele zonnehoedjes, schaterend op wangen nat jij bent zo mooi in mijn handen volkomen in een bron die niet liegt zie de tijd ook hij streelt het onkruid in te smalle straten waar een jongetje glundert bij thuiskomst om het boeket dat hij nauwelijks met zijn vingertjes…

buiten spelen tussen de tanks spelen kinderen met de kogels hun kleine kijkertjes richten zich op het niet te begrijpen grotemensenspel zien geen gevaar horen zware knallen zij zwaaien vrede naar de vijand hun V- vingertjes denken niet aan het overhalen van de kromme trekker van de mitrailleur zij gaan volledig op in het daverend…

Ik streel heel teder over je haartjes Ik wieg je zachtjes heen en weer Langzaam vallen dan je oogjes dicht Terwijl ik je kusjes geef keer op keer Je kunt soms zo verdrietig huilen Als je eenzaam bent of je voelt je alleen Je windt ons dan met je dikke tranen Om al je kleine vingertjes heen Wij zullen je steeds veilig sturen Door deze wereld…

Je kleine vingertjes plurken een beetje krom. Wat zweeft er in je kleine hoofdje om, droom je van wat je hebt gedronken? Met jouw geboorte gaan de dagen lengen in nieuwe lente. Een zomer in 't verschiet. Jij gaat het kind in mij opnieuw tot leven brengen, dat diep in mij zijn sporen achterliet.…

Ogen waar nog nooit in is gekeken Een neusje waar nog niet aan is gekrabd Vingertjes nog bleekjes van het weken Je mondje dat voor het eerst naar zuurstof hapt Nieuwe haartjes die je hoofd zo mooi bedekken Beentjes strekken snel hun eerste strek Een mondje dat zojuist begint te lekken En zo even knik je zachtjes met je nek Ogen waar nog…

wel bos genoemd als verdwaalde faun en kijk omhoog naar het blauw dat komt en gaat het verlangen naar de eerste zin die moet glanzen als een paardenvel ligt hier voor het rapen kruipt onder je huid laat je nooit meer los en dit is niet strafbaar maar laat het rusten tot het weer daveren zal in denderland het land der hoog geheven vingertjes…

op je gehoopt voelden je mysterie groeien ontluikende liefde onder ons hart je was daar in je bewegingen soms even in de tram of thuis een vertederend en sterk leven bange gevoelens van felle onrust na acht maanden liet je ons los gedoofd in de warmte van mama dag mooi meisje alyssa jasmina je ligt hier in je serene schoonheid tien vingertjes…

ze zijn er klaar voor the home of the free the land of hope and glory waar dromen wonen in de harten van zij die nog vooruit durven na jaren van opgelegd juk vermanende vingertjes in de lucht die stofje per stofje ongezond de wereldburger zieker maakt mensen op elkaar doet schieten vanwege te grootschalig voorbeeld nu, eindelijk het woord…

Mijn onaflatend refrein Maak mijn vingertjes los Zodat jij mij herinnert Aan de ontroering Van onze eerste bezegelde kus. Laten wij onze dagen bejubelen Als sterren en maan... Als druppels tot water... Van zon tot warmte... Voor altijd ben ik weg van jou Elena... Mijn sneeuwvlokkend verhaal Mijn verre verblindende ster...…

Hield je handjes vast en jouw vingertjes mijn vinger. Er stroomde gelijk zoveel energie tussen ons twee. Ik ben je oma zei ik tegen je, mijn lief kleinkind. Je keek me aan met je prachtige kleine nog blauwe oogjes. Terwijl je me nog niet echt kan zien. En je luisterde naar mijn zachte stem die woordjes tegen je zei.…

Klein blond Rinkelting, open je oogjes waarin blauwe lucht de zon weerspiegelt met zalige zucht, zoveel te beleven in de nieuwe dag, Spartelding, met vlugge voetjes naar de einder, waar viooltjes schuilen en vlagen van rozengeur die je wil belagen met uitgestrekte vingertjes en binnensmonds gemijmer.…

personen kei bezopen Wie zijn zij te bepalen hoe je leven te leven Van elke sigaret die ik rook gaan kinderen studeren Gaan de centjes naar zoveel doelen Laten we niet zo schijnheilig doen Ik heb in mijn leven zoveel betaald aan premie en belasting Mogen we even proosten en steek ik er nog een aan maar of het goed is daar ga ik niet aan vingertjes…

, bol bladerdak dat zo zoetjes, vol kietelende tentakeltjes, moet je zien, wat een wingerd, weelderig, verlekkerd staren we omhoog, een oogst, moedertjelief, is dit niet de mooiste dag, wil je dit zien, kindertjes, maar één wacht nog, beweegt en zweeft tussen hemel en aarde onderweg, leeft kalm de onbegrijpelijke tijd, op tien tenen en vingertjes…

Blijdschap is er hoewel nog vers en ik denk alleen aan die tien teentjes en vingertjes. dat uit zo’n simpel gebeuren een echt mens tevoorschijn komt blijft hoe dan ook een wonder en ach die negen maanden horen toch gewoon bij dit gezonde gebeuren?…

Prachtig mooie donkerbruine oogjes. 5 vingertjes aan elk handje en 5 teentjes aan elk voetje. Opeens krijg je de hik. Een schattig klein hikje. Iedereen moet er om lachen. Het wordt al laat en het wordt tijd voor mij om te vertrekken. Jij ligt te slapen, zuigend op je duimje.…

Armpjes graaien in het rond onzeker en onbewust vingertjes allemaal compleet van pink naar duim dus.…

Appreciatie voor je eigen lichaam, want zelfs al voelt je buik als pizzadeeg, je kan moeilijk boos zijn, want daarbinnen is een lijfje ontstaan met oortjes teentjes en vingertjes. En nu is het een zonnetje van elke dag.…

nee, ik ga het echt niet hebben over de smalle, lange vingertjes noch over de tien teentjes (misschien een hoogst enkele maal) ik zal ook niet zeggen hoe perfect hij is of er woorden aan toevoegen die volstrekt superlatief zijn, in het begin of middenstuk en zeker niet aan het eind (maar dit terzijde) het meest voorkomende zou natuurlijk…