Alle inzendingen over visser OR net OR thee

ik maak mijn broodjes klaar morgen moet ik weer aan de bak en, heel gericht schrijf ik hier nooit meer mijn gedicht net niet…

Aan sukkels met een grote bek het net is een hek breek je nek,niet. Aan de sukkels jaloers en boos zielig en broos jij die de verkeerde uitkoos. Jullie die zich aangesproken voelen die geen hart kunnen voelen een mug blijft door gaan met zoemen.…

Heb jij wel eens je gelijke ontmoet hij is net als jij in wat hij zegt en doet wat jij niet weet en ook die ander niet is dat je oordeelt naar wat je gespiegeld ziet maar wat blijkt als je goed kijkt dat je gelijke niet op je lijkt.…

Zich verliezen in het water is voor de vis van levensbelang Zich verliezen aan het water probeert de visser levenslang De vis zeilt gracieus door het water De visser zit glad versteend aan de kant Kennen zij vroeger, vandaag of later vraag hij zich af nu en dan De visser wordt een beetje vis Het wemelende, murmelende water kabbelt zijn…

ik verzin ze waar je bij staat kwak de woorden uit mijn hoofd en het scherm vormt en vult de nacht stormt onmachtig de schuld waar vissersvrouwen eens op het duin op hun mannen wachtten, soms tevergeefs want de zee nam de boot, de mannen en hun netten en ik, ach, ik heb er zojuist eentje gesloten dat krijg je er van vissers gaan zo nu…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser ---------------------------------------------- uit: 'Van de afgrond en de luchtmens', 1978.…

onder wolken vogels varen onder golven vliegen vissen maar daartussen rust de visser golven worden hoge wolken wolken worden hoge golven maar intussen rust de visser -------------------------------------------------------------------- uit 'Verzamelde Gedichten' van Lucebert (1924-1994)…

op de zee vangen mijn poëzie in hun netten schuddend op het dek worden ze gesorteerd…

Het was een gewone zondagmorgen jij verzorgde het ontbijt thee met een beschuitje het was een gewone ochtend net als anders maar zo vrij honing op een broodje op zo`n doodgewone morgen raak je weer totaal verliefd dat wordt liefst nooit doodgewoon.…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Jij en ik zijn als honing en thee. Ik bruis, kook en walm maar al te vaak. Jij verzacht dan kalm de wrange smaak.…

Ik roer de suiker door thee en pak de koekjestrommel. Ik neem een café noir, want die lekkere krakeling is voor jou. Mijn hart mist je elke dag. Maar mijn hoofd is in de war en wil je nog lang niet kwijt.…

Een biscuittje bij de thee korrel blijft in stil verlangen aan d`r volle lippen hangen lispelt dorsten met haar mee lepel wordt afwezig roer in de goudgelige stromen die warm in het kopje dromen zilver wervelt parelmoer Porselein ginnegapt breekbaar terug met vlaag melancholiek tuimelt zwervend in bouquet Kruimel zandt in het verzet…

De wonderlijke geur van verse kruiden Het rustgevende geluid van het kokende water Kalmeert mijn stressvol wezen Weer een lange dag voorbij De pijn verlicht, zodra het theekopje mijn lippen raakt Het eerste slokje verdrinkt de kleine zorgen Zo warm en kalm, een deken voor mijn weemoedige ziel Thee is zoveel meer dan een drankje alleen.…

wij hebben een liefde een liefde met littekens soms scheld je heel mijn huid vol als het heethoofd dat je bent dan was ik toch nog zo op mijn hoede voor het moment dat je woede wordt aangewend maar je kookt er bijna van mijn arm en hand verbrand…

Ze draagt de thee op de veranda Daar zitten ze dan. Het verleden zit tussen hen in. Ze ademen de zachte ochtendlucht. Haar smalle hand schenkt hem de thee. Samen zitten ze daar. Hij kijkt naar haar en ziet nog altijd haar schoonheid die hij aanbad…rust straalt ze uit. Van het verleden hebben ze geen spijt.…

man wiens geur ik in mijn rugzak nam hoe innig ooit de lijfelijkheid was hoe ziekelijk verlangen was nu neemt hij zijn gezondheid mee naar mij, en hoewel ik 't nooit verwacht had of gedacht, is onze lichamelijkheid verrijkt naar vriendschappelijke zinnigheid, verinnerlijkt, zoals bloesems, geplukt, gedroogd, zich drinken laten als een thee…

thee, moment van rust kijk diep in je glas, en zie de wolk, en glimlach…

de week is er niet maar staat stil in haar dagen ondertussen is het niet langer de eerste dag, ook niet de laatste beviel iemand van een kind valt er regen, niet eerlijk maar wel echt en morgen werpt een visser zijn net uit is wegens geldgebrek een verloren portemonnee weer actueel valt maandag dit jaar op een ochtend, reiken halzen…

Hij laat zijn dobber dansen, werpt alle schroom van zich af want hij is een echte liefhebber. Dromen doet hij zijn vissersleven lang, diffuus nog de contouren in scharlaken van de vooruitgeworpen schaduw langs zijn vermetele recordvangst.. Hij weet het is een kwestie van tijd om de talmende schemering te bedwingen met zijn scherpe haak.…

Het schip ligt hoog en droog op het zand ik voel Zijn hand je gaat van loef dat is je troef de plaat is zijn plaats van Griendvisser naar Engelsmanschipper de zee op drift immer van keer naar keer als ik kijk twee kilometer ver dan keer jij weer het schip in het vizier daar ga jij als een strandplevier…

drijvend op het water met niets dan de golven zacht wiegend het smalle hout gespannen lijn doorklieft het blauw duikt onder geduld beloond zilver spartelt vandaag genoeg te eten…

dobberende rust bij het kanaal in Oegstgeest visser werpt zijn blik…

de gouden aarde scheurde open een anker haakte stil in de grond schakelde verbinding met de boot die in droogte nergens drijfveer vond vanaf de steiger over dorre vlakten zag ik netten vissen in de lucht het zwart gespannen sluierspel als laatste weduwen op de vlucht uit het niets bracht een jonge visser gevonden kisten proviand aan boord…

de zon speelt spiegelt zich trots in watergolven zeilen tekenen de horizon een windvlaag, een bewegen het bootje gaat overstag rode pompeblêden sieren het blauw en wit de Friese vlag ik lach mijn zorgen de vreugde tegemoet net als de visser die een goede vangst doet nu is veel dichterbij in dobberend geklater geen pijn bij een…

Ik doe nét alsof jij bij me bent genietend van elkaar en van de thee. We praten en we lachen wat en af en toe een zoen ik streel jou denkbeeldig door je haar het is geweldig om "net alsof"te doen. Ik luister kerstmuziek heel lang maar het doet ongelofelijk veel pijn, te denken dat je samen bent..... maar tóch alleen te zijn.…

Het zijn kleine dingen die gewoon, bijna niet noemenswaardig maar toch net even anders doordat diegene onder die omstandigheden bijvoorbeeld een kronkelweg inslaan om meer van de omgeving te zien een thee voor je inschenken een deken halen voor je en op je wachten en, hoe kan het anders die spiegel die van de trap en niet kapot,…