de media
het is geen sturen meer
maar pure dwang
de hoeveelheid apps
en hypes maken mij bang
nog kan ik kiezen
maar dat duurt niet lang
het is een moeten met
sociale uitsluiting als boete
ik wil weer terug
op mijn rug in de wei
tussen hommels en bloemen
rust om te zoenen
mijmerend kijken
naar het echt strakke blauw
zonder vliegtuigstrepen…
De racebaan die bereden wordt
waarvan soms de lengte te kort
is, lijken vliegtuigstrepen in
de lucht.
De hordes worden een voor een
genomen, dat moet ook als
je ergens wilt komen.
Aan het einde van de reis, die
leven heet, kom je terug op
het laatste zandpad
het pad van aanvang, is tevens
het pad van ’t einde!…
Dromerig op mijn rug liggend
in het gras met moeder natuur
en de wind als gezelschap
bekijk ik de voorbij drijvende wolken
ik zie van die grote witte
en iets donkere donderwolkjes
er tussen, ze nemen vormen aan
ze gaan leven, voor mijn ogen
een glimlach kleurt mijn wangen
als ik vliegtuigstrepen er
een kus zie vormen
kruisjes in de lucht…
Hoewel de herfst zijn in-
trede heeft gedaan
Was buitenzitten zeer aangenaam
Vliegtuigstrepen tekenen het
Luchtruim als teken van voorspoed
Vliegen als een vogel, tussen de wolken net
Als zij. Vrij zijn op jouw eigen vleugels
Tussen de wolken
Wilde jij. En jij wilde
Steeds weer vrij zijn, dus jij vloog zo
vaak jij kon.…
jij hebt me
aan de hand
genomen we zijn
weggegaan zonder
vliegtuigstrepen
en afscheid nemen
je beloofde met
mij een nieuwe
wereld in te gaan
ik moest zien
ruiken proeven wat
er zo veranderd was
open je ogen zei
je alsof je tegen
een blinde sprak
maar ik keek normaal
en dacht verleden tijd
het voelde anders
dan gewoon op afstand…