Alle inzendingen over vlinder OR licht OR donker

soms is het donker, zoveel sterker dan het licht. Vlinder vliegt even niet. Merlijn tovert even niet. De kleine blonde, is dood. bloemen zullen zich mettertijd, weer ontbloten aan de zon, harten worden weer verwarmd, door herinneringen los van de tijd. de vlinder zal weer vliegen. de tovenaar zal weer toveren.…

Grenzende gedachten bij de tijdloze schemering, geroepen door prachtig donker, mooi als het licht Zonder spreken dichtbij de oudste waarneming, het niets een omhelzing van eeuwig vooruitzicht Terug zonder traan naar de zwarte filmrol, verzadiging van elk hunkerend begin In een duidelijker aards rock & roll, op een toneel zonder podium gewin…

Vlinder Mooie vlinder, zo licht als een veer, kleurrijk als een regenboog, je was zo klein en teer. Mooie vlinder, je vloog mijn leven in, lichtte mijn bestaan op, gaf mijn leven zin, Mooie vlinder, je was niet sterk genoeg, ik mocht maar even van je genieten, je vloog weer weg,veel te vroeg.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

vanavond zal ik het afscheid niet schrijven want alles wat jouw adem heeft huilt overal met me mee ik snijd het slapen uit mijn armen, donker en doorheen de nacht houd je vast, tot dicht bij mij elk geluid laat vlinders liggen, wit en stil van schaduw sta op, mijn lief en kijk naar de maan ik heb je licht zo lief…

‘k Zag ‘n vlindertje, heel gracieus ja warempel, ‘t vloog voorbij ‘n groen, gifgroen beestje ‘t is heus alleen gifgroen past er niet bij! Want bij zo’n mooi diertje Past alleen een lief gekozen naam!…

Zwart en wit, angst voor het donker. Heftig wanneer je er alleen mee zit, wachtend op dat ene kleine wonder. Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken, een dartelende vlinder ronddansend in stralend oogverblindend licht.…

licht en donker een eeuwen oud gevecht de zon strijdend met een schaduw strijdend om het recht de wereld te veroveren licht en donker beide zijden van mijn hart vreugde, toch verdeeldheid ergens binnen heerst de smart van het verliezen van jouw licht het licht wat jij wegnam toen je mij verliet is vervangen door een schaduw verduisterend…

Je moet in droefheid ook eens denken aan momenten van geluk die je toch nog samen hebt gedeeld al is je beeld nu somber en je uitzicht stuk Zolang je leeft is hij of zij en al dat dierbaar is geborgen in je hart Daar koester je de liefde nog en is dus ook nog licht te vinden te midden van het zwart…

spreekt niet van verloren eigenwaarde immers hoe zijn de verdorde wortels van mijn bestaan te begrijpen wie is immers in staat het eigen sterven te verstaan of machteloos nieuw leven te laten rijpen ik grijp nog wel naar dagelijkse halmen, uit menselijke gebaren men zal mij niet zien talmen als ik in mijn ogen nog wat licht…

ooit zag ik jou even vervagen alsof je gedragen werd door donker licht ik miste het zicht waar contrasten altijd vorm gaven bleef alles beslagen jouw vervloeien in ruimte leek een onomkeerbaar proces door mijn schreeuw stopgezet alles werd direct gereset naar de laatste werkelijkheid ik was je gelukkig niet kwijt door een…

Waar de schijnbare oneindigheid lijkt te gaan falen Sprenkelt vaag het barre licht door flarden Flarden zwarte vegen deelbaar in de diepste dwaling Filter om de geest te klaren van de zware Leidt het licht hetgeen wil dralen Of vindt men rust in duisternis…

In het keukenlicht dwaalt een losgeweekte herinnering binnen twee lachende gezichtjes boven het tafelblad twee kleintjes op schoot ruziënd mama, die knie was van mij In het slapend donker sneeuwt een onverhoeds verlangen onder Eén man, kindertjes: twee een dag met schuimend rijm van wee naar heim…

het is donker, ik doe een lamp aan, het is licht…

de winter lijkt lang te duren soms lijken minuten uren alles grijs en grauw het gevoel dat er niemand denkt aan jou maakt zo de winter wel erg lang positief denken is dan wel een pre daar vang je meer zonnestraaltjes mee is er over 7 weken lente dat is een mooi iets in spè…

Licht in mij als de sneeuw buiten in deze donkere avond vloeien in elkaar over De kracht van de golven in mij in het verlangen naar jou als vrouw in je volle kracht te meten met mijn machtige smachten De golven die op het strand beuken het zilver zonlicht besmeuren In mij naast elkaar in vervloeiing in mijn zijn in en zonder jouw…

vanuit het donker in het licht, jij bracht mij weer in evenwicht. mijn hart, mijn ziel, dat ben jij, je bind mij vast én maakt mij vrij. naast jou wil ik oneindig leven mijn liefde voor altijd aan jou geven In jouw armen wil ik gaan slapen, in jouw armen weer ontwaken.…

Hier lig ik tussen donker/licht Geen leven trekt aan me voorbij Geen tunnel open, geen deur dicht Ik weet: dit is een nieuw begin voor mij!…

Die in het donker Licht was, Licht is, En zijn zal Die klaar staat Om mij te omarmen Als ik aanspoel Op het strand van De eeuwigheid…

de nacht hult zich in inktzwarte duisternis het schip mindert zeil in het zicht van de haven de nacht is in uren geteld in de vroege ochtend zet de zon alle zonnezeilen bij het schip, huis zonder plafond, draait mee met het wonderlijke licht…

Het is een spel een dagelijks spel van licht en donker donker en licht De rollen zijn verplicht: dag & nacht blauw & wolken zon en maan,de hoofdrol Het oneindig spel eist zijn tol: nat worden van regen koud zijn door snijdende wind val op glad ijs geen hand voor ogen zien door invallende duisternis.....…

in donkere tijd…

donker in gedachten ervaar wat je dan wordt verteld het stille mysterieuze van de nachten laat ons ervaren hoe het met ons is gesteld wij zijn een groot wonder uit een ver verleden en daarom heeft de mens tot op heden in z’n aard zowel kantjes van licht en van donker…

zij weent gebroken voelt het die plek waar liefde zich bevindt door pijn overmand tast zij in het duister niet wetende of het ooit nog helen zal zij slaat haar ogen op bidt naar de hemel of verlossing nabij is een zonnestraal breekt door het donkere wolkendek laat haar weten dat licht er zijn mag na een tijd van duisternis…

Een engelbloem reikt naar het gulden licht verscholen tussen donkere wolkendagen, verlangt naar vonk, een streling in een zucht van vleugels vlinderend als een gedicht De engelbloem vermant zich in zijn drang geraakt te worden door een mariposa, een lustbeluste zinderende vlinder, en hoopt op meer dan weihnachtengesang Daar komt een…

Met oeroud gekwaak van zomernacht Zwelt de maan En een glazige lis strekt het blad Naar haar licht. Alles dwaalt. Veel donkere vlinders Glijden langzaam dooreen. Alles dwaalt vannacht. Uit het slaapdronken riet Stijgt een lied maanwaarts.…

Het regende, zo ontzettend hard deed mijn best snel thuis te komen echter lag daar in een grote plas een vlinder van het nat, om te komen! Dralen geen optie, ik knielde neer pakte het diertje voorzichtig op zette haar op mijn vlakke hand blies voorzichtig want een natte vlinder vliegt niet meer!…

een snelle vleugelslag zon beschijnt haar kleurig lijfje ze danst op en neer zonder iets aan te raken het zelfde rondje keer op keer om vervolgens in tegenspraak tot alle natuurlijke wetten zich een kort moment op mijn handpalm neer te zetten…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…