383 resultaten.
niet meer langs start
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 360 over zijn top hangt hij
de gebarsten kop geplooid
naar de zinnen van een ander
er blijft slechts stoom over
waar hij vroeger zo kon koken
nog lang na de overwinning
een veeg teken aan zijn wand
van aftakeling, spoedig voorbij
de dokters spreken niet meer
hullen zich in mysterie
met te dure woorden
veel ervan al vergeten
nog voor goed en…
FV - aanzoek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 2.994 ontelbare dichten schreef hij
het onderwerp verscholen
in een letterwoord van
eenstammige grepen en
afgebakende abc-termen
om dan, toen het moest
de zinnen verloren waren
weggelopen van de man
die zo nodig en eindelijk
het één en meest belangrijke
om dan stil te worden
deze woorden zullen niet
gerecycleerd, eenmalig zijn ze
zouden…
slapeloos
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 400 ligt het aan mezelf
dat de wereld niet meer draait
alleen nog spint en tolt
zodat het enkel maar vasthouden
en hopen dat ik er niet af zal
duizend uren in de nacht
en niet één ervan geslapen
zoveel zorgen over morgen
zonder dat er iets verandert
daarvoor ben ik helaas
met veel te weinig
ligt het aan de ander
die niet wil veranderen…
gedachtlozen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.338 ze wonen er, mijnheer
dat doen ze al jaren
in huizen van karton
rond straten zonder steen
ze warmen zich, mijnheer
verkleumde handen tegen
grauwe wangen ingevallen
waar loosheid in liefde speelt
en soms lachen ze, mijnheer
met het getinkel van een stuk
dat glimmend wordt aanvaard
voor een stukje brood morgen
ze zijn er, mijnheer
dat…
pensioensterfte
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 2.559 hij houdt zijn wandelstok links
dat is vast de kant waar
de jaren hebben toegeslagen
hem de kracht benamen
over beide benen gelijk
zwijgt hij over de tijd
dat horloges gunsten waren
aan het einde van de rit
zijn hand vol oude zweren
op zijn vergulde eerbetoon
in afwezigheid van hen waar
hij zijn levensjaren verwerkte
glichlacht hij…
het elfde feest
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 2.280 er is volk in de straat
de opgebroken straat
staat er naar te staren
ze vergeet haar open wonden
en vleit zich spinnend
als een overjaarse kat
aan de voeten van haar volk
haar Vlaamse volk
viert feest feest vandaag
de Groenplaats, de Grote Markt
ze zien zwart van het volk
en ook een tikkeltje geel
zwart en geel
het vloekt…
blootsvoets
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 735 met stille trom is hij vertrokken
op een lange reis naar ergens anders
waar het fluiten van vogels komt
niet van verdwaalde vuile kogels
dat hij geen schoenen heeft
bezorgt slechts bloedende voeten
wonden die wel kunnen helen
in het beloofde land van elders
klein en wereldwijs te vroeg
zoekt een kind een nieuwe thuis
een niet kapotgeschoten…
hij robot
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 847 als vrije radicaal
cirkelt hij rond
de kern zijn bestaan
dat zelf blijft draaien
en cirkelen en zoeken
naar de eigen kleine as
legt hij soms verband
tussen wat dromen zijn die
anderen voor realiteit nemen
en terwijl hij blijft groeien
neemt het besef hand over atoom toe
dat zijn ziel dichterbij is dan ooit
hij is een vonk
kleine sprankel…
teveel is ook té
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 427 blinkende revolver verborgen
in de holster onder zijn oksel
doet hem de wereld aankunnen
eindelijk baas over eigen lot
God staat op de trein te wachten
zijn laatste reis, weg van hier
waar zoveel mensen hem verachten
uitschelden, verstoten, vergeten
later misschien te ontdekken, schadelijk
de kracht die kan uitgaan van hen
onder invloed…
stil in huis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 1.150 waren het zijn woorden
die haar hebben verjaagd
vraagt hij zich eenzaam af
in de kilte van zijn huis
waart zij niet meer rond
beslaat de afwas in bergen
de halve keuken, de andere helft
bedolven onder radeloosheid
van een man niets meer gewoon
zijn oude lot opnieuw beschoor
met de kracht van een oude beer
voor deze heer geen eer meer…
hou van haar
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 379 in haar wezen staat geschreven
dat zij de ware brengster is
van het enig echte leven
voor wie weet hoe te vragen
naar de sleutel van haar hart
verblind door haar schoonheid
niet aan de verweerde buitenkant
maar uit een beproefd innerlijk
aanbidt hij dat lieftallig schepsel
met heel zijn ontroerde ziel
vingers volgen de sporen van haar…
dichtvrouw
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 376 de volle zalen lokten haar
uit haar dichtersschelp
ze bracht het woord tot leven
om daarna te baden in applaus
een nieuwe dichter opgestaan
leert ze anders ook genieten
ze sprak van warmte en ook
wel van een vreemde pijn
die haar zomaar kon bespringen
in de luie stralen van een
late zomerzon en soms in bad
het warme water kwam beroeren…
Olympische bedenking
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 482 op het pad van verlichting
komen nachten vaak met raad
als de twijfel haar nagels slaat
in het hart verbeten voorwaarts
om recht van onrecht te scheiden
tussen kaf volkoren te vinden
onder het zingen van luide hymnen
tegen de achtergrond van Olympia
waar verdwaalde schapen schuld bekennen
blatend dat zij zichzelf zullen vergeven
voor…
aanzoek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 3.836 het beeld dat zij brengt
hoe kan hij anders dan bekennen
dat zij hem geen andere keuze laat
dan overvol het vuur erkennen
dat zij voor alle leven staat
doorheen het wapen van
verschroeiende overgave
heden weet hij immers dat
eens zij zijn hart ontvangt
van enige drift geen sprake
hij zich bevrijd mag weten
van de verlokkingen des vlezes…
winteruur
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.076 voorbij de nachten van plezier
vol heilig vuur gespeeld genot
verzopen vertier zonder zorg
de slaap van onschuld, heel soms
klopt het duister schuchter
overuren hand in hand met
het vallen van de nacht
tango van het winteruur
spoedig zal het tij weer keren
de dagen op hun lange barrikade
vol licht en lucht en vrijpartij
in het hooi, de…
terug-ogenblik
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 335 de verwondering op haar gelaat
schittert en straalt en verhaalt
over die verre tijd, lang geleden,
toen hij nog zelf het kleinste zag
herinnering aan gelukkig zijn
met schijnbaar onbelangrijk de
minieme stukjes van de puzzel
liefst zonder handleiding gebracht
vreugde na die creatieve seconde
waarin wat stuk was tot leven kwam
dankzij gebroken…
protestman
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 hier is de wereld klein
er staan muren rond
onneembaar zonder moker
die geen mens meedraagt
voelen wij ons veilig, wij
zijn een eiland en jij
ergens anders
hier worden platen gedraaid
grijs en wijs en versleten
klinken hier de oude echo's
van eigenzinnigheid, wij
weten van het weten wat
er te weten valt
en als wij dan plat gaan
voor…
de kadans der duizenden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 569 duizenden voeten galmen in de nacht
verschrikte ramen daveren bij hun naderen
trachten zich te ontrukken aan hun sponning
in een roes ongeremd mee te marcheren
beginnen mijn benen onbedaarlijk te trillen
vurig gegrepen door die vreemde kadans
vertrappelen onbeheerst mijn gekoesterde rust
tot ik eindelijk het verzet moe soldatesk vertrek…
climaxtase, het zijn erna
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 423 zich scherp bewust van onhoudbaar verlangen
geniet hij intens van zijn harde zijn
in extatische verwachting blijvend
voelt hij zijn opgerichte spanning
zijn verhitte ogen glijden langzaam wit
als hij vergeten verzinkt
in een zwoele extase
doordrongen van zachte huivers
ontkromt zich telkens zijn glanzende rug
daarbij zweet tot damp bewegend…
nieuwe leer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 483 onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van…
Frankrijk aangekaart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 423 een reeks van twaalf galmen
vier mannen aan de tafel
rondom hangt de rook
uit leeggeblazen longen
het einde aangekondigd
van een overjaarse zondag
er ligt miserie op de ronde tafel
meelijwekkend en ook uitdagend
onder gefronste oude mannenblikken
breekt de stilte in duizend stukken
onder het gevloek van een verliezer
of drie, ellende loont…
hun gezin
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.098 hij speekt altijd, zij
niet, haar zwijgen
maakt haar vrij
als een vogel in de morgen
die met gezang de zon begroet
twinkels in besloten ogen
roept dat niets echt moet
alles heeft te maken met mogen
het grommen is voor de beer
die 's nachts wakker heeft gelegen
van de zorgen om zijn stoere eer
en of ze hem reeds heeft vergeven
haar niet…
maankreten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 513 enkele dagen per maand
straalt haar lach op de aarde
waar in gebekte heuveltjes
het spoor te lezen valt
van de opkomst van het tij
en dan monkelt ze nog na
bleke pretlichtjes rondom rond
de sikkel harer bestaan
voor hoe lang ook
ze nog kan heersen
in haar hemel onbetwist
is er nooit sprake van
verrijzenis of teloorgang
ze bedrijft…
vlinderkracht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.618 de vlinder bestiert zijn bestaan
met afstand, hij blijft afwezig
van contact dat hem vleugellam
zijn levensdoel verliezen laat
zoekt hij de simpele waarheid
te vinden in de ruimte, hij is
een fladderende astronaut
in zijn heelal van vrijheid
onaangeraakt en onbedorven
vindt hij in volle kleurenpracht
de kracht tot sterven te komen
in…
levenscycluster
gedicht
2.0 met 8 stemmen 4.919 het bos richt zich groen en fris
op de onttovering na de winter
tot groei en bloei te komen
uit de versplintering van sneeuw
en vorst en ijzel wederom herboren
het laatste smeltwater zoekt haar heil
met de gevoeligheid van een moederhand
over het babyvel van haar laatst geborene
en glijdt onafwendbaar haar weg
naar het korstmos op de bodem…
offer van de iris
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 403 kleine bel naast de deur
met sierlijk ijzeren gekrul
nodigt uit, ze smeekt
haar geklingel te wekken
op verweerde vensterbank
staart een gebarsten pot
vuurrood van haar hete doop
naar een zwarte iris oprecht
in haar buik geplant
met een geluidloze zwaai
offert een bloemblad zich op
voor de doorkomst van bezoek
donkere fluwelen streling…
tot leven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 378 hij schreef er al zovele
verbond een hand met een dans
met fleurige bedwelming
de schrijver aan de rol
is aan zijn eind
hij betwijfelt de wereld
die hem het dierbaarst is
en denkt in eigen zinnen
gewoon het zijne ervan
hij loopt rechtop, dat is
de waarhied van een mens
en zoekt de liefde eeuwig
misschien tot morgen, maar dan
verlaat…
droomvisioen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 688 de ontdekker van de hemel
neemt geen vrede meer met
de taal van nederaarde hij
verstaat nog enkel engelen
gezang als kabbelende beekjes
de ogen immer zedig opwaarts
waar hij manna heeft geproefd
van gouden schalen voorzien
met zilveren lepels en kelken
nooit meer zonder water
heeft hij de zijnen terug gezien
ontdaan van al hun oude kwalen…
Narcissus en de zijne
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 524 stemmig het door jou gekleurde gebeurde
voorbij twijfels en mistige mystiek
over rede tot werelden verweven
bekwam jij geluk, het gulle geven
in gehuppel doorheen druilerige druppels
ontwijk jij alle striktheid, wrange vorm
plooi jij nooit recht nooit krom maar
beklijft dit universum, uniek en mijn
voor mezelf de ander gelijk
mijn einde…
te lang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 455 het praten kwam later
jaren na het lopen
op wankele beentjes
die dag nadat jij me droeg
op schouders van liefde
aarzelende woordjes
om jou te roemen
man van mijn wereld
toen nog vol ontroering
in een wereld vol liefde
droeg jij een kind op wolken
dromen voorbij de horizon
fier en trots die lach
bij elke vertederende blik
geschonken…