Netgedichten

netgedicht (nr. 10.678):

hun gezin

hij speekt altijd, zij
niet, haar zwijgen
maakt haar vrij
als een vogel in de morgen
die met gezang de zon begroet
twinkels in besloten ogen
roept dat niets echt moet
alles heeft te maken met mogen

het grommen is voor de beer
die 's nachts wakker heeft gelegen
van de zorgen om zijn stoere eer
en of ze hem reeds heeft vergeven
haar niet altijd trouw te zijn
hij is een macho eersteklas
met zij holle borst te stoer
naar de aard van zijn ras
steeds op vinkenslag
altijd op de loer

hij weet niet beter
dan dat zij rouwt
zijn gedrag echter
welbeschouwd
staat haar zulks niet toe