Alle inzendingen over vloed OR wanneer OR haico

De dag verdween in tranen: regen gutst Langs rots en ruigte, en klettert op de paden - Wat stuit de golf, die langs de bergen klutst, En breekt door 't woud, met rots en woud beladen? De stroom zwelt aan, en bruist en schuurt ontrust De boord, die valt, om straks het hoofd te baden In 't vochtig, vratig graf, dat Judas kust, En zwelgt de…

Metronomisch kabbelde je interesse maar wat voort 't klotste, schuimde en betastte m'n lippen spoelde tevergeefs tegen m'n kade aan tot eb opkwam en ik begon te missen wat zo'n ritme verdoven kan Schor smeekte m'n verstand maar die golven bleven botsen en woorden ongehoord zo ging ik wat verpozen na dit akkefietje en schudde…

En langzaam ga ik met je mee De stroming van de warme zee Toch heb ik soms wel spijt Van de veel te lange tijd De golven in gedachten En langzaam zal ik wachten Op de nieuwe vloed…

dichter bij de schaduw achter de echo was ik niet eerder geweest, in volstrekt voltooien zonder nawoord noch hervinden ook al is de geest vervlogen de fles voorgoed gebroken zo hoorbaar had ik het stilzwijgen nog niet eerder verstaan…

dit karkas, verdronken in de maalstroom van mijn tranen m’n wil verzonken in die vloed je trok mij aan zoals de maan trekt aan het getij. zie mij hier staan tussen de scherven van geluk van jouw gebroken beloften en mijn verscheurde hart…

onvermoed eiland verdwijnt me uit de smoor tegemoet hof van symbolen naar ik vermoed er lopen loze beesten zienderogen in de geest verdwenen koers ik snelvoetig naar mijn kluis groet opgetogen mijn huis alwaar amper later het Zelf alleen is alles leeg één op één Eén is als voor de vloed…

De zee bedekte zowat het hele strand lopen kon alleen op de mulle rand langs het duin, de paal van de golfbreker zichtbaar nog, welig het sop als een dikke laag room, ruim, klodders en flodders die vlogen als vlinders. Blootsvoets waadde 'k me in zacht schuim, golfjes vierden talloze randjes en landschapjes die allen mochten zijn, daaronder…

De liefde die stroomt maar geen bedding kan vinden uit zich in tranen.…

wanneer ik verdrink in die diepste bron van bestaan zo breekbaar tijdloos meegaan in de stille stromen met eb en vloed moeilijk zichtbaar voor het oog wanneer die dag komt leer me dan zwemmen in een rivier vol vruchten vol weelderige kleuren zonder het gevoel te hebben te zullen stikken…

vloed wat wil ik nog meer dan bij 'd ondergaande zon omhullend te genezen…

Wat achterblijft als de zee vertrekt, zijn schelpen, kwallen en stinkend wier, wanneer de vloed verder komt, omhoog gespoeld over de getijdenlijn, in ballast verjaard, waarvan door kinderen als kostbaar goed wordt bewaard,het kleinoot ingeboet,als roestig schroot volgt het ons vanaf het ‘kind zijn’ tot de dood.…

Mijn Wad, kon jij mij maar dromen me kleuren aan de horizon met mij ontwaken telkens wanneer de vloed me overspoelt kon ik maar jouw water wezen het opgedroogde zand of gewoon zoals jij wilt; een beetje golf draag mij in het boeket van het heden speel de liefde al was het echt spreek niet van zonden laat me de winnaar zijn…

soms is het beter wachten wanneer een tijd de ruimte laat wenen denk in gisteren was de tocht gierender dan vandaag…

Wanneer ik hunker naar het leven dat niemand mij nog kan geven, wanneer het heimwee naar gelukkige dagen mij naar de zin van het leven doet vragen, laat me dan niet alleen Wanneer mijn lach geen echte lach meer is en ik met mijn vingers steeds je handen mis, wanneer mijn geest geen rede meer verstaat en mijn verstand mij in de steek laat,…

Kinderen worden nog steeds mishandeld mensen kijken nog steeds op elkaar neer één vraag houdt ieder nog bezig wanneer komt er een eind aan, wanneer ? We weten het niet, maar maken plannen goede voornemens voor het nieuwe jaar het is allemaal mooi en aardig maar wie van ons maakt het wérkelijk waar ?…

Wanneer haal je me uit deze onzekerheid Wanneer ga je me vertellen dat je haar eindelijk heb laten gaan.…

Vrede op aarde we willen het zo graag en eens zal het echt komen maar wanneer is nog de vraag Vrede is nog ver te zoeken zolang er nog oorlogen zijn en kogels mensen doden in een wereld vol vennijn Vrede, het klinkt zo mooi we willen het allen zo graag geloven maar zolang de mens niet verandert zal het vuur van de oorlogen nooit doven…

laat me, mijn lief laat me een gedicht voor jou maken al is onze dood onbegrijpelijk voor de beuken en de bloemen eenhuizig zonder stem, met schimmels langs heuvels, glad en grijs ik klaag niet, mijn lief om het mos dat aanspoelt door regen mij zacht kust in boomkruinen als zouden vruchten nooit verdwenen zijn en de…

En straks wanneer wij kerstfeest vieren vliegen elders weer kogels in het rond zitten wij ons als beesten vol te vreten en maken alles weer veel te bont Wanneer wij ons warmen aan het vuur sterven er ergens mensen van de kou lopen er kinderen als wezen over straat geen mens die ze zegt ; ik hou van jou Wanneer bij ons het eten op tafel dampt…

"niet doen”, schreeuw ik. het monster klauwt mijn ziel open in één ademtocht word ik teruggeworpen naar de kamer verduisterd in ieder klein verschil oude boeken als daklozen, de schreeuw van een kruis als schaduw een engel op doorzichtig porselein, nooit bevrijd ik zie kleine meisjes kruipen uit aangeraakte bladeren, van wat er nog rest…

Wanneer ik wegga, Ga jij dan met mij mee? Want wanneer jij mij niet voorgoed verlaat, Weet ik zeker dat ik niet alles achterlaat.…

Maar wie ben ik oh heer, te zeggen te jong, wie ben ik te beweren dat dit niet kon? Wie ben ik oh heer als ongelovig persoon, te beweren dat dit niet goed was, heel gewoon, wie oh wie ben ik om te zeggen oh heer, deze vrouw nog niet, heb je enig idee oh heer, wat ze achterliet? Vast wel of doet dat er niet toe? 34 jaar en een hartstilstand…

het lijkt niet veel, niet anders dan verwacht basis van onafhankelijkheid, vonk van oorsprong een natuurlijk kracht, hoef ik niet met het bovenaardse te delen, een evolutief en wijze les waarin ik tijdloos wordt herboren wanneer ik de ogen opensla hoef ik alleen voor mijzelf knielen daarmee is het goed te leven.…

Wat is je land meer dan een stuk grond, waarop je ouders woonden en jij er geboren. Mijn platte land van sloten, rivieren, van weilanden, rijen bomen, van een kust en van duin, van zeilboten. Waarin nu zoveel andere mensen komen wonen die zich hier langzaam nestelen, hun kinderen over 'mijn' land praten die elke zomer naar het land van…

als kind van de zee golf ik mee met eb en vloed in een komen en gaan van verzinnen en bezinnen zoek ik nog steeds de echte zin misschien brengt dat verre schip wel een alternatief het leven kabbelt het geeft en steelt voortdurend door alleen ware liefde brengt rust en aanvaarding wanneer spoelt ze aan voor mij…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

voor Johnny van Doorn spektakel in 't gebouw van de drie Stoepen aan de Prinsegracht wanneer ik m'n ogen sluit zie ik het weer "johnny's act" zelden hoorde ik later nog zo'n vloed aan woorden uit één keel... 'een zaal in de branding' waar wij bijna verdronken in zijn zee van poëzie Lejo van Kuijeren…