Alle inzendingen over vluchtelingenkamp

Schrijnend anno nu: in een vluchtelingenkamp meisjes als Anne.…

Door bommen zijn al zestienduizend dood Maar nu worden de vluchtelingenkampen Getroffen door een reeks van trage rampen De kans dat cholera uitbreekt is groot Het zal geen oorlogszuchtige doen zwijgen Ze kunnen allemaal de klere krijgen…

herdenken wij hoe mensen werden ontmenselijkt toen van huid en haard verdreven toen in kampen opgesloten toen de wereld met lede ogen toekeek toen nu worden mensen nog altijd ontmenselijkt vandaag zijn miljoenen mensen ontheemd vandaag worden ze opgevangen in vluchtelingenkampen vandaag spelen zij die heersen monopoly met…

tenten dorstig en ondervoed opgesloten in niemandsland troosteloos in wanhoop verward in angst leunend op de liefde uit een ver verleden verscheurde gezinnen in verdriet en verloren hoop moe van oorlogsellende opgesloten achter ijzerdraad ben ik een mens in deze wereld verschopt en opeengepakt in de troosteloze omgeving van een vluchtelingenkamp…

Verduveld aardig huisje heeft u toch Mijn naam is Rutte, ik ben aan het toeren Kom even bij u binnen koekeloeren Ja,Moslim, schoenen uit, dat wist ik nog Zo handig, muren van een plastic zak U bent hier toch maar lekker onder dak.…

We hebben vluchtelingenkampen voor toeristen. Maar die zijn onveilig en beladen met cynisme.…

de gevel van het huis Trijntje Total Touch op de kleurenbuis puzzels oplossen en ijsmutsen breien excuses stamelen in supermarktrijen winterstop in het uitdelen van trappen reclame met nieuwe Loeki-grappen kerstballen zoeken op rommelmarkten engelen die euro’s bij elkaar harken KERST is…… aardverschuiving- en hongerrampen wanhoop in vluchtelingenkampen…

Even daarvoor een vluchtelingenkamp op Lesbos waar mensen, die wel willen leven, langzaam gedwongen aan honger en epidemieën sterven, omdat dat hulp achterwege blijft. Nieuwsuur 17-2-2020.…

Voor Eddy Van Vliet Terwijl Herodes in zijn arme tent in het bewaakte vluchtelingenkamp een bord gekookte groenten eet met wat brood en wat water, blijft plotseling de felle lichtstraal als destijds de ster.…

van de vooruitgang recht op overgewicht en hulp bij zelfdoding en vooral het recht om van de wieg tot het graf te worden voorgelogen over letterlijk alles en het recht om dagelijks te horen dat we ons géén illusies moeten maken na al die jaren van aanhoudende strijd had ik mijzelf willen hervinden in de ontheemde de uitgemergelde in zijn vluchtelingenkamp…

‘Hastû noch berneklean,’ frege se. ‘Nee, gelokkich net. Us bern binne al grut.’ Wat sucht ik dat faak. Suchten fan ferlichting, suchten fan spyt, lyts wienen se lang lyn. At harren hert kloppe tsjin myn wang oan myn liif, rûn alle soarch út my wei, gjin gewicht, nearne ferweecht mar yts. Hjir yn Moarre is allinne mar stiltme en kâlde lucht…