Alle inzendingen over vluchteloos

wilde bloemen met niets anders meer dan vlakte en een blijvende verbijstering de dood is koud de aanslag nog meer…

Vertel dan van vervlogen jaren toen de zolder nog van mij was waar verloren geesten ooit woonden van hoek tot hoek, vluchteloos spreek nogmaals die laatste woorden en geef het levensboek een gouden rand zonder stukgelezen kaft noch ezelsoren maar blader vooral door het laatste deel zodat fragiele schoonheid blijft behouden en verwondering…