Alle inzendingen over voedselketting

eet eens iets anders dan ijsbergsla in de winter ga op vakantie…

voedselketting... o een eeuwigheid van wachten ligt in mijn verschiet te schateren terwijl wij goedertierenheid plachten lijkt de persoon te verwateren de ontkende kant van mijn geest gaat een eenzame weg terug de ongewaardeerde vergezichten overtuigen hem vlug...…

Kanjerkreeft en kilo's krab met schaar vliegt in 't gekoelde laadruim van een jumbo als grote oceaanbuit naar de Jumbo de halve voedselketen etenswaar airmiles zonder kerosinetax gegarandeerde spijs voor nu en straks…

'k zag een vogel op een tak gulzig gluren naar een slak die mijn zonnebloem met grote slokken vlug naar binnen wilde schrokken op de muur wachtte de kat tot de vogel gegeten had overviel hem dan pardoes met de lenigheid van een poes of hoe ieder wezen door te eten bijdraagt tot de voedselketen…

ik ben onder de aarde gekropen wist niet meer wat boven was heb het leven geabstraheerd het bestaan radicaal binnenstebuiten gekeerd gelijkheid voert nu de boventoon een droom met alle alarmfases op nul er is geen voedselketen meer de jacht op elkaar is eindelijk opgeheven aan het nieuwe manna doet ieder zich te goed er is…

onder haar schedel dode cellen die een leemte laten als ze me zo stomp staat aan te gapen droom ik dat ik in melk verdrink toch loof ik keer op keer de Goede Heer dat ze me in mijn hangmat laat slapen ze doet niemand kwaad besmet meel was haar fataal wondje in de mond virus in het darmkanaal morgen moet ik haar slachten ze tast de voedselketen…

Het zuigt het bloed uit de moedergrond, brengt ons verder van het paradijs, achtervolgd door feiten in het spoor van een gebroken voedselketen, geleerd in de kern van een verbond we schoffelen in een proeftuin van creativiteit of deze bloeien gaat is een kwestie van tijd.…

jawel, ik weet van die voedselketen maar nog steeds kan ik niet wennen aan documentaire taferelen van het toch nog onverwachte einde zoals laatst die wreedlachende haai met een blikontdane tengere pinguin slingerend tussen lange rijen van blinkende hennie huismantanden tot elkaar veroordeeld, getweeën een functioneel gebroederlijke onderzeeër…

Het aardse van de dingen wordt onderaards gevoed, doordat mensen elkaar verdringen, naar het leven staan als het moet, een werelds gekrijs van culturen die elkaar de weg versperren, zuigt het bloed uit de levensgrond, en brengt ons verder van het paradijs, vermoeid van het niet meer weten in het spoor van een gebroken voedselketen, de magere…