Alle inzendingen over volgroeid

ander zal huilen in de lege schoenen en ze wat bewegen, de kuil in het andere kussen zoenen zolang die daar nog is te voelen maar geen vaarwel bedoelen, ze zal nog een hele tijd knechten en kinderen moeten zeggen welke koud geworden kleren met hun menselijkheden kwijt weg te smijten, weer meer en hartverscheurend klemtoon leggen op de volgroeide…

- maar zwijgend dulden tot volgroeide pijn zal kroon van doornen, kroon van glorie zijn.…

Bereikend de volle rijpheid van volgroeide appel "diepe schaamteloze blos" Ragfijn spint het levensweb zijn weg het mysterie volgend.…

De volgroeide mens is schaars. Jammer want hij kan smullen met zijn ogen die weten wat ze voor waar nemen. Of traag drinken van dure wijn. Zijn armen wenken, benen dragen hem naar het uiterste zuiden. Meisjes knabbelen aan chocoladerepen proeven port met reikende lipjes.…

Als sterke eigen stam volgroeid, ben jij mijn intense bladeren, onafscheidelijk verbonden, jouw wortels hoog ontgroeid. Kijk niet bang naar ontkenning, kom in jouw eigen kracht, niets zal jou tegenhouden, in de fluisterende herkenning. (herkenning in iemand vinden, is thuiskomen met jezelf...)…

ik zag de knoppen botten je prille lente was zo groen je bloeide open keek verwonderd naar al het nieuwe bloosde diep om het te doen mijn handen streelden in een zacht gebaar je haren je ogen zomerden volgroeiden lente en in de warmte van onze armen verstrengelden we heel teder tot een paar we herfstten in het rijke rood dat…

Nog eer het wichtje was volgroeid, Ontwonden uit uw schoot, Hebt gij u wat te veel vermoeid... En 't arme schaap ging dood. Nog voor ik 't lieve wicht ontving, Nam God het weer terug, En onze tiende lieveling Ontviel ons, ach! te vlug. Toch ben ik dankbaar, als ik zing, En is 't mijn dank niet waard?…

in witte lijnen uitgezet onschuldig nog, zonder weten een onbegrensd iemandsland Tot het leven de fases gaat tekenen een kleurengamma programmeert Vlammend oranje aan de horizon vermengd met bruine nuances van dwarrelend loof schilderen het gemoed Het prille groen doet ons beseffen dat denken in zwart-wit emoties ondergraaft Voltooid volgroeid…

ooit was de dolfijn een landdier het wandelde rond en haalde adem onder druk van de weersomstandigheden werd de dolfijn in luttele millennia richting het water gedreven de eens volgroeide poten werden korter en korter tot ze nagenoeg verdwenen wat de dolfijn aan het bestaan op het droge overhield waren de longen evolutionair gezien is dat raar…

Soms schijnt het bij zijn komst alreeds volgroeid. Gelijk een zoete vrucht. Beweegt het schommlend door de voorjaarslucht. De huid is warm, die een rijp bloed doorvloeit. Het sterft, zo weinig nog vermoeid? Maar 't raadsel dat het in zich sloot Was de nabije dood. Gevallen in de chaos als een vonk, Heeft haar gestalte ons kort bekoord.…

‘t Kikkertje zojuist volgroeid springt van lelieblad op lelieblad, kansverwachtend gevolgd door de ogen van de snoek..die, grijnsbekkend, loerend door het wier, de uitdagende schitterflits negeert van een speelse blanke jonge voorn.…

gevoel voor de nood aan koelte Er volgde een tijd, het duurde te lang met veel water, wind en hagelstenen de seizoenen leken de kaarten te hebben geschud, vroeg de natuur ons reeds de herfst te bewenen, velen waren tegen deze opstandigheid niet beschut In de tuin van mijn Jasmijnallee waar ik thans mijn blikken richt op nog uitbundig en volgroeid…

impressie een elegant tafereel is een paarse regen van slingerende kelkjes sieren de tafel met wonderbare rust aan het einde van mijn wandelpad waar straks de dag moet wijken voor de duisternis zie ik nog de glans van het donkere water, waar de lelie haar dans doet kuste zij de waterplant geuren kleuren en klanken, een echte harmonie een godendom volgroeid…

vroeg openstaan God kijkt glimlachend achter 't hemelblauw Hij wil dat wij van de dageraad genieten de verse bloemen plukken in de dauw en de uitgedroogde plantjes vlug begieten de courgettes en pompoenen zijn gegroeid snijboontjes gerijpt, en de tomaten kleuren tussen basilicum en tijm die zalig geuren de kleine moestuin lijkt helemaal volgroeid…

Wat even voordien nog een voorzichtige, tastende aanzet was tot; is nu volgroeid. Van hoog aan de hemel stuurt de zon haar levensbrengende stralen neer op het gretige, in volle bloei staand landschap, dat gulzig de zalige warmte opneemt. Alles is op het toppunt van ‘zijn’.…

schoot voedt zij ongerepte zwanen in een oneindig ritme met de houten klossen aan een zwierig touw, ze beschrijft de lessen van de aarde in de hemelboog, ze kust de dieren van haar spel, drijft ze tot oprechte daden, in relatie met de schoonheid van haar wezen, onbewust van een voorspellend voorgevoel, past het kleed van een volgroeide…

Ben ik dat varken, kip en koe, in grote dichte schuren die binnen de hele tijd en voedsel krijgt op tijd uit een ander continent Ben ik dat dier, onderworpen aan 's mens' wil om dik en vet te worden een prik krijgt in zijn bil, mijn kleintjes niet mag zien, mijn melk niet met hen delen, maar aan de volgroeide mens, en als ik vet genoeg…

Pas later, als je bent volgroeid, kom je in een hoger sfeer, en ben je hier echt uitgestoeid!"…

verlies, elk vlokje, iedere zwerveling gezogen in de werveling, het kleeft aan de spijlen en aan het leeg latwerk en ijl en wonderlijk veeg wordt er hun weefsel, een web verward met open gaten en flard bij flard, een ruigte, die bindt en samenhoudt het kantige hek, het ruwe hout en ordeloos omgeslingerd is als grillige voorjaarswildernis volgroeid…