Alle inzendingen over voor T.

kom, zet je, en luister naar 't verhaal van Fram en Boos die vrolijk bliezen op hun neptrompetje mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje hoewel ik het mij anders had gedroomd: dat stille beeld uit oude prentenboeken waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt met chocolademelk en boterkoeken...…

't Zijn is verworden tot ik ben of ik was 't Verdriet is verworden tot slikken en 'n traan 't Accepteren is verworden tot 'n leegte niet te vullen Toekomst is verworden tot verwachting en hopen ...…

ik word wakker in een plas van ‘s werelds bloed niet ’t jouwe noch ’t mijne al voelt het hartzeer intens kan het nog harder nog dieper, nog dichterbij breng de wapens naar de zee en zet je neer op het zand voel de wind op je gezicht keer terug naar de kern daar waar ’t ooit begon in liefde…

't Kind onwetend zuiver spontaan 't Meisje hopen en geloven nog onbevangen De vrouw bereid tot geven en ontvangen 't Leven eenmaal gegeven geen weg terug ...…

't Is kil in mij warmte verdwenen Ik ril en zoek wat zal ik vinden ? 't Is koud in mij woorden zijn weg Een angst sluipt naderbij wat zoek ik? 't Is warm in mij de kilte verdwenen Woorden komen terug heb ik het gevonden?…

Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

De woorden " krijg 't " spookten als metaforen door haar heen alsof alle schoorstenen rookten 't voelde zo intens gemeen. Viel weer in slaap, gelukkig wel dromend van hemel, niet van hel krijg 't spookte de hele dag ze kreeg 't, maar wou dat 't anders was. Ze had het wat graag: weggeven.…

't Spel wat óver is, is voorbij, je kunt 't ook óverspel noemen. 't Spel gespeeld door jou en hem, verdriet over liefde, die niet mag. 'k Had zo graag, 'k zou zo graag, ach, 't mag gewoon niet! 'k Zeg je maar één ding, je moet het met rúst laten. Een héél gezin gaat naar de knoppen, omdat jij en hij verliefd zijn!…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

Waardoor kwam 't aan? - ‘Ja, 't zit niet pluis: Met opzet heeft de meid 't gedaan.’ o Foei, dat zal haar slecht vergaan. En was 't verbrande heel veel waard? ‘o, 't Was maar brandhout op de haard.’ Och kom, als jij niets beters weet, Neem in 't vervolg dan and'ren beet.…

't rode van de morgenschijn…

't Is zólang geleden dat ik gewoon een kind was, 't lijkt welhaast een eeuwigheid. 't Is zolang geleden dat ik buitenspeelde met altijd te weinig tijd. 't Is zolang geleden, maar aan álles komt een eind. Ik moet het goeie daarvan nog inzien, maar daar heb ik de rest van mijn leven nog wel voor... 't Is zólang geleden...…

De schapen hadden heel de dag Gegraasd in 't geurig kruid; Maar bij het scheiden van de zon Was 't met dat pretje uit; Al vonden zij 't ook buiten mooi, Nu moesten zij terug naar kooi. Doch bij de hoeve weergekeerd, Daar zag de herder, dat Eén lammetje aan de troep ontbrak - Waar 't arme diertje zat?…

’t kan zo maar wezen terwijl je dit zit te lezen dat je hart plots besluit oké, ’t is over en uit maar ’t kan ook zijn dat je denkt: fijn de rest van mijn leven gaat nog wat beleven leven is niet altijd kiezen ’t kan dooien of vriezen ook met een leuze als: ga voor je keuze blijft het lot het lot…

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

het deelt de onmacht op in zweverige tonen, en zie: in de hete olie van de noten danst het lijf, de handen hemelen de aarde op tot het bloemen wolkt en water maakt. ’t wil het niet begrijpen, ’t wil het in zich laten doen wat het verlangt.…

't Afscheid is nabij dat weten we allebei ogen zoeken en vinden handen die ooit beminden 'n Laatste zucht ik ren en vlucht naar 't niet weten 't vergeten De lichamelijke pijn maakt me oh zo klein 't verdriet dat niemand ziet Uitleg onnodig woorden overbodig 'n foto, 'n brief oh, ik had je zo lief ...…

Weg, volant, weer in de lucht, Op en neder Telkens weder Vangt 't palet hem in de vlucht, Kijk, daar raakte ik de bal geducht. Opgevangen door 't pale, Mogen ballen Nimmer vallen, Handig moet dat steeds belet, Zo kan men zien, wie goed raket. Wiens volant 't nu winnen zal? Wie van deze 't Hoogst zal wezen?…

Ziet gij, daar omhoog aan ’t broeden, ziet ge, aan ’t blijde jongskes voeden, in uw pierende oogskes, iet dat elk mense niet en ziet? Zeg, of is ’t de zonne rijzen, dat gij ziet, is ’t buien bijzen; kwade wichten of kwa died zitten ievers, diepe in ’t riet? „’k Zie-’t!”…

Zet dan fijn, je hakken in 't zand want geloof me: het zijn mensen met weinig verstand, die je op je hart trappen Dus zet ze maar in 't zand: die hakken!…

In vlammenpracht, die pralend hem omvangt, Rijst hoog de ruiter op zijn donker ros, De wapperende manen waaien los Van 't edel dier, dat naar 't gebied verlangt, Waar reiner lucht het vonkelend omprangt, Waar het zal dolen door 't fantastisch bos Van sprookjesrijken, waar met vreemde dos Onaardse kleur 't onaardse land omhangt.…

Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

of nee, wat voor maand 't vandaag is…

de School is uit, En 't werk vandaag weer af. De kindren mogen spelen gaan En zonder vrees voor straf. De meisjes lopen heel bedaard, Vooraan gaan Koosje en Kee. Kijk, daar is kleine Lida ook, In 't midden van die twee.…

Na 't eenzaam verzet van Youp van 't Hek tegen menig helpdesk-bottleneck trok 't Vlaams cliënteel massaal aan één zeel en doorbrak het dovemansgesprek.…

‘t Zit in de schaduw van het mooiste licht. ‘t Zit in de rimpels van m’n eigen gezicht. ‘t Zit in de liefde en ‘t zit zelfs in haat, ‘t zit misschien wel verborgen in het allergrootste kwaad. ‘t Zit in de glans onder elk laagje stof. ‘t Zit in de smaak van ‘t bitterste lof. ‘t Zit in de versjes in dit album van jou.…

en 't wintert.…

't Nieuwjaar! Och! 't is altijd 't oude: zitten beven van de koude; dan, deur slijk en moze gaan; later, in de zonne braên; als het zwijn zit in de kuipe, 't keerske brandt al in de puipe; en, van zo de winter fluit, 't keerske is dood, en 't jaar is uit!…

't Is waar, 't is waar, de zin van 't leven rijmt nergens op, want is geen rijm, maar wie een fout begaat in 't rijm is waardig niet meer voort te leven. februari 1925…

En iedereen zegt Mijn zus is net een barbie 't Is een popcultuur…