Alle inzendingen over voor jou OR liefde

Ik vind jou leuk, kusje, tik de grond. Leuker, leuker, kusjes, in het rond Teder valt gras in liefde Volgens menselijke precisie en Zeker met voorbedachten rade Kussen de ogen de kleren bloot.…

mijn liefde voor jou is de wiegedood gestorven ik heb haar begraven maar ze ademt nog steeds ik mocht aan haar onecht bestaan toch al geen ruchtbaarheid geven wat jij in mij brandde dat leven maakte je bang kon je niet aan ik heb haar gevoed wou niet verliezen als een leeuwin haar jong tegen me aangedrukt toen jij begreep dat je moest kiezen…

Mijn hart klopt zonder dat ik het doorheb Mijn longen ademen zonder dat ik er iets voor hoef te doen Mijn liefde voor jou bloeit zonder dat het mij moeite kost…

Mijn liefde voor jou is net zo groot als de bladeren aan de bomen, ontelbaar zijn. Mijn liefde voor jou is net zo enorm als de aarde groot is. Mijn liefde voor jou is net zo talrijk als de sterren aan de hemel. Mijn liefde voor jou is onmetelijk. Hoe zit het met die van jou?…

Mijn liefde voor jou reikt tot de diepste oceaan Mijn liefde voor jou gaat verder dan de maan Mijn liefde voor jou gaat sneller dan het licht Mijn liefde voor jou overtreft het mooiste gedicht Mijn liefde voor jou kent geen enkel eind Mijn liefde voor jou blijft zolang de zon nog schijnt…

Hoe ver nu ook weg, altijd in mijn gedachten de liefde voor jou.…

Mijn liefde voor jou deel jij niet, maar vanavond – zie ook jij de maan.…

Als smoorverliefde schrijfster dicht ik deze emoties openlijk voor jou, oprechte gevoelens in rijm en vers waarbij verlangen en verleiden met stijgende lijn omhoog gaan naar een onbereikbaar plafond O liefste, blij dat wij elkaar hebben gevonden en aanvullen; mijn liefde voor jou.…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

jouw ogen zo donker en vol emoties jouw pijn jouw gedachtes zo belangrijk voor mij mijn gevoel zo diep zo intens doordrongen, van alles wat er omgaat in jou mijn liefde,mijn hele wezen het is voor altijd van jou…

Mijn liefde voor jou is vervlogen Zachtjes uitgeblust Geen hand meer op de mijne Geen mond die mij kust Geen lachjes meer uit de verte Geen hand meer door mijn haar Niet meer samen zitten En kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergenis Maar ik weet wel uit ervaring Hoe eenzaam, eenzaam is.…

Ik voel mij los van de aarde verloren in de werkelijkheid een gevoel van onschatbare waarde van de vergane dagen totaal geen spijt Ik luister naar muziek met anderen oren en verdwaal in mijn gedichten ik ben totaal verloren ben jij diegene die mij kan verlichten?…

een wens van mij voor jou wat zou ik je kunnen geven... een hand vol geluk een lachend gezicht een hart vol liefde een goed gevoel elke dag weer voor de rest van je leven maar bovenal wil ik je voor altijd een plekje in mijn hart geven...…

In jou zijn is het genot van duizenden lachen reizen van eindeloos terug verlangen naar de glooing van jouw duinen. In jou wil ik zijn, mijn ranke lijf die jou beeldhouwt, je naaktheid neemt, je wil verovert je ogen die vragen naar geen einde. In jou wil ik zijn...kom jij in mij…

heb ik er niet mee terug dus draai ik me om en ga verder met m'n leven mijn leven zonder jou…

zonder jou geen liefde zonder jou veel verdriet zonder jou geen plezier en niemand die dat ziet zonder jou alleen in het leven zonder jou alleen op bed zonder jou geen reden en niemand die op me let waarom zonder jou terwijl ik zoveel van je hou kom weer terug naar mij het maakt niet uit wat anderen zeggen het maakt ons beiden weer…

ieders ogen zie ik jouw gezicht Maar in het duister is er niets verlicht De vorst eist koude overal De mist zorgt onverbiddelijk voor mijn val Wanneer de regen eindelijk staakt En de zon voorzichtig ontwaakt Voel ik jouw warmte in mijn lijf Een wolk drijft weg De kou slaat haastig op de vlucht De mist trekt naarstig uit de lucht Ik zie jou…

Waar ik de bollen in de tuin behoedzaam een voor een bedelf begraaf ik jou, met mijn verdriet, ten tweede male, omdat de lente zich -altijd- zal herhalen.…

Jouw ogen zo mooi als de maan, Jouw ogen voel ik in mijn geheugen staan. Nooit zal ik je vergeten, Maar dat heb je altijd geweten.…

Voor jou... zou ik de wind willen vangen Een steen laten zweven Of gewoon willen doen Alsof ik het kon Maar jij weet al dat ik het kan en verlangt geen bewijs van iets dat jij ook al voor mij zou doen R O V E R…

Met jou samen, gaat het niet Met jou samen, heb ik verdriet Met jou samen, voel ik pijn Zonder jou, is het verdriet niet minder Zonder jou, is de pijn niet weg Maar zonder jou zal dit alles een keer slijten En op een dag verdwenen zijn…

kan ik me niet voorstellen Je weet dat ik van jou hou en dat zou ik je wel iedere minuut van de dag willen vertellen...…

Ik ben niet de kruising waar jij naar zoekt... En zou dit ook niet willen ..... Ben mezelf en doe m,n best zo is het als ik leef... Ik kom niet ver en haal dingen uit verhalen.... Zo maak ik mijn reis... Zet verhalen op papier en lees wat daar van overbleef.... Dat het rijmt en soms ook dicht.. Is niet te geloven... Leg gevoelens in de woorden…

en morgen begint de dag zonder jou en morgen schijnt de zon zonder jou en morgen fluiten de vogels zonder jou en morgen bloeien de bloemen zonder jou maar alles van morgen komt voort uit vandaag mét jou alles van morgen zou anders zijn zonder jou…

ik dicht jou alle manen van de melkweg toe mijn hart lokt sterren naar boven nu ik me herinner waar ik jou voor het eerst heb aangeraakt waar ik zei ik zie je graag jij dicht me alle woorden van poëten toe in diepe zuchten van dromerij nu jij me draagt op het lichte tij van heden en verleden waar jij zegt ik zie je…

De dagen zonder einde in een eindeloze tijd meer van niets niets van meer in een meer van niets vergetelheid maar ik durfde te geloven in jou en mij jij hield het voor gezien maar alles is anders zo zonder jou…

alles gaat goed het leven is beter zo voor jou voor mij de kinderen lachen weer en zelfs de hond lijkt weer blij je belt mij net als ik jou iedere dag minstens twee keer gewoon om te zeggen dat het goed gaat het niet meevalt maar wel goed gaat maar het huis is zo leeg zonder jou het bed zo koud…

het raam is bevroren je kan de harde wind binnen horen niemand is nog buiten iedereen kijkt uit het raam een harde dreun verstoort de stilte en de langdurige kilte een zwarte veer komt naar beneden maar dat is nu verleden het is een hele tijd geleden maar het lijkt of jullie net zijn overleden het voelt nog steeds zo warm aan alsof jullie…

je kijkt me aan en ik kijk terug je zoent me en ik zoen terug vol verwachting wacht ik op een antwoord van jou want ik denk dat ik van je hou op het ene moment lijkt het alsof je niet zonder me wil maar op het moment supreme ben je zo stil ik wil jou maar wil jij ook mij ?…